Jak powiedzieć, czy psy bawią się, czy walczą

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Playmates Rzadko ranią siebie nawzajem

Funkcje sesji zabawnej zabawy

Rozróżnienie między psami, które grają, a psami, które walczą, może być dość trudne, zwłaszcza dla początkujących właścicieli psów. Być może główny problem wynika z faktu, że psia gra często skupia się na naśladowaniu pozycji i wokalizacji często używanych podczas walk psów. Rzeczywiście, istnieje wiele żartobliwych aktów dominacji / uległości, które mogą być włączone do gry i obserwowane przez uważnych właścicieli.

Główna różnica między sesją gry a walką wynika z ogólnego poziomu intensywności. Wiele psów angażuje się w „meta-sygnały”, które oznaczają, że niczego, co następuje, nie należy traktować poważnie. Łuk do gry jest doskonałym przykładem meta-sygnału używanego do tego celu.

Sesje gry wśród psów są często dramatycznymi, szorstkimi wystawami warczenia, biegania, gryzienia i pozowania. Psy często uciekają się do żartobliwych pokazów postawy ciała, takich jak umieszczenie głowy lub łapy na ramionach drugiego psa lub nawet przygniecenie go. Dobra dawka napędu zdobyczy może się również pojawić, ponieważ psy ścigają się nawzajem lub gryzą sobie nawzajem nogi, gdy poruszają się do ucieczki. Wszystko to odbywa się za pomocą podekscytowanych ostrych szczeknięć, warczenia i żartów do szyi, uszu, ogonów i nóg.

Typowa sesja gry może zostać zainicjowana przez postawę zwaną „łukiem gry”. Jeden pies przykucnie, trzymając przednie kończyny bardzo niskie, a zad wysoko w powietrzu z ogonem machającym w oczekiwaniu. Drugi pies zareaguje pozytywnie, biegnąc w kierunku psa wyświetlającego łuk do gry i ma miejsce ekscytująca sesja gry.

Podczas sesji gry psy będą również angażować się w pewne mylące postawy, takie jak zwijanie brzucha w fałszywym poddaniu się lub udawanie, że niewinnie obwąchują ziemię fałszywym sygnałem uspokojenia. Choreografia do gry zawiera wiele funkcji, takich jak HCP, metasignale i celowe pauzy.

Wgląd w walkę w toku

Jak wspomniano wcześniej, główna różnica między walką a grą zależy od poziomu intensywności. Zabawa polega na zahamowaniu ugryzień lub lepszych zgryzach, które na ogół nie łamią skóry ani nie powodują bólu. Te gryzienie sięga czasów, gdy psy były szczeniętami i nauczyły się „zahamowania gryzienia”. Rzeczywiście, gdy szczenięta są nadal w miocie, szybko uczą się, że zbyt mocne ugryzienie może spowodować ostry krzyk w ich rodzeństwie z szybkim wycofaniem się z gry. Szczeniak szybko uczy się, że następnym razem powinien być „miękko”, żeby grać.

Psy, które zostały usunięte zbyt wcześnie ze swojego miotu, mogły nie włączyć tej bardzo ważnej lekcji. Te młode psy mogą grać szorstko, powodując ból, gdy żartobliwie gryzą swoich właścicieli lub inne psy. Można jednak szybko nauczyć ich, że nie jest to akceptowalne zachowanie, stosując tę samą metodę, z której powinni korzystać jej współlokatorzy: ostry „ouch”, po którym następuje nagła „gra się kończy”. Pies szybko nauczy się lekcji.

Walka z psem często powoduje znaczny ból, a ugryzienia rozbijają skórę i często pobierają krew. Walki te są często trudne do rozbicia, z wysokim ryzykiem przekierowania agresji na ludzi próbujących je rozdzielić. Dowiedz się, w jaki sposób powstrzymać psy przed walką.

Wokalizacje są znacznie bardziej intensywne, może to być głęboki warczenie połączone z warczeniem i pokazywaniem zębów. Hackles (włosy na szyi i ramieniu psa) mogą być podniesione. Skurcze bólu mogą być ostre, nawet jeśli niektóre psy mogą być w tak trudnej sytuacji, że mogą nie wykazywać bólu, nawet jeśli obrażenia są widoczne.

Chociaż różnica między sesją gry a walką może być łatwa do rozpoznania dzięki pewnej wiedzy na temat psiej mowy ciała, należy zawsze brać pod uwagę, że czasami nawet sesja gry może nasilać się i przerodzić w pełny lot. Każda eskalacja w sesji gry powinna być zatem bezpiecznie przerwana, rozpraszając psy, zanim będzie za późno.

Parki dla psów są znanymi miejscami do walk psów, co często wynika z faktu, że właściciele psów często są zbyt rozproszeni rozmawiając z innymi właścicielami psów lub czytając książkę. Może to skutkować mniejszą uwagą na interakcję psa z innymi psami. Psy mogą dawać wiele sygnałów stresu dla psów, zanim zaczną walczyć.

Często w parkach dla psów występują także psy o słabych manierach, niegrzecznych zachowaniach i słabo rozwiniętych umiejętnościach społecznych, które mogą stworzyć idealne podstawy do walki. Czasami właściciele psów skierują palec na „rasę bully”, gdy są całkowicie nieświadomi, że ich „przyjazny labrador” był tym, który naprawdę sprowokował i zainicjował wszystko. Uważne obserwowanie zachowań psa i jego interakcji z innymi psami jest zatem koniecznością. Jedna sekunda rozproszenia może zmienić zabawną grę w krwawy bałagan.

Czy to gra czy nie?

Podczas gry może się wydawać, że jeden pies działa jako agresor, a drugi jako „ofiara”. Czy vicitm dobrze się bawi, czy ona jest zastraszona? Łatwym sposobem ustalenia tego jest powstrzymanie „agresora” i obserwowanie tego, co robi drugi pies. Jeśli psy „ofiary” wrócą, by spróbować ponownie rozpocząć grę, są szanse, że to tylko gra, a oba psy dobrze się bawiły.

3 sposoby na przerwanie gry szorstkiej w psach

Podczas gdy gra psów może wyglądać na szorstką, w większości przypadków oba psy bawią się dobrze i nie ma potrzeby przerywać, dopóki pies robi krótkie przerwy, a język ciała jest luźny. Jednak może nadejść czas, w którym możesz przerwać grę, zanim się nasili. Zawsze lepiej jest przerwać grę, zanim stanie się bardziej szorstka niż później, kiedy psy będą zbyt skupione na sobie i pobudzone. Oto kilka sposobów na przerwanie surowej gry u psów.

1) Trenuj kursora przerywacza

Trenuj swoje psy, aby reagowały na sygnał przerywacza, który każe im się pospieszyć w poszukiwaniu uczty. Lubię osobiście używać gwizdka (ale inne opcje to słowne wskazówki, takie jak „wystarczająco” lub „to, co zrobią”), które uczy psy szczęśliwie rozpadać się i przychodzić do ciebie po ucztę. może również wstawić kilka spokojnych zachowań - siedzieć, opuszczać itd. - aby pomóc im się uspokoić przed podarowaniem uczty.

Po pewnym czasie miłą niespodzianką jest to, że niektóre psy mogą nauczyć się samodzielnie monitorować, a kiedy sprawy zaczynają się nasilać, automatycznie rozpadają się, aby dostać swoją ucztę!

2) Trenuj swoje psy, aby odpoczywały na macie

Alternatywną opcją, jeśli szukasz dłuższego czasu przerwy, jest użycie słownej wskazówki, takiej jak „chłód!”. gdzie przekierowujesz psy, aby położyły się na swoich matach, gdzie dostają wypchany Kong lub inny długotrwały przysmak do pracy.

3) Capture Calm Play

Trening zatrzaskowy może również pomóc i możesz pracować nad przechwytywaniem spokojnego grania. Po prostu przechwytywaj przerwy (klikaj / nagradzaj je, gdy występują spontanicznie) i kształtuj mniej intensywne formy gry. Zacznij klikać, gdy gra jest na niskim poziomie pobudzenia i korzystaj z cennych przysmaków. Wkrótce zauważysz, że twoje psy zaczną się z tobą sprawdzać co jakiś czas podczas gry.

Pytania i Odpowiedzi

Odpowiedź:

Tak, wiek może być czynnikiem, podobnie jak różne poziomy energii. W wieku czternastu miesięcy pies jest pełen energii i może nawet próbować angażować się w zastraszanie, zmuszając drugiego psa do zabawy.

Upewnij się, że twój starszy pies ma dostęp do obszaru, w którym może uciec od uporczywego psa i uzyskać trochę zasłużonego spokoju.