Jak wytresować psa agility, aby biegał z fizycznie ograniczonym treserem - część pierwsza w „The Distance Series”

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Skontaktuj się z autorem

Ograniczenia fizyczne i zwinność

Na każdym teście agility widzimy handlarzy prowadzących psy pomimo fizycznych ograniczeń. Niektórzy opiekunowie walczą ze stawami, które nie działają już bez bólu. Inni walczą z rakiem. Jeszcze inni cierpią na przewlekłe choroby, takie jak osłabienie czynności płuc lub problemy z sercem.

Podczas gdy wszyscy ci handlarze mają być oklaskiwani za kontynuowanie rywalizacji w naszym sporcie, nie ma wątpliwości, że niektóre zespoły spotykają się z większym sukcesem niż inne. Drużyny, w których pies jest przeszkolony, aby przejąć kontrolę nad zdolnościami człowieka, są bardziej skuteczne.Wyszkolone umiejętności, w tym niezależna praca na odległość, ścisłe wskazówki kierunkowe oraz głębsze zrozumienie poleceń głosowych pomagają psim partnerom w poruszaniu się po trasie bez fizycznego partnera znajdującego się w pobliżu. Jestem jednym z tych opiekunów i nauczyłem się trenować moje Sheltie, aby przejęły mnie, gdzie muszę fizycznie odejść.

Kiedy dostałem swoją pierwszą Sheltie, Aslan, 14 lat temu, wiedziałem już, że przeszczep nerki, który miałem od 30 lat, zaczął zawodzić. Wiedziałem, że jest szansa, że zacznę tracić sprawność fizyczną podczas kariery Aslana, więc opracowałem strategię treningową dla nas dwóch. Kiedy trenowałem Aslana, zacząłem się uczyć, gdzie Aslan mógłby mnie przejąć na odległość, abym mógł biec mniej (a nawet kłus) i nadal odnosić sukcesy. Tutaj przedstawię system, którego użyłem z Aslanem i kontynuowałem i ulepszyłem z moimi innymi Sheltie.

System ten wymaga nie tylko dobrych umiejętności obsługi i dobrego czasu, ale także świetnego treningu. Cierpliwość i konsekwencja są koniecznością, gdy trenujesz psa, aby niezależnie prowadził zwinność na odległość i słuchał wskazówek słownych, zamiast polegać na ciele przewodnika dla fizycznych wskazówek i wskazówek. Ponieważ nie zawsze mogę być tam, aby pomóc moim psom w kursie, muszą nauczyć się negocjować ciasne zakręty i dyskryminację ze względu na przeszkody same z siebie, czasami z odrobiną więcej niż od moich słownych wskazówek.

Kiedy trenujesz psa do pracy, zawsze pamiętaj, aby utrzymywać psa tak podekscytowanego, jak to tylko możliwe. Napełniam swój trening energią, mimo że mogę się nie poruszać. Jestem bardzo podekscytowanym głosem i poczuciem pilności ruchów, których używam. Znajduję najlepsze motywatory, które mogę dla mojego psa, i używam ich swobodnie. Mój pies naprawdę chce robić zwinność. Ponieważ chcę wyeliminować jak najwięcej biegu z mojej strony, szukam motywacji i inicjatywy ze strony mojego psiego partnera. Rozwijam to u moich psów, sprawiając, że sport jest zawsze zabawny. Najlepszą częścią dnia moich psów jest zwinność z mamą!

Niektóre z najważniejszych elementów szkolenia psa do pracy z ograniczonym fizycznie trenerem obejmują ścisłe wskazówki kierunkowe, szkolenie na odległość i silne zrozumienie wskazówek słownych. Oto, w jaki sposób każdy komponent pomaga psu wykonywać pracę, gdy przewodnik nie może tam być.

Wskazówki kierunkowe

Wskazówki kierunkowe obejmują (ale nie są ograniczone do) Na zewnątrz, Tutaj, sygnalizator przełącznika bocznego (lub Lewo i Dobrze), i Trwać lub Proste. Spójrzmy na każdą wskazówkę kierunkową oddzielnie.

Rysunek 1

Na zewnątrz

The Na zewnątrz cue zawsze oznacza „pracować z dala ode mnie w równoległej odległości”. Na zewnątrz nie oznacza „idź prosto”. Podczas wykonywania linii zazwyczaj następuje zwrot do linii psa Na zewnątrz. Dobry przykład Na zewnątrz byłby duży wiatraczek (patrz rysunek 1). Jeśli poradzisz sobie z przebywaniem blisko skoków jeden i trzy z wiatraka, Na zewnątrz skok byłby skok numer 2.

Mój sygnał ręki dla Na zewnątrz jest w pełni wyciągniętym ramieniem. Mój pies z czasem może nawet nauczyć się, że kiedy moje ramię jest wyprostowane, mam na myśli dalszą odległość, kiedy moje ramię wychodzi z mojego boku, powiedzmy, pod kątem 45 stopni.

Na zewnątrz jest ogromną częścią szkolenia psa do pracy z fizycznie ograniczonym trenerem, ponieważ pozwala on psu pracować na odległość, podczas gdy przewodnik może albo kłusować, albo przechodzić przez kurs.

Rysunek 2

Tutaj

Tutaj oznacza odwrócić się w stronę przewodnika i wziąć jakąkolwiek napotkaną przeszkodę. Polecenie to jest często używane w ciasnych sekwencjach, w których pies musi wejść do przewodnika, a nie daleko. Spójny sygnał ręczny dla Tutaj pomoże również psu odczytać wskazówkę, nawet z odległości. Tutaj może być używany podczas przednich krzyżyków, nadal oznacza odwrócenie się w moją stronę i zabranie wszystkiego, co tam znajdziesz. Na wiatraczku na rysunku 2 widać, że skok # 3 to „Tutaj„przeszkoda.

Rysunek 3

Side Switch Cue

Czasami nazywana wiodącą sygnalizacją przełącznika, jest kolejnym elementem do szkolenia psa do pracy z niepełnosprawnym trenerem. W tym sygnale pies uczy się odwracać od przewodnika i zabierać znajdowaną tam przeszkodę. Ta wskazówka jest prawie zawsze używana z tylnym krzyżem i staje się koniecznością dla handlarzy znajdujących się za swoimi psami.

Pies biegnący po prawej stronie w kierunku skoku może usłyszeć przewodnika, który jest za nim, wywołać sygnał i zobaczyć, jak wyrzuca sygnał ręczny (często ramię naprzeciwko psa), aby wskazać przełącznik boczny. Pies w tym czasie zmienia się w lewy i zabiera znajdowaną tam przeszkodę. (patrz rysunek 3)

Jeśli przewodnik życzy sobie jeszcze większej kontroli na odległość, psa można wyszkolić do skrętu Lewo lub Dobrze na słowną wskazówkę. Niektórzy handlarze mają trudności z podaniem lewej lub prawej wskazówki w locie, i mogą lepiej trzymać się jednej wielkości - pasuje do wszystkich sygnalizatorów bocznych.

Rysunek 4

Idź dalej (lub prosto)

Wiele programów obsługi używa Udać się lub Trwać oznaczać, że pies powinien wziąć na siebie najbardziej oczywistą kolejną przeszkodę, która jest „swego rodzaju”. Przeszkoda może znajdować się w linii prostej od psa lub może potrzebować wyskoczyć, aby ją znaleźć. Uważam ten kierunek za zbyt mglisty dla moich psów i trenuję bardziej specyficzną wskazówkę. Dla psów szkolonych dla fizycznie ograniczonego opiekuna Udać się lub Proste cue może oznaczać zabranie przeszkody znajdującej się w bezpośredniej linii prostej przed psem. znajduję Proste być niezwykle przydatnym w pracy na odległość. Jeśli mój pies biegnie z daleka i widzi trzy skoki blisko siebie, mogę łatwo wysłać go nad prawidłowy, podając poprawną wskazówkę. (patrz rysunek 4)

Wskazówki dotyczące treningu wskazówek kierunkowych

Nie mogę przecenić wagi upewnienia się, że wskazówka płynąca z ust jest wskazówką, którą pies musi usłyszeć. Zawsze patrzę na linię psa, kiedy przechodzę kurs, a nie na moją linię, aby określić, które sygnały muszę wywołać na kursie. To, co może wyglądać jak prosta wskazówka dla mnie na mojej pozycji na polu golfowym, może w rzeczywistości być sygnalizatorem przełącznika bocznego dla psa. Silne zrozumienie potencjalnych klientów i tego, w jaki sposób wpływają na nie twoje kierunkowe wskazówki, może znacznie zwiększyć zdolność psa do dokładnego poruszania się po kursie.

Możesz połączyć niektóre kierunkowe wskazówki podczas wysyłania psa na kurs. Na przykład, jeśli chcesz, aby twój pies zmienił odprowadzenia, a następnie skręcił ostro w swoją stronę, aby zawinąć, możesz dać wskazówkę przełącznika bocznego, a następnie wskazówkę zawijania. Ta kombinacja mówi psu, aby przełączył przewody i zawinął skok. Przełącznik i Na zewnątrz działa równie ładnie, wysyłając psa w dalszą przeszkodę, po tym, jak zmienił prowadzenie. Wskazówki kierunkowe, których nie można używać razem bez powodowania zamieszania, są Na zewnątrz i Tutaj, na przykład.

Użycie niepoprawnych wskazówek kierunkowych lub przypadkowe wywołanie niewłaściwych wskazówek kierunkowych może dezorientować psa i spowodować, że zrozumienie wskazówek przez psa zaniknie. Uważaj na to, co wychodzi z twoich ust podczas biegania z psem. Jedynym sposobem, aby psy naprawdę zrozumiały twoje sygnały, jest być z nimi całkowicie zgodnym. Nawet kilka poślizgnięć może spowodować zamieszanie, a cały system może zacząć zawodzić. Trenowanie psa wymaga pewności, niezawodnych wskazówek kierunkowych. Cierpliwość jest kluczem do osiągnięcia tego poziomu treningu.

Pamiętaj też, że pies musi słyszeć, dokąd się udać. Zawsze podawaj wskazówkę kierunkową przed nazwą przeszkody. Jeśli twój pies jest szczególnie szybki, może się okazać, że nie ma czasu, aby dać cokolwiek innego niż wskazówki kierunkowe. Często na kursach Jumpers używam tylko wskazówek kierunkowych i nie nazywam nazw przeszkód. W końcu są to prawie wszystkie skoki.

Szkolenie na odległość

Wraz z silnymi kierunkami, odległość jest również kluczem do wyszkolenia psa do pokonania ograniczeń przewodnika. Dobry przewodnik może spojrzeć na kurs i wiedzieć, gdzie wysłać psa do pracy bez pobliskiego przewodnika i gdzie na trasie przewodnik musi być blisko, aby pies mógł przejść przez ciasne lub trudne sekwencje. Sprawdzam mapy kursów przed pójściem na kurs, aby dowiedzieć się, gdzie mogę wysłać mojego psa i gdzie mogę się z nim spotkać, aby pomóc mu przejść przez najcięższe miejsca. Mogę wtedy truchtać z trudnego terenu do trudnego obszaru, zostawiając psa na wyjście i pracując na szerszych, łatwiejszych odcinkach kursu. (zobacz wideo powyżej)

Odległość jest trenowana wraz z kierunkowymi wskazówkami i indywidualnymi osiągnięciami przeszkód. Czas jest krytyczny, gdy odległość robocza. Pies naturalnie chce zawrócić do przewodnika. Bez wczesnego słownego, ręcznego sygnału, ramienia, a nawet wsparcia ruchu do przodu, aby pozostać na dystans, pies może łatwo przeoczyć przeszkodę.

Im większa odległość, tym lepiej. Dla mnie wystarczająca jest możliwość pracy w odległości od 30 do 50 stóp. W następnych dwóch artykułach z tej serii omówię więcej o tym, jak trenować odległość.

Werbalne wskazówki

Głos staje się znacznie ważniejszy, gdy patrzy się na szkolenie psa do pracy z osobą fizycznie ograniczoną. W trakcie biegu zdarzają się chwile, w których przewodnik może zajść tak daleko za psem, że prawie wszystko, co pozostało, aby wysłać psa do właściwej przeszkody, to sygnał słowny. W związku z tym pies musi być przeszkolony, aby w większym stopniu polegał na werbalnych wskazówkach, a przewodnik musi być przeszkolony, aby dawał dokładne, aktualne sygnały werbalne.

Psy patrzą na cztery sygnały przewodnika, decydując, gdzie pójść na kurs. Ruch do przodu, ramiona, sygnały ręczne i głos są ważone przez psa na kursie, ale nie wszystkie są jednakowej wagi. Zielony pies będzie w większym stopniu polegał najpierw na ruchu do przodu, potem na ramionach, a następnie na sygnałach ręcznych i na końcu słowach. Słowna wskazówka jest najsłabsza ze wszystkich. Z tego powodu musimy wyszkolić psa, by uważał, że słowna wskazówka jest równa lub bardziej wpływowa niż inne.

To szkolenie wymaga czasu. Przewodnik uczy psa poprzez trening wzorcowy, trening docelowy lub użycie zabawki jako celu, aby biegnąć do punktu w sekwencji, podczas gdy przewodnik usuwa pierwszy ruch do przodu, następnie ramiona, a następnie sygnał ręki z równania. Pozostawia to psa biegnącego do celu lub przez wzorzec z jedynie słownymi wskazówkami przewodnika kierującymi psem. (Ponownie, te kroki szkoleniowe będą dalej rozwijane w innych artykułach z tej serii. Zobacz poniżej linki.)

Możesz także wyszkolić psa, aby odpowiadał na różne wzory skoku również za pomocą głosu. Psa można nauczyć robić 270 na odległość z werbalnymi wskazówkami i wskazówkami na odległość Serpentyny, okłady, nici, tyłki i wiatraczki są innymi przykładami wzorców skoku, których można nauczyć, ważąc sygnały słowne w większym stopniu niż sygnały fizyczne. Uwaga: sygnały ręczne odległości, barki ruchu do przodu i do przodu są nadal MUSZĄ i nie powinny być ignorowane lub nieużywane. Spójność sygnałów ręcznych jest równie ważna, jak konsekwencja w słowach. Sygnały ręczne odgrywają dużą rolę w pracy na odległość, a sygnały ręczne muszą być duże i łatwo widoczne. Dużym plusem jest nauczenie psa ważenia sygnału dłoni.

Ponownie, czas jest niezbędny. Słabe wyczucie czasu to często upadek handlarzy próbujących uzyskać wskazówki dotyczące odległości i kierunku. Pies musi wiedzieć z dużym wyprzedzeniem, dokąd zmierza, a wczesne, ale odpowiednio zaplanowane werbalne wskazówki sprawiają, że tak się dzieje. Opiekunowie, którzy dają późne sygnały (werbalne i fizyczne) powodują, że ich psy zwalniają. Nawet na odległość zwinność dotyczy szybkości - nie o powolności.

Więcej podpowiedzi

Oto kilka innych rzeczy, które pies musi wiedzieć, aby uruchomić zwinność z trenerem z trudnościami fizycznymi:

- Kontakty statyczne: Trenuj psa, aby zatrzymywał się na dole każdego kontaktu i trzymaj kontakt, aż się uwolni. Daje to fizycznie wymagającemu użytkownikowi czas na spacer lub kłus na pozycję w następnej części kursu. Dzięki trzem kontaktom (teeter, dogwalk, A-frame) oraz w niektórych miejscach stołu, umożliwia to przewodnikowi nadrabianie zaległości lub wyprzedzanie psa. Trenerzy pozbawieni wytrzymałości mogą wykorzystać te czasy, aby złapać oddech i zyskać energię.

- Wyprowadzenia: Długie wyprowadzenia mogą być wielką zaletą dla osób niepełnosprawnych. Wyprowadzenia mogą być używane z linii początkowej, tabeli lub nawet ze statycznych kontaktów.

- Niezależna wydajność przeszkód: Będąc w stanie oderwać się na bok od dłuższych przeszkód, takich jak kładka, splot słupów, a nawet rama A, a jednocześnie nadal ufać, że pies zapewni stałą wydajność, jest obowiązkowy dla każdego zespołu z trudnościami fizycznymi. Może zaoszczędzić jardy poza linią obsługi przewodnika, pomagając przewodnikowi być obecnym na trudniejszych odcinkach kursu.

- Prędkość: Nie bój się prędkości. Szybkość psa może go przesunąć w dalszą odległość, a tym samym zwiększyć możliwości przewodnika. Ogarnij szybkość i nie trenuj dla wolniejszego psa. Szybszy pies pozwala również przewodnikowi poświęcić więcej czasu na punkty statyczne (kontakty, stoły) i wyprowadzić z tych przeszkód bez przechodzenia przez czas kursu. Prędkość jest przyjacielem fizycznego ograniczonego użytkownika. Użyj tego.

- Otwarte przestrzenie: Nie bój się wysłać psa na otwarte przestrzenie na skraju kursu, aby dać sobie czas na zajęcie trudnej sekcji. Często możesz opóźnić wskazówkę kierunkową i pozwolić, by pies wybiegał na otwarte tereny, zanim przywoła go przez skok i na trudną sekcję kursu, gdzie twoja obecność jest potrzebna. Chociaż wykorzystasz trochę czasu, prawdopodobnie będziesz mieć dokładność, aby się zakwalifikować.

Zwinność jest możliwa dla wszystkich

Nie ma wątpliwości, że fizycznie ograniczeni trenerzy mogą odnieść sukces ze swoimi psami - nawet z wysokimi wynikami - jeśli chcą zostać świetnymi trenerami. Potrzeba dużo determinacji i chęci poświęcenia godzin na dodatkowe szkolenie, ale można to zrobić. Opracowując system, w którym pies uczy się, jak wykonywać zadania zwinności na odległość, z ograniczonymi wskazówkami fizycznymi od przewodnika, obaj członkowie zespołu mogą cieszyć się spełnianiem, szybkim i ekscytującym biegiem.

Seria odległości

To jest artykuł pierwszy w „Distance Series”. Drugi artykuł, „Jak wytrenować Out Directional in Agility”, znajdziesz tutaj. Trzeci artykuł „Jak trenować kierunki proste, tutaj i boczne” można znaleźć, klikając tutaj. Napisałem także op-ed, zatytułowany „The Truth About Distance Handling i dzisiejsze wyzwania związane ze zwinnością”, który bada, czy jest to wykonalne dla tych, którzy są fizycznie ograniczeni do wyzwań w stylu Euro, które można znaleźć w dzisiejszej zwinności. Możesz znaleźć ten artykuł, klikając tutaj.

Trzy artykuły z serii „Distance” zostały poprawione z serii Agilitymach napisanej dla magazynu „Clean Run” w 2009 roku.

Śledź Agilitymach na Facebooku

Jeśli chcesz otrzymywać powiadomienia, gdy Agilitymach opublikuje nowy artykuł lub blog, możesz odwiedzić jej stronę na Facebooku (tutaj) i polubić ją. Agilitymach pisze głównie o zwinności i treningu psów.

Pytania i Odpowiedzi