Czy popełniasz te 10 błędów szkoleniowych?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Po tysiącach lat praktyki można by pomyśleć, że szkolenie psa byłoby naturalnym, niemal intuicyjnym procesem dla nas ludzi. Ale zbyt często popełniamy uczciwe błędy w szkoleniu, które powodują dręczące niewłaściwe zachowania i napięte stosunki. Dzięki sprężystej naturze psa drobne błędy rzadko skutkują katastrofą. Ale główne błędy mogą kosztować właścicieli (i psy) lata frustracji. Wymieniłem więc dziesięć największych błędów szkoleniowych, które widzę, a które oferują właściciele, i oferuję alternatywne sposoby na zwiększenie szans na utrzymanie Ciebie i Fido na linii prostej i wąskiej. Należy pamiętać, że są one związane tylko z techniką treningową, a nie z innymi ważnymi obszarami, takimi jak socjalizacja, wzbogacanie lub ćwiczenia.

1. Często nie trenujesz swojego psa

Większość z nas uczy naszych nowych psów podstawowych zachowań i procedur. Ale gdy związek ustabilizuje się, często pozwalamy naszym psom na „autopilot”. W konsekwencji czasy reakcji na ważne zachowania mogą się pogorszyć; często pies nawet nie odpowiada. Ta degradacja jest po prostu funkcją braku praktyki; jeśli grasz w golfa tylko raz w roku, śmierdzisz, prawda?

Zamiast „trenować, a potem zapominać”, zachowuj swoje zachowania psa w sposób ostry, pracując z nimi losowo i regularnie, kilka razy dziennie. „Usiądź” na obiad, „poczekaj” na drzwiach, „na dół” w parku dla psów; bądź spontaniczny i nieprzewidywalny. Następnie, każdego miesiąca, nauczaj nowego zachowania - zrobi to sztuczka - aby utrzymać umysł i motywację twojego psa. Im większy repertuar zachowań Twojego zwierzaka, tym mądrzejszy staje się on i tym ważniejsze stajesz się.

2. Powtarzasz polecenia

Widzę to często, szczególnie wśród początkujących właścicieli z wymagającymi psami. Właściciel nauczył się takich zachowań, jak „siedzieć”, ale ze względu na rozproszenie uwagi, złą technikę lub dezorientację po stronie psa zwierzę nie reaguje. Właściciel pyta wielokrotnie, aż po szóstej lub siódmej próbie pies bez przekonania siedzi. To przeciągnięcie staje się wyuczonym zachowaniem, które trudno przerwać.

Zdarza się to często w przypadku zachowań, które nie zostały w pełni udowodnione, lub zachowań, które pies nie lubi szczególnie wykonywać. Na przykład uparte psy nienawidzą kłaść się, ponieważ jest to przyznanie się do szacunku. Nieśmiałe psy również opierają się leżeniu, które mogą uznać za zbyt niebezpieczne.

Kiedy uczę „siedzieć”, robię to tak, jakby to była zabawna sztuczka; Najpierw traktuję nagrodę, chwalę, a potem pracuję w innych lokalizacjach, zmniejszając tym samym nagrodę za leczenie, jednocześnie zwiększając pochwałę. Sprawiam, że siedzenie, leżenie lub przyjście nazywam najwspanialszym.

Gdy jesteś pewien, że pies zna zachowanie, zapytaj tylko raz! Jeśli zostaniesz zignorowany, to albo dlatego, że nie nauczyłeś go prawidłowo, albo pies jest rozproszony lub po prostu zbuntowany (tak, może być!). Zabierz Fido do spokojnego miejsca i zapytaj ponownie; jeśli nadal nie reaguje, wróć do podstaw i naucz ponownie, unikając błędu wielokrotnego proszenia, lub sprawiając, że zachowanie wydaje się ponure lub niekorzystne. Jeśli podejrzewasz, że twój pies po prostu wysadza cię w powietrze, nie bój się pokazać swojego rozczarowania, mówiąc przekonującym tonem: „Nie; siedzieć."

Jeszcze jedna wskazówka; po zapytaniu raz bez odpowiedzi, poczekaj chwilę, patrząc na swojego psa w oczy i poruszając się nieco bliżej. Często będzie to wystarczające, aby pies podporządkował się. Następnie pochwała!

3. Twoje treningi przebiegają zbyt długo lub za krótko

Nauczanie psa nowych zachowań jest procesem ewolucji, a nie rewolucji. Kluczem jest wiedza, że zazwyczaj uda się wiele sesji, aby udoskonalić nowe zachowanie.

Czas spędzony na sesji szkoleniowej powinien odzwierciedlać pozytywny wynik; jak tylko osiągniesz jakiś oczywisty poziom sukcesu, nagrodę, a następnie zrezygnuj. Nie ruszaj się dalej, ponieważ prawdopodobnie nudzisz psa, i faktycznie warunkuj go, aby nie zainteresował się nowym zachowaniem. Podobnie, nie kończ sesji, dopóki nie pojawi się dowód sukcesu, nawet jeśli jest to moment skupienia lub próba wykonania przez psa. Pamiętaj, że dziesięć jednominutowych sesji w ciągu dnia przebija jedną dziesięciominutową sesję.

4. Zachowania posłuszeństwa twojego psa nie są uogólnione na różne warunki

Jeśli nauczysz Fluffy'ego „siedzieć” w ciszy swojego pokoju rodzinnego, to jedyne miejsce, w którym pewnie usiądzie. To błąd popełniony przez wielu właścicieli; brak uogólnienia nowego zachowania w różnych obszarach o różnych warunkach i poziomach rozproszenia zapewni w najlepszym razie nierówne posłuszeństwo.

Aby uogólnić zachowanie, najpierw naucz go w domu bez rozpraszania uwagi. Następnie stopniowo zwiększaj rozproszenie uwagi: włącz telewizor lub usiądź w pobliżu innej osoby. Kiedy już to się uda, przenieś się na podwórze. Następnie dodaj kolejną osobę lub psa. Stopniowo przechodź do bardziej zatłoczonych środowisk, dopóki Fluffy nie będzie konsekwentnie występował, nawet na rogu ruchliwej ulicy miasta. Tylko wtedy zachowanie zostanie „sprawdzone”. To uogólnienie jest szczególnie ważne podczas nauczania polecenia wycofania, które może pewnego dnia uratować życie psa. [Więcej informacji na temat niezawodnego wycofywania można znaleźć na stronie moderndogmagazine.com/distract-me.]

5. Za bardzo polegasz na smakołykach, a za mało na pochwałach, szacunku i sławie

Przysmaki to świetny sposób na zainicjowanie zachowania lub wzmocnienie tego zachowania z przerwami później. Ale liberalne stosowanie smakołyków często działa przeciwko tobie. W psim umyśle może rozwinąć się taka fiksacja na jedzeniu, że pożądane zachowanie staje się zagrożone i skupia się na właścicielu rozproszonym. Pomyśl o tym: rzadko będziesz widzieć psy myśliwskie, zwinne, frisbee lub egzekwujące prawo, które otrzymują nagrody żywnościowe podczas szkolenia lub wykonywania pracy. Czemu? Ponieważ złamałby ostrość i zakłócił rzeczywistą wydajność. Zamiast tego znajdują się inne muz, w tym pochwały i, być może, krótka zabawa z ulubioną zabawką. Przede wszystkim nagrodą dla tych psów jest radość z samej pracy.

Za wszelką cenę inicjuj nowe zachowania dzięki smakołykom. Ale gdy Fido uczy się zachowania, zastępuj smakołyki pochwałą, zabawą, przerywnikami zabawkowymi lub czymkolwiek, co mu się podoba. Pamiętaj, że nieprzewidywalne nagrody za leczenie działają w celu wyostrzenia zachowania, podczas gdy częste, oczekiwane nagrody zmniejszają wydajność i skupienie. Rozumiem także, że jesteś także nagrodą; reagujesz szczęśliwie na coś, co zrobił twój pies, będzie działał lepiej niż uczta i ma dodatkowy efekt podniesienia twojego „współczynnika celebrytów”.

6. Używasz zbyt wielu emocji

Nadmierne emocje mogą hamować zdolność Fluffy'ego do uczenia się. Ćwicz z siłą, gniewem lub irytacją, a będziesz ją zastraszać i zamieniać sesje treningowe w inkwizycje. Podobnie trenuj z energią hiperboliczną, przeszywającymi piskami zachwytu i przesadnymi pokazami wymuszonego uniesienia, a podsycisz jej poziomy energii daleko poza to, co jest potrzebne do skupienia i nauki.

Mówię uczniom, aby przyjęli poczucie „spokojnej obojętności” - postawa sugerująca kompetencje i poczucie łatwej władzy. Wyluzowana, kochająca, mentorska energia, która uspokaja psa i napełnia go pewnością siebie. Jeśli twój pies wyskoczy, zamiast zejść z rączki, wycofaj się i spróbuj ponownie. Podobnie, jeśli dostanie coś dobrego, zamiast wybuchać przenikliwą pompą, po prostu spokojnie ją chwal, uśmiechnij się, a potem ruszaj dalej. Stopniowo odcisnie się na tym zrelaksowanym nastawieniu i odzwierciedli to.

7. Jesteś reaktywny, a nie proaktywny

Trening psów jest bardzo podobny do pięknej sztuki walki Tai Chi, z równymi częściami fizycznymi i filozoficznymi.To wymaga czasu, techniki i wytrzymałości, a także poświęcenia dla zrozumienia psiego umysłu. Nie jest to umiejętność, której można się nauczyć oglądając półgodzinny program telewizyjny lub czytając kilka książek. To wymaga czasu.

W rezultacie wielu właścicieli psów nie opanowało jeszcze czasu i wglądu potrzebnego do trenowania tak umiejętnie, jak by chcieli. Podobnie jak ktoś grający w szachy po raz pierwszy, reagują na ruchy przeciwnika zamiast planować własne.

Kiedy po prostu reagujesz na niewłaściwe zachowania Fido, tracisz możliwość nauczania. Zamiast tego ćwicz swoją technikę; przewiduj jego reakcje z wyprzedzeniem, stając się bardziej proaktywnym w tym procesie. Na przykład, jeśli próbujesz stłumić problem szczekania, zamiast czekać, aż kora się zacznie, złap Fido tuż przed tym, jak jego mózg powie „kora” i rozpraszać go na inne, bardziej akceptowalne zachowanie. Wiedz, że wszelkie bodźce powodujące szczekanie muszą zostać wyeliminowane lub przedefiniowane jako „dobra rzecz” w głowie psa. To wymaga doświadczenia i aktywnej roli z twojej strony.

8. Jesteś niespójny

Psy muszą czuć, że ich mentorzy i dostawcy są konsekwentni w zachowaniu i ustalaniu zasad. Jeśli zbytnio zmienisz technikę treningową, zwłaszcza na początku, zmniejszysz zdolność psa do nauki. Na przykład, jeśli pewnego dnia pozostaniesz cierpliwy z upartym psem, ale następnego dnia stracisz spokój, nie będzie w stanie przewidzieć, jak zareagujesz w danym momencie. To przełamuje zaufanie i zaufanie. Zamiast tego trzymaj się spójnej metodologii i nie obawiaj się tego, co jest odpowiednim zachowaniem. Na przykład, jeśli Fluffy nie jest dozwolony na łóżku, ale pozwalasz mu się zdarzyć dwa razy na dziesięć, jest to niespójne. Ustaw zasady i trzymaj się ich.

9. Brak Ci zaufania

Utrata pewności siebie jest słabością i myślę, że psy, jako naturalne drapieżniki, potrafią to wyczuć instynktownie. Dlatego przestraszeni ludzie są częściej gryzeni niż spokojniejsze osoby.

Pokaż brak zaufania, a Fido go wykorzysta. To nie jest potępienie twojego zwierzaka; to tylko psia natura. Aby tego uniknąć, po prostu pracuj nad nim bardziej i osiągaj sukcesy szkoleniowe. Uczęszczanie na zajęcia z nim może zdziałać cuda, aby zwiększyć twoją pewność siebie, podobnie jak spędzanie czasu z innymi psami. Staraj się handlować psami z przyjacielem co jakiś czas dla różnych doświadczeń. Zabierz swojego psa do różnych miejsc i popchnij siebie i swojego psa, aby dowiedzieć się więcej. Ćwiczyć!

10. Nie trenujesz do pojedynczego psa

Każdy pies ma odrębną osobowość i profil behawioralny. Choć rasa pomaga to określić, charakter psa musi być zrozumiany przed zakończeniem treningu. Jako trener musisz określić, które metody będą najlepsze dla twojego psa.

Na przykład większość aporterów jest bardzo towarzyska i potrafi obsłużyć wiele osób lub psów wokół nich. Ale spróbuj tego z Chow Chow lub Shiba Inu, i możesz być zaskoczony. Podobnie pies z silnym napędem będzie reagował na smakołyki, podczas gdy pies o niskim popycie może wymagać innej muzy. Nieśmiały pies słabo radzi sobie z solidną techniką treningową, podczas gdy pies z zawadiackim psem może nawet nie słyszeć łagodnych apeli ze strony trenera z mniej odpornym stylem. Pomyśl bojaźliwy pudel z zabawkami kontra hałaśliwy Rottweiler.

Jeśli masz nieśmiałego psa, planuj wykazać cierpliwość świętego. Trenuj spokojnie, początkowo z niewielkimi zakłóceniami. Ćwicz do ograniczeń psa, ale planuj stopniowo przekradać się w sytuacjach społecznych, aby odczulić i zbudować pewność siebie. Jeśli twój pies jest dużym, buldożącym lummoxem, bądź równie duży, tak samo serdeczny. Wiedz, że ten pies może być wyzwany bardziej niż ten bojaźliwy pies. I wiedz, że ze względu na swoją wielkość i siłę musisz po prostu przejąć nad nią kontrolę, szczególnie w sytuacjach społecznych. W przypadku psów w międzyczasie uzasadnij strategię treningową opartą na osobowości, rozmiarze, wieku, energii, rasie i historii.

Jeśli trzymasz się tych podstawowych wytycznych, powinieneś powoli zdefiniować siebie jako trenera rezydenta, a nie tylko portiera swojego psa. Ćwicz, osiągaj sukcesy, bądź pewny siebie i baw się dobrze ze swoim protegowanym!