Szczepionka przeciwko wirusowi białaczki kotów (FeLV)

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:19

W przeciwieństwie do tego, co sugeruje jego nazwa, białaczka kotów (w skrócie FeLV lub czasami określana jako „feleuk”) nie jest rakiem krwi - chociaż może powodować raka wpływającego na krew. Zamiast tego jest to infekcja wirusowa, która może założyć sklep w dowolnym miejscu na ciele kota. Gdy kot skurczy wirusa, nie da się go wyleczyć, ale utrzymanie aktualnego kota na jego szczepieniach zapobiegnie chorobie związanej z FeLV. Chociaż nie jest to szczepionka rdzeniowa, zaleca się ją kotom narażonym na ekspozycję na tę niebezpieczną chorobę.

Przegląd

Wirus białaczki kotów jest umiarkowanie zaraźliwy, generalnie przenoszony, gdy kot wchodzi w kontakt ze śliną zakażonego kota (poprzez zachowania społeczne, takie jak wzajemne pielęgnowanie i dzielenie się miskami z jedzeniem lub wodą). Intero, transmisja matka-kociak może również wystąpić.

Ponieważ FeLV może wpływać na prawie każdy układ narządów w organizmie, objawy kliniczne mogą się znacznie różnić. W rzeczywistości niektóre koty mogą wydawać się całkowicie zdrowe, ale zachowują zdolność przekazywania choroby innym.

Charakterystyka szczepionki

Chociaż szczepionka ta jest uważana za szczepionkę niezwiązaną z rdzeniem, jest wysoce zalecana przez American Association of Feline Practitioners dla wszystkich kociąt.

Najlepiej byłoby, gdyby koty były poddawane testom na zakażenie FeLV przed ich początkowym szczepieniem i gdy istnieje możliwość, że były one narażone na FeLV od czasu ostatniego szczepienia. Należy szczepić tylko koty negatywne pod względem FeLV.

Dostawa

Szczepionkę tę podaje się zarówno jako szczepionkę do wstrzykiwania, jak i przezskórnie.

Zalecany harmonogram

Podczas gdy lekarz weterynarii jest zawsze w najlepszej pozycji, aby doradzić Ci w sprawie indywidualnych decyzji dotyczących szczepień, zgodnie z wytycznymi szczepień wydanymi w 2006 roku przez Amerykańskie Stowarzyszenie Praktyków Kotów, zaleca się szczepienie FeLV zgodnie z następującym harmonogramem:

• W przypadku kociąt zalecana jest dawka początkowa już w wieku 8 tygodni, w zależności od produktu; drugą dawkę należy podać trzy do czterech tygodni później.
• Dla dorosłych i kociąt w wieku powyżej 16 tygodni otrzymujących szczepienie po raz pierwszy zaleca się dwie dawki, w odstępie od trzech do czterech tygodni.
• Gdy jest to wskazane, podaje się pojedynczą dawkę po upływie roku od ostatniej dawki początkowej serii, a następnie co roku u kotów, u których stwierdzono utrzymujące się ryzyko ekspozycji.

Środki ostrożności

Podawanie szczepionki jest procedurą medyczną i czasami zdarza się, że szczepionka może nie być zalecana. Na przykład lekarz weterynarii może odradzić szczepienie zwierzęcia, które jest obecnie chore, w ciąży lub może nie mieć odpowiedniego funkcjonowania układu odpornościowego, aby zareagować na szczepienie. W przypadku zwierząt domowych, u których w przeszłości wystąpiły reakcje szczepionkowe, potencjalne ryzyko przyszłej reakcji na szczepionkę należy rozważyć w stosunku do potencjalnych korzyści ze szczepienia. Te i inne kwestie są oceniane przy podejmowaniu decyzji, co jest najlepsze dla Twojego zwierzaka.

Alternatywy

Nie ma znanej alternatywy dla corocznych szczepień FeLV u kotów z utrzymującym się ryzykiem narażenia na wirusa.

Ponieważ FeLV jest przenoszony przez kontakt, utrzymywanie chorych kotów w separacji od zdrowych kotów może zmniejszyć prawdopodobieństwo przeniesienia. Każdy nowy kociak lub kot wprowadzany do domu powinien być jak najszybciej zbadany przez lekarza weterynarii i oddzielony od wszystkich innych zwierząt domowych na okres kwarantanny. W tym czasie nowy kot powinien zostać przebadany na obecność FeLV i dokładnie monitorowany pod kątem objawów choroby. Wszelkie problemy należy zgłaszać lekarzowi weterynarii przed wprowadzeniem nowego kota innym zwierzętom.

Referencje

Wytyczne dotyczące szczepień American Association of Feline Practitioners

Cornell University College of Veterinary Medicine

Ten artykuł został sprawdzony przez lekarza weterynarii.