Wsparcie! Mój pies chroni jej jedzenie

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:19

P: Mój pies warczy na mnie, gdy wchodzę do kuchni, kiedy moja żona ma zamiar ją nakarmić. Nigdy mnie nie ugryzła - czy powinienem się martwić?

Za każdym razem, gdy pies warczy, gdy zbliżasz się do jej jedzenia, jest powód do obaw. Chociaż ochrona zasobów jest naturalnym zachowaniem psów, może być niebezpieczne w środowisku domowym, zwłaszcza jeśli pozwala się na postęp bez interwencji. Chociaż pies jeszcze nikogo nie ugryzł, ważne jest, aby uzyskać profesjonalną pomoc, aby zapobiec eskalacji zachowania w przyszłości.

Dlaczego twój pies chroni swoje jedzenie

Ochrona zasobów jest istotnym elementem przetrwania dzikich zwierząt; udostępnianie i zezwalanie innym zwierzętom w pobliżu ich cennych przedmiotów nie jest. Nawet jeśli twój pies jest udomowiony, nadal ma instynkt stróżujący. Ważne jest, aby nauczyć ją jak najwcześniej, że nie musi chronić swojego jedzenia przed ludźmi w twoim domu.

Ochrona zasobów może wystąpić w przypadku różnych przedmiotów, w tym żywności, żucia, zabawek i miejsc do spania. Oznaki mogą być subtelne: Twój pies może zamarznąć lub usztywnić się, gdy ktoś do niej podejdzie, lub patrzeć prosto w ich oczy ostrzegając. Włosy na plecach mogą wstać, a ona może sztywno podnieść ogon. Może żuć mocniej lub szybciej, lub używać swojego ciała, aby uniemożliwić ci zbliżenie się do wszystkiego, czego pilnuje. Pozostawione niezaznaczone, to zachowanie może przejść w warczenie, trzaskanie i gryzienie.

Naturalnym instynktem zwierzęcia do pilnowania jest często reakcja oparta na strachu - twój pies boi się, że weźmiesz jej jedzenie - a karanie psa tylko wzmacnia jej lęki. Jako trener psów często słyszę przerażające historie właścicieli zwierząt domowych, którym kazano alfa rzucać psami, gdy warczą lub dosłownie wyrywają jedzenie z pyska psa, aby powstrzymać zachowanie strażników. Nigdy nie poleciłbym tych technik; ten rodzaj treningu potwierdza obawy twojego psa, że zamierzasz zabrać jej jedzenie, co tylko zwiększa jej zachowanie w zakresie ochrony. Tego typu strategie treningowe narażają właściciela zwierząt na poważne ryzyko ugryzienia.

Nauczanie swojego szczeniaka, aby nie strzegł jej jedzenia

Ochrona zasobów to bardzo poważny temat, który omawiam we wszystkich moich zajęciach dla psów, począwszy od klasy szczeniąt. Ważne jest, aby pracować z trenerem, aby nauczyć szczeniaka, że ludzie przychodzący do jej jedzenia oznaczają dobre rzeczy. Możesz to zrobić przechodząc obok miseczki z jedzeniem szczeniaka w czasie posiłku, w bezpiecznej odległości, a podrzucając traktuje jak mijasz. Jak tylko twój szczeniak zacznie pokazywać szczęśliwy, zrelaksowany język ciała, kiedy zbliżasz się, możesz zacząć stopniowo zbliżać się do jej miski, jednocześnie kontynuując podrzucanie smacznych kąsków. Inną opcją jest rozpoczęcie od kilku kawałków śruty w naczyniu szczeniaka; gdy je, stań w pobliżu miski i upuść więcej smakołyków. W końcu, zamiast zmuszać szczeniaka do rezygnacji z miski z jedzeniem, naucz ją siedzieć, gdy podnosisz pustą miskę z jedzeniem, dodajesz dodatkowe jedzenie, a następnie oddajesz je.

Kiedy pracuję z psami, które strzegą ich jedzenia, uczę podstawowych zachowań, które obejmują „upuść” (oddanie zabawki lub przeżuwanie komendy) i „zostaw ją” (w pierwszej kolejności nie podnosząc przedmiotów poza limitem). Ważne jest również, aby nie dopuścić do tego, by pies był tak przepracowany, aby domyślnie zachowywała się w sposób ochronny. W przypadku niektórych psów może to oznaczać unikanie określonych przedmiotów podczas początkowego treningu lub tylko podawanie tych przedmiotów psu w chronionym miejscu, takim jak buda. Aby w pełni wykorzenić zachowania związane z ochroną, szkolenie musi być prowadzone z wieloma różnymi osobami w różnych sytuacjach, a także z różnymi przedmiotami, aby pomóc psu uogólnić jego zachowanie pod kontrolą. Szkolenie powinno trwać przez całe życie psa, aby utrzymać jej postęp.

Chociaż wiele psów, których strażnik zasobów nie przejdzie do gryzienia, nadal jest to problem, który powinien zostać potraktowany poważnie i natychmiast rozwiązany przez specjalistę. Złotym standardem w pomocy behawioralnej jest weterynarz-behawiorysta, który jest przeszkolony w zakresie zarówno behawioralnych, jak i medycznych aspektów psa; Inną dobrą opcją jest weterynarz pracujący w połączeniu z trenerem wzmacniającym.