Atopowe zapalenie skóry

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Przegląd

Atopowe zapalenie skóry, nazywane również „atopią” i wcześniej znane jako „alergiczne wziewne zapalenie skóry”, jest powszechnym stanem psim i kocim, w którym alergeny obecne w środowisku wywołują reakcję alergiczną w skórze. Jest to jedna z kilku znanych przyczyn alergii skórnych, powszechny termin dla grupy alergii, które manifestują się w skórze.

Uważa się, że atopia występuje, gdy pewne białka obecne w środowisku są wprowadzane do organizmu poprzez wdychanie lub bezpośredni kontakt ze skórą. Gdy przyspieszają reakcję alergiczną, białka te określane są jako alergeny. Gdy reakcja alergiczna pojawia się na skórze, wynikiem jest prawie zawsze zapalenie skóry, które nazywamy „alergicznym zapaleniem skóry”.

Do powszechnych alergenów należą pyłki (z traw, drzew i chwastów), zarodniki pleśni, białka z kurzu domowego / roztocza kurzu domowego, białka owadów i inne różne białka, które mogą również pochodzić z ludzkiej skóry lub naturalnych włókien, na przykład. Zwierzęta atopowe będą wykazywać wysoce zindywidualizowane odpowiedzi na jeden lub więcej alergenów środowiskowych.

Podstawa genetyczna jest dobrze rozumiana jako podstawa atopowego zapalenia skóry u psów, ale nie udowodniono tego u kotów. U obu gatunków inne czynniki, w tym geografia (regionalne pyłki i rośliny), obecność innych alergenów (takich jak pchły) i chorób endokrynologicznych (takich jak choroby tarczycy u psów) - mogą pogorszyć, naśladować i / lub leżeć u podstaw choroby atopowej.

Zwierzęta z atopią stają się bardzo swędzące; powstałe zadrapania prowadzą do urazów skóry i wtórnych Uzyskaj więcej informacji na temat objawów zakażenia skóry.”}”> zakażenia skóry. Atopię zwykle obserwuje się po raz pierwszy u psów i kotów w wieku poniżej 3 lat, chociaż może to mieć również wpływ na starsze zwierzęta. Niestety zwierzęta domowe, które rozwijają atopię, są zwykle nękane przez problemy skórne przez całe życie.

Znaki i identyfikacja

Atopowe zapalenie skóry charakteryzuje się zmienną obecnością świądu, zaczerwienienia, krost (zakażonych pryszczy), bąbli (jak pokrzywka) i strupów. Najczęściej dotyczy to twarzy, nóg, stóp, brzucha (brzucha, pach i pachwin) oraz uszu, ale żaden obszar ciała nie jest ograniczony. U psów infekcje ucha są bardzo często związane z atopią.

Koty zazwyczaj wykazują oznaki nadmiernego lizania w symetrycznym wzorze (najczęściej na brzuchu, plecach i za nogami) i / lub mogą rozwijać małe strupki wokół szyi, podstawy ogona lub w innym miejscu na ciele.

Bardziej wyczerpująca lista znaków u psów i kotów obejmuje:

• Uogólnione drapanie i pocieranie
• Zaczerwienienie skóry
• Wypadanie włosów z powodu wielokrotnego gryzienia, lizania, żucia i / lub drapania
• Wysypka skórna, infekcje i podrażnienie
• Strupy i krwawienie
• Niezwykły zapach
• Pogrubienie skóry i zmiany koloru
• Infekcja ucha
• Łuska i skórki na skórze

Cechą charakterystyczną atopowego zapalenia skóry jest to, że objawy są sezonowe i mają tendencję do woskowania i zanikania. Jednak zwierzęta, które są uczulone na roztocza kurzu domowego lub inne alergeny wewnętrzne, mogą mieć problemy przez cały rok, ponieważ narażenie na alergeny wewnętrzne nie zależy od pory roku. Większość zwierząt domowych diagnozuje się na podstawie objawów, historii i odpowiedzi na leczenie, ale uzyskanie ostatecznej diagnozy może być skomplikowaną sprawą. Biorąc pod uwagę, że każde zwierzę dotknięte chorobą cierpi na wysoce zindywidualizowaną wersję choroby, określenie, na co zwierzę jest uczulone, może wymagać testów śródskórnych (skórnych) i / lub badania surowicy (badania krwi).

Śródskórne testy skórne mogą być czasami przeprowadzane w gabinecie weterynaryjnym. Ponieważ jednak alergeny stosowane w tym teście są bardzo specyficzne (różnią się w zależności od regionu kraju), lekarz weterynarii może skierować cię do dermatologa weterynarii.

Zwykle obszar futra jest golony od zwierzęcia, aby odsłonić wystarczającą ilość skóry, aby wykonać test. Drobne ilości każdego testowanego alergenu wstrzykuje się za pomocą bardzo małych igieł tuż pod skórą zwierzęcia w różnych miejscach. Po krótkim okresie oczekiwania lekarz weterynarii zbada miejsca wstrzyknięcia, aby zmierzyć stopień lokalnej reakcji alergicznej (zaczerwienienie lub mały ul). Alergeny, na które Twoje zwierzę nie jest uczulone, nie powodują reakcji, a alergeny, na które jest uczulone zwierzę, wywołają reakcję odpowiadającą ciężkości alergii. Zwierzęta są uważnie monitorowane podczas zabiegu, w przypadku wystąpienia poważnej reakcji i leczenia.

Inny rodzaj testów alergicznych, testy alergii na surowicę, staje się coraz bardziej popularny. Test jest przeprowadzany w laboratorium przy użyciu niewielkiej próbki krwi pobranej od twojego zwierzaka, aby weterynarz nie musiał golić twojego zwierzaka ani mieć pod ręką specjalnych alergenów. Podobnie jak w przypadku śródskórnych testów skórnych, wyniki testów alergii w surowicy mogą ujawnić, które alergeny nie powodują reakcji alergicznej u Twojego zwierzęcia, które powodują łagodną reakcję, a które powodują poważniejszą reakcję.

W zależności od tego, jaki rodzaj testu alergicznego jest wykonywany, może być konieczne przerwanie leków alergicznych przed badaniem. W przeciwnym razie może to mieć wpływ na wyniki testu. Lekarz weterynarii poinformuje Cię, które leki mogą być stosowane, a które mogą zostać przerwane.

Dotknięte rasy

Atopia może mieć wpływ na każdą rasę kotów lub psów, ale u psów jest ona najbardziej rozpowszechniona wśród bostońskich terierów, bokserów, większości ras buldoga (szczególnie buldogów angielskich), Cairn Terrierów, Shar-peis, Dalmatyńczyków, seterów angielskich, golden retrieverów, Irlandczyków Setery, Labrador Retrievery, Lhasa Apsos, Miniaturowe Pudle, Miniaturowe Sznaucery, Mopsy, Szkockie Teriery, West Highland White Terriery i Wire-Haired Fox Terriery.

Leczenie

Opisano cztery kategorie leczenia. Obejmują one:

1. Unikanie (usuwanie alergenów ze środowiska lub zmiana środowiska w ogóle). Zwykle jest to podejmowane dopiero po zidentyfikowaniu listy alergenów poprzez badanie krwi lub śródskórne.

2. Leczenie objawowe (tak jak w przypadku stosowania leków przeciwhistaminowych, suplementów kwasów tłuszczowych, szamponów leczniczych i Czy dawanie pigułek swojemu zwierzakowi utrudnia zarówno życie, jak i życie? Odkryj alternatywną antybiotyk do wstrzykiwania.)}>> Środki przeciwdrobnoustrojowe do powszechnych wtórnych zakażeń bakteryjnych i drożdżowych jest najczęściej zalecanym podejściem do leczenia, zwłaszcza dla zwierząt domowych o łagodnych objawach klinicznych:

Leki przeciwhistaminowe: Leki takie jak difenhydramina mają niewiele skutków ubocznych w porównaniu z niektórymi innymi terapiami. Jednak niektóre zwierzęta nie reagują wyłącznie na leki przeciwhistaminowe. Unikaj podawania ludziom leków dla zwierząt domowych, chyba że zostanie to zalecone przez lekarza weterynarii.

Suplementy kwasów tłuszczowych: Specjalne suplementy kwasów tłuszczowych mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny skóry i są często stosowane w połączeniu z innymi lekami.

Leczenie miejscowe: Szampony lecznicze, odżywki do spłukiwania i maści mogą złagodzić swędzenie zwierzęcia lub pomoc w dolegliwościach wtórnych, takich jak zakażenia grzybicze, uzyskać więcej informacji na temat objawów zakażenia skóry. "}"> Zakażenia bakteryjne i łuszczenie się. Aby uzyskać najlepsze wyniki, leczenie należy powtarzać często, ale należy uważnie przestrzegać wszystkich instrukcji na etykiecie. Unikaj używania produktów ludzkich na zwierzętach domowych, chyba że są one zalecane przez lekarza weterynarii.

3. Immunoterapia (przy użyciu specyficznych alergenów w celu odczulenia zwierzęcia na białka)

Po zidentyfikowaniu listy „problemowych” alergenów poprzez badanie krwi lub śródskórne testy skórne można opracować specjalną „surowicę” zawierającą niewielkie ilości tych alergenów specjalnie dla Twojego zwierzaka. Poprzez wstrzykiwanie niewielkich ilości surowicy alergicznej w czasie, wiele zwierząt domowych odczuwa zmniejszoną odpowiedź na alergeny.

Leczenie to, zwane immunoterapią, na ogół musi być kontynuowane przez kilka miesięcy do lat, aby osiągnąć wyniki. W immunoterapii właściciel zwierzęcia zazwyczaj podaje zastrzyki z surowicy alergicznej w domu.Jeśli nie podoba ci się podawanie zastrzyków, zapytaj zespół opieki weterynaryjnej, czy zastrzyki można podać w gabinecie weterynaryjnym. Pierwsze wstrzyknięcia są bardziej rozcieńczone, a każde kolejne wstrzyknięcie ma nieco wyższe stężenie alergenów. Lekarz weterynarii zaplanuje wstrzyknięcia zgodnie z konkretnymi wytycznymi - częściej na początku i ostatecznie zmniejsza się do jednego wstrzyknięcia co kilka tygodni. Wiele zwierząt domowych odpowiada na ten program. Inni mogą nie, zwłaszcza jeśli mają inne podstawowe warunki.

4. Terapia immunosupresyjna (z kortykosteroidami, takimi jak prednizon, cyklosporyna lub inne leki)

Niestety, choroba atopowa niektórych zwierząt domowych nie może być kontrolowana przez żadne z powyższych podejść, a ich jakość życia może drastycznie pogorszyć się, chyba że zostanie zainicjowana bardziej intensywna terapia lekowa:

Steroidy: Leki takie jak prednizon lub deksametazon, zwane kortykosteroidami, są często stosowane, ponieważ są bardzo skuteczne i bezpieczne do krótkotrwałego stosowania. Leki te można podawać we wstrzyknięciach, doustnie lub jako miejscowe maści lub szampony. Kortykosteroidy mogą zapewniać natychmiastową ulgę, ale mogą mieć niepożądane skutki uboczne, takie jak zwiększony apetyt, pragnienie i oddawanie moczu. W niektórych przypadkach wielokrotne lub długotrwałe stosowanie steroidów może być związane ze zwiększonym ryzykiem problemów medycznych, takich jak problemy z wątrobą, problemy z nadnerczami i cukrzyca.

Cyklosporyna: Kapsułki cyklosporyny można stosować do kontrolowania atopowego zapalenia skóry u psów; lek nie jest dopuszczony do stosowania u kotów. Naukowcy szacują, że około 70 procent pacjentów odpowiada na to leczenie; jednak cyklosporyna może być kosztowna, a jej działania niepożądane mogą obejmować rozstrój żołądka i biegunkę.

Zapobieganie Wiele opisanych tutaj terapii może być wykorzystywanych do kontrolowania atopii w długim okresie. Unikanie problemowych alergenów może być najlepszym sposobem zapobiegania zaostrzeniom u psów i kotów z atopią.

Ten artykuł został sprawdzony przez lekarza weterynarii.