Szpic niemiecki

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-31 08:59

Przegląd

Czy wiedziałeś?

W niektórych krajach kleiny i mitenki są często krzyżowane i rejestrowane na podstawie ich wzrostu w wieku dorosłym. Jednak krzyżowanie nie jest dozwolone w Australii i Wielkiej Brytanii, a niektóre psy eksportowane do Stanów Zjednoczonych i innych krajów mogą być kleinami, którzy stali się zbyt wielcy. To sprawia, że nie można ich używać w krajach ojczystych, ale doskonale nadają się do programów hodowlanych lub domów dla zwierząt w USA. Jeśli rozmiar jest dla ciebie ważny, porozmawiaj z hodowcą o spodziewanym rozmiarze dorosłego i zastanów się nad starszym szczeniakiem, aby rzadziej spotkał się z nim rozmiar niespodzianek.

Niemiecki szpic może wyglądać jak Pomorzanin, który stał się zbyt duży dla swoich bryczesów, ale jest odrębną rasą. W Stanach Zjednoczonych występuje w dwóch rozmiarach: klein (mały) i mitenka (średni), ale inne kraje mogą uważać swoich krewnych za Pomorskiego (szpic zabawkowy), Keeshonda (szpic wilczy) i Olbrzymiego szpica (większa odmiana) jako członkowie tej samej rasy.

Jego ciemne oczy zazwyczaj migoczą z radości, gdy bawi się zabawkami lub jedzie szybko „berserkerem” biegnącym przez dom. W przeważającej części ma jednak umiarkowany poziom energii, więc jego potrzeby w zakresie ćwiczeń są zaspokajane przez krótki, szybki spacer lub zabawę każdego dnia. Chociaż często może jeździć na długich dystansach (oczywiście, jeśli pozwala na to ogólny stan zdrowia), nie zejdzie z twoich stóp. Sportowy i zwinny z doskonałymi umiejętnościami skokowymi, niemiecki szpic może zazwyczaj dobrze radzić sobie w sportach dla psów, takich jak zwinność, flyball, nos, posłuszeństwo i rajd.

Podobnie jak każda rasa szpiców, szpic niemiecki może być szczekaczem, jeśli zostanie pozostawiony samemu sobie, ale dzięki treningowi może nauczyć się, kiedy jest w stanie szczekać, a kiedy nie. Zazwyczaj dobrze dogaduje się z dziećmi, psami i kotami, ale jego wysoki popęd może stanowić zagrożenie dla zwierząt domowych lub ptaków.

Wybierz niemieckiego szpica, jeśli lubisz żywego psa o niezależnym duchu i nie sprzeciwiaj się podmuchom futra, kiedy dwa razy w roku wieje płaszcz, nie wspominając o włosach na ubraniu i meblach przez cały rok. Szukaj innej rasy, jeśli twoim ideałem idealnego psa jest ten, który jest całkowicie posłuszny - niemiecki szpic prawdopodobnie nie jest dla ciebie.

Inne szybkie fakty

• W ich ojczyźnie niemieckie szpice były znane z tego, że siedziały na wysokich miejscach (często w gnojowisku rolnym) i wykrzykiwały wysoki alarm na widok czegoś niezwykłego - stąd ich przydomek „mistyczka” lub szczekacz gnojowy.
• W Niemczech szpic niemiecki występuje w pięciu odmianach: zabawka (pomorska), klein (mała), mitenka (średnia), szpic wilczy (Keeshond) i olbrzym.
• Kolory niemieckiego szpica obejmują czarny, kremowy, biały, brązowy, czerwony, pomarańczowy i szary ze znacznikami w kolorze lub sobolowym.

Historia niemieckiego szpica

Przodkowie niemieckiego szpica pochodzili z obszaru znanego jako Pomorze, który jest obecnie częścią współczesnych Niemiec i Polski. Dokument datowany na 1450 r. Opisuje psy szpiców w okolicy jako dzielnych obrońców domu i pól.

Ogromne i czujne psy hodowlane stały się popularne wśród handlarzy i rybaków na ich zdolności strażnicze. Do 18 ^th wieku, otrzymali zawiadomienie rodzin królewskich. Kiedy George I odziedziczył angielski tron w 1714 roku, on i jego niemiecka żona oraz niemieccy goście na angielskim dworze bez wątpienia zabrali ze sobą swoje niemieckie psy szpicowe. W drugiej części 18 ^th wiek, żona George'a III, królowa Charlotte, była znana z kilku białych niemieckich szpiców, które ważyły od 20 do 30 funtów.

Popularność rasy spadła po I wojnie światowej, ale w Europie odżyła w latach 70-tych. Obecnie niemieckie szpice są popularne w Niemczech, Wielkiej Brytanii i Australii. Niektóre z nich są importowane do USA, często przez rodziny wojskowe lub inne osoby, które je nabywają za granicą, ale nadal są rzadkie w tym kraju.

United Kennel Club rozpoczął rejestrację niemieckiego szpica w 2006 r. I rozpoznał dwie odmiany (klein i mittel) w 2009 r. American Kennel Club obejmuje tę rasę w rejestrze Fundacji Stock Service i pozwala niemieckiemu szpicowi konkurować w imprezach towarzyszących, takich jak posłuszeństwo i rajd.

Temperament i osobowość szpic niemiecki

Zwykle żywy i kochający zabawę szpic niemiecki często ma niezależną passę i jest określany jako „nieco złe” poczucie humoru. Te cechy mogą sprawić, że stanie się wyzwaniem do życia, chyba że będziesz w stanie śmiać się z jego wybryków (i samego siebie, gdy cię przechytrzy).

Spraw, aby trening był zabawny lub może odmówić uczestnictwa. Kiedy jednak dobrze się bawi, zazwyczaj uczy się szybko i potrafi celować w czymkolwiek, czego możesz go nauczyć. Zgodnie z tymi samymi zasadami ważne jest, aby był zajęty, lub jego rtęciowy umysł może doprowadzić go do pokusy i kłopotów. Zazwyczaj nie jest hałaśliwy, ale może się nudzić, jeśli się nudzi.

Przy odpowiedniej socjalizacji i szkoleniu niemiecki szpic może być miłośnikiem ludzi, chociaż może być najpierw zarezerwowany dla obcych. Nie jest typowe dla niego, że jest nerwowy lub agresywny.

Ta rasa dobrze dogaduje się z innymi psami. Czasami gra z grubszymi psami bardziej niż jest to bezpieczne dla niego, dlatego ważne jest, aby nadzorować jego interakcje z nimi. Może też współistnieć z kotami, najlepiej, jeśli wychowuje się z nimi, ale trzymaj mniejsze zwierzęta z dala od niego lub mogą stać się przekąskami.

Szpic niemiecki może być dobrym psem rodzinnym, jeśli wychowuje się z dziećmi, ale nadal potrzebny jest nadzór nad dorosłymi, aby zapewnić, że małe dzieci przypadkowo nie zranią psa.

Jeśli to możliwe, konieczne jest spotkanie z przynajmniej jednym z rodziców szczeniaka, a także z innymi krewnymi. To może dać ci dobry wgląd w to, jak szczenię prawdopodobnie dojrzeje. Porozmawiaj z hodowcą o temperamencie psów w jej liniach.

Rozpocznij szkolenie swojego niemieckiego szczeniaka szpicerskiego w dniu, w którym przyprowadzisz go do domu. Potrafi pochłaniać wszystko, czego możesz go nauczyć. Nie czekaj, aż skończy 6 miesięcy, aby rozpocząć trening, lub będziesz mieć bardziej upartego psa, z którym możesz sobie poradzić.

Ważna jest także wczesna i rozległa socjalizacja. Jeśli to możliwe, zabierz go do klasy przedszkola dla szczeniąt do czasu, gdy będzie on miał 10 do 12 tygodni, i towarzysko, towarzysko, towarzysko. Ważne jest, aby szczeniak przez pierwsze cztery miesiące spotykał się z jak największą liczbą osób i był narażony na różne doświadczenia, aby zapobiec nieśmiałości.

Należy jednak pamiętać, że większość klas szkolenia szczeniąt wymaga pewnych szczepionek (takich jak kaszel hodowlany), aby być na bieżąco, a wielu lekarzy weterynarii zaleca ograniczoną ekspozycję na inne psy i miejsca publiczne, dopóki szczenięta szczeniąt (w tym wścieklizna, nosówka i parwowirus) nie będą miały został ukończony. Zamiast formalnego szkolenia, możesz rozpocząć szkolenie swojego szczeniaka w domu i towarzysko z rodziną i przyjaciółmi do czasu ukończenia szczeniąt.

Porozmawiaj z hodowcą, opisz dokładnie, czego szukasz u psa i poproś o pomoc w wyborze szczeniaka. Hodowcy codziennie widzą swoje szczenięta i mogą wydać niesamowicie dokładne zalecenia, gdy wiedzą coś o swoim stylu życia i osobowości.

Idealny niemiecki szpic nie jest w pełni ukształtowany ze skrzyni. Jest produktem swojego pochodzenia i hodowli. Szukaj szczeniaka, którego rodzice mają miłe osobowości i który został dobrze zsocjalizowany od najmłodszych lat.

Co musisz wiedzieć o niemieckim szpicu

Szpic niemiecki jest na ogół zdrowy, a oczekiwany czas życia wynosi od 14 do 16 lat, a czasem dłużej.

Wszystkie psy mają potencjał do rozwoju genetycznych problemów zdrowotnych, tak jak wszyscy ludzie mają potencjał dziedziczenia określonych chorób. Biegaj, nie chodź, od hodowcy, który nie oferuje gwarancji zdrowotnej na swoje szczeniaki, który twierdzi, że rasa jest w 100% zdrowa i nie ma żadnych znanych problemów lub mówi, że jej szczenięta są odizolowane od głównej części gospodarstwa domowego ze względów zdrowotnych. Szanowany hodowca będzie szczery i otwarty na problemy zdrowotne rasy i częstość występowania w jej linii.

Problemy zdrowotne, które mogą czasami występować w rasie, obejmują ataki padaczki (idiopatyczna padaczka), rozluźnienie płatków i różne problemy z oczami, takie jak dysplazja siatkówki i postępujący zanik siatkówki (PRA).

Ponieważ niemieckie szpice są tak rzadkie i bardzo mało jest hodowanych w Stanach Zjednoczonych, trudno powiedzieć, jakie certyfikaty zdrowia będą lub powinny być wymagane. Dobrym początkiem byłyby aktualne prześwietlenia oka od oceny kolan u oftalmologa weterynarii i ortopedycznej fundacji dla zwierząt (OFA).

Jeśli hodowca powie ci, że nie musi przeprowadzać tych testów, ponieważ nigdy nie miała problemów ze swoimi liniami, lub jej psy zostały sprawdzone przez weterynarza lub podaje inne usprawiedliwienia do prześledzenia badań genetycznych psów, odejdź natychmiast.

Zapytaj hodowcę, jakich problemów doświadczyła w swoich liniach. Problemy takie jak padaczka i PRA mogą nie pojawić się, dopóki pies nie osiągnie dorosłości, więc nawet jeśli hodowca jest wybredny w stosunku do swojego stada hodowlanego, problemy zdrowotne mogą nadal występować, ponieważ były nieznane aż do późniejszego życia. Postępy w medycynie weterynaryjnej oznaczają, że w większości przypadków psy mogą nadal żyć dobrze. Jeśli masz szczeniaka, zapytaj hodowcę o wiek psów w jej liniach i przyczyny śmierci.

Pamiętaj, że po zabraniu nowego szczeniaka do domu masz prawo chronić go przed jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych psów: otyłością. Utrzymanie niemieckiego szpica przy odpowiedniej wadze jest jednym z łatwiejszych sposobów na przedłużenie jego życia.

Podstawy strzyżenia niemieckiego szpica

Szpic niemiecki ma podwójny płaszcz: miękki, wełnisty podszerstek i długą, szorstką, prostą warstwę wierzchnią. Jest szczególnie obfity na szyi i klatce piersiowej, z „piórem” na nogach i upierzonym ogonem.

Oczyść płaszcz pędzelkiem do szpilek kilka razy w tygodniu, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia i luźne włosy. Pomaga to zmniejszyć ilość futra na meblach i ubraniach. Za każdym razem, gdy pieścisz swojego psa, sprawdź splątanie, szczególnie tam, gdzie nogi stykają się z ciałem.

Niemiecki szpic typowo zrzuca brud, co ułatwia pielęgnację. Jeden właściciel opisuje sierść swojego psa jako „podobną do Teflonu”, ale zauważa, że psy o jasnych włosach mogą mieć bardziej miękkie warstwy, które mogą łatwiej się splątać.

Niemiecka Spitzes dwa razy w roku. Bądź przygotowany na częstsze szczotkowanie w tym czasie.

Reszta to podstawowa opieka. Przycinaj paznokcie co kilka tygodni lub w razie potrzeby. Często myj zęby za pomocą pasty dla zwierząt zatwierdzonej przez weterynarza - dla dobrego ogólnego zdrowia i świeżego oddechu.

Znalezienie niemieckiego szpica

Znalezienie dobrego hodowcy to świetny sposób na znalezienie odpowiedniego szczeniaka. Dobry hodowca dopasuje cię do właściwego szczeniaka i bez wątpienia wykona wszystkie certyfikaty zdrowotne niezbędne do wykrycia problemów zdrowotnych w jak największym stopniu. Jest bardziej zainteresowana umieszczaniem szczeniąt w odpowiednich domach niż robieniem dużych pieniędzy.

Do tej pory w Stanach Zjednoczonych jest niewielu hodowców niemieckich szpiców. Aby je znaleźć, skontaktuj się z United Kennel Club, aby uzyskać nazwę i dane kontaktowe obecnego prezesa klubu hodowlanego.

Możesz także importować psa. Większość niemieckich szpiców w Stanach Zjednoczonych pochodzi z Australii i Wielkiej Brytanii. Rozpocznij od nawiązania relacji z renomowanym hodowcą w kraju, z którego chcesz importować psa. Może być wymagane odlecieć i zabrać ze sobą szczeniaka.

Podczas gdy niemieckie szpice są podobne do Pomorzan (ale wydają się być większe i bardziej aktywne), amerykańscy Eskimosi (ale nieco odważniejsi i czasami bardziej energiczni) i Keeshondowie, nie są identyczni. Poznaj jedną lub więcej, jeśli to możliwe, zanim wskoczysz do rasy. O wiele łatwiej będzie znaleźć Pomorza, Eskie lub Keeshonda, a może się okazać, że jedna z tych ras również ci odpowiada. Pamiętaj też, że tylko dlatego, że rasa jest rzadka, niekoniecznie oznacza, że wszyscy hodowcy, których napotkasz, są godni zaufania.

Gdziekolwiek zdobędziesz niemieckiego szpica, dobry hodowca z zadowoleniem przyjmie twoje pytania dotyczące temperamentu, przeświadczeń o zdrowiu i tego, z czym psy są lubią żyć i powróci do ciebie z własnymi pytaniami o to, czego szukasz u psa i jakie życie możesz mu zapewnić. Dobry hodowca może opowiedzieć o historii rasy, wyjaśnić, dlaczego jeden szczeniak jest uważany za zwierzę domowe, a drugi nie i omówić problemy zdrowotne wpływające na rasę i kroki, które podejmuje, aby uniknąć tych problemów.

Unikaj hodowców, którzy wydają się zainteresowani tylko tym, jak szybko mogą wyładować na tobie szczeniaka i czy Twoja karta kredytowa przejdzie.Należy również pamiętać, że kupowanie szczeniaka ze strony internetowej, która oferuje natychmiastowy transport psa, może być ryzykownym przedsięwzięciem, ponieważ nie ma możliwości odwołania się, jeśli to, co dostajesz, nie jest dokładnie tym, czego się spodziewałeś. Wrzuć co najmniej tyle samo wysiłku w badanie swojego szczeniaka, jak w nowy samochód lub drogie urządzenie. Pozwoli to zaoszczędzić pieniądze na dłuższą metę.

Wielu renomowanych hodowców ma strony internetowe, więc jak możesz stwierdzić, kto jest dobry, a kto nie? Czerwone flagi to zawsze dostępne szczenięta, wiele miotów na miejscu, wybór szczeniaka i możliwość płatności online kartą kredytową. Quickie zakupy online są wygodne, ale prawie nigdy nie są kojarzone z renomowanymi hodowcami.

Niezależnie od tego, czy planujesz zdobyć nowego najlepszego przyjaciela od hodowcy, sklepu zoologicznego czy innego źródła, nie zapomnij o powiedzeniu „pozwól kupującemu się wystrzegać”. Niegodne szacunku hodowcy i obiekty zajmujące się młynami dla szczeniąt mogą być trudne do odróżnienia od niezawodne operacje. Nie ma 100-procentowej gwarancji, że nigdy nie kupisz chorego szczeniaka, ale zbadanie rasy (więc wiesz, czego się spodziewać), sprawdzenie obiektu (w celu zidentyfikowania niezdrowych warunków lub chorych zwierząt) i zadawanie właściwych pytań może zmniejszyć szanse na awans do katastrofalnej sytuacji. Nie zapomnij zapytać lekarza weterynarii. Może być w stanie skierować cię do renomowanego hodowcy, organizacji ratującej rasy lub innego wiarygodnego źródła dla zdrowych szczeniąt.

Zanim zdecydujesz się kupić szczeniaka, zastanów się, czy dorosły niemiecki szpic może lepiej pasować do twoich potrzeb i stylu życia. Szczenięta są zabawne, ale wymagają dużo czasu i wysiłku, zanim staną się psem Twoich marzeń.

Dorosły szpic niemiecki, jeśli jest dostępny, może już trenować i prawdopodobnie będzie mniej aktywny, niszczący i wymagający niż szczeniak. Z osobą dorosłą wiesz więcej o tym, co dostajesz pod względem osobowości i zdrowia, i możesz znaleźć dorosłych za pośrednictwem hodowców lub schronisk. Jeśli jesteś zainteresowany nabyciem starszego psa przez hodowców, zapytaj o zakup psa na emeryturze lub jeśli wie o dorosłym psie, który potrzebuje nowego domu. Jeśli chcesz adoptować psa, przeczytaj poniższe porady, jak to zrobić.

Przyjęcie psa od grupy ratunkowej lub schroniska

Szpic niemiecki jest rzadką rasą. Niewielu jest dostępnych od hodowców w tym kraju, nie mówiąc już o schroniskach lub grupach ratowniczych.

Wiele psów, które przypominają niemieckie szpice, można znaleźć w schroniskach, ale jeśli nie pokażą ci swojego rodowodu o trzech pokoleniach, najprawdopodobniej będą to „im-paw-sters”. Nie ma w tym absolutnie nic złego i są z pewnością łatwiejsze dostępny niż niemiecki szpic, więc nie odrzucaj go z ręki, jeśli widzisz taki, który ci się podoba. Kto wie? Gdzieś w drzewie genealogicznym mógł mieć podobne pochodzenie do szpiega niemieckiego.

Szczeniak lub dorosły, zakup lub adopcja hodowcy, zabierz swój szpic niemiecki do lekarza weterynarii wkrótce po adopcji. Twój lekarz weterynarii będzie w stanie wykryć problemy i będzie współpracować z Tobą, aby ustanowić schemat profilaktyczny, który pomoże Ci uniknąć wielu problemów zdrowotnych.

> >