Bordetella bronchiseptica to łatwo kurczące się bakterie, które powodują kaszel lub czasami zasmarkany nos. Każda zwierzę może dostać chorobę, i z wyjątkiem ciężkich przypadków, runda antybiotyków jest zazwyczaj wszystkim, co jest potrzebne do jej leczenia. W rzeczywistości wiele przypadków jest na tyle łagodnych i samoograniczających się, że nie wymagają żadnego leczenia. Szczepienie może chronić twojego psa przed chorobą związaną z Bordetella.
streszczenie
Bordetella bronchiseptica to bakteria powszechnie związana z chorobami układu oddechowego u psów. Może również zakażać koty, króliki, aw rzadkich przypadkach ludzi. Jest to jedna z najczęstszych bakteryjnych przyczyn psiego zakaźnego zapalenia tchawicy - znana również jako kaszel hodowlany.
Bordetella bronchiseptica jest jednym z kilku organizmów znajdujących się na krótkiej liście bakterii i wirusów odpowiedzialnych za ten zespół kaszlu hodowlanego. Bordetella jest wysoce zaraźliwa, łatwo przenoszona przez powietrze lub bezpośredni kontakt i odporna na zniszczenie w środowisku.
U zdrowych dorosłych psów Bordetella zwykle wywołuje jedynie łagodną, samoograniczającą się chorobę. U szczeniąt lub psów, u których występują inne problemy zdrowotne, w rzadkich przypadkach może powodować ciężką chorobę (taką jak zapalenie płuc) lub nawet śmierć.
Objawy kaszlu hodowlanego zazwyczaj rozwijają się od 2 do 14 dni po ekspozycji. W łagodnych przypadkach objawy mogą ustąpić w ciągu 10 do 14 dni. Bardziej dotkliwe przypadki, szczególnie gdy wystąpiła kolejna infekcja, mogą wymagać znacznie dłuższego powrotu do zdrowia.
Objawy i identyfikacja
Trwałe trąbienie, hakowanie i / lub krztuszenie się jest typowe dla zakażenia Bordetella. Wielu właścicieli opisuje kaszel jako „wymioty” lub wierzy, że coś tkwi w gardłach ich psów. W takich przypadkach ta prezentacja jest jedynie niewygodnym objawem zapalenia tchawicy.
Może również wystąpić gorączka i letarg (zmęczenie). Czasami obserwuje się również białawe lub zielonkawe wydzieliny z nosa, ale w innych przypadkach objawy kliniczne mogą być nieobecne lub tak łagodne, że pozostają niezauważone.
Chociaż dostępne są zaawansowane testy, diagnoza opiera się na historii narażenia na zainfekowane psy lub niedawnej wizycie w hodowli, w połączeniu z występowaniem objawów choroby.
Dotknięte rasy
Wszystkie rasy psów są równie podatne na Bordetella.
Leczenie
W łagodnych zakażeniach leczenie jest na ogół wspomagające, ponieważ choroba może ustąpić sama, chyba że dojdzie do wtórnego (późniejszego) zakażenia. Można przepisać zapobiegawcze antybiotyki zapobiegające wtórnemu zakażeniu. W ciężkich przypadkach leczenie może polegać na podawaniu antybiotyków, środków tłumiących kaszel i leków wziewnych, aby pomóc pacjentom łatwiej oddychać. Gdy jest to możliwe, do chodzenia na smyczy chorych psów zaleca się uprząż, a nie kołnierz. Tradycyjny kołnierz wywiera nacisk na już wrażliwe i podrażnione tkanki tchawicy i może wywoływać epizody kaszlu.
Zapobieganie
„Kaszel z hodowli” może być mylący. To dlatego, że psy niekoniecznie kurczą chorobę tylko z hodowli. Raczej chorują, ponieważ hodowle mogą być stresującym środowiskiem, a stres może tłumić układ odpornościowy, zwiększając podatność na choroby. Typowe warunki hodowlane (takie jak mieszkania grupowe) mogą ułatwić rozprzestrzenianie organizmów zakaźnych, takich jak Bordetella bronchiseptica.
Szczepienie może chronić twojego psa przed chorobą związaną z Bordetella, szczególnie jeśli twój pies często odwiedza budy, groomery, wystawy psów lub imprezy sportowe dla psów. Aby zmniejszyć ryzyko przeniesienia choroby, wiele urządzeń do internowania i salonów pielęgnacyjnych wymaga, aby psy zostały zaszczepione przeciwko kaszlowi przed wejściem.
Chociaż szczepienie B. bronchiseptica nie jest obowiązkowe dla każdego psa, może być zalecane u psów, których styl życia zwiększa ryzyko narażenia na ten organizm. Oprócz tradycyjnej szczepionki do wstrzykiwania dostępna jest szczepionka donosowa. Lekarz weterynarii może powiedzieć, czy szczepienie jest zalecane dla twojego zwierzaka, a jeśli tak, to który typ jest najlepszy dla twojego zwierzaka.
Ten artykuł został sprawdzony przez lekarza weterynarii.
