Czy dysbioza jest przyczyną problemów zdrowotnych twojego psa?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Dr Cathy i jej futrzane dzieci

Pozostawiona niezdiagnozowana i nieleczona dysbioza może spowodować poważne problemy zdrowotne u Twojego zwierzaka. Dowiedz się, dlaczego dr Cathy Alinovi z organizacji Healthy PAW uważa, że probiotyki i prawidłowe odżywianie są najlepszą obroną twojego psa przed chorobami takimi jak dysbioza.

P1: Co to jest dysbioza?

Dr Cathy: Dys oznacza chorobę lub zło, bioza odnosi się do formy życia, w tym przypadku bakterii i grzybów (flora i fauna, drobnoustroje AKA); dlatego jest przerost bakterii i / lub drożdży.

P2: Czy dysbioza i nieszczelne jelita są tym samym?

Dr Cathy: Jeden prowadzi do drugiego. Przerost bakterii i drożdży prowadzi do zapalenia. Zapalenie zaburza funkcję komórek jelitowych. Normalne, zdrowe komórki jelitowe łączą się ze sobą jak układanka, aby utrzymać rzeczy w jelitach.

Z zapaleniem spowodowanym dysbiozą, komórki jelitowe nie chwytają się nawzajem, a rzeczy z jelita przeciekają do krwiobiegu niechciane - a zatem nieszczelne jelita. Ponieważ nieszczelny jelito przepuszcza niechciane produkty jelitowe, jest więcej stanów zapalnych. Staje się błędnym kołem. Chociaż nie są tym samym, terminy dysbioza i nieszczelne jelita są używane zamiennie, ponieważ jedno prowadzi do drugiego.

P3: Jaka jest główna przyczyna dysbiozy?

Dr Cathy: Wszystko, co zakłóca normalne grzyby (drożdże to forma grzyba) lub poziomy bakterii w jelitach, ale także skórę i wszędzie indziej w organizmie, w którym żyją drożdże i bakterie. Najczęstszymi przyczynami dysbiozy są pokarmy o wysokiej zawartości węglowodanów i stosowanie antybiotyków.

Większość ludzi rozumie, że przyjmowanie antybiotyków może prowadzić do biegunki. Biegunka jest spowodowana antybakteryjnym działaniem leków, ponieważ wszystkie bakterie są zabijane, nie tylko w miejscu zakażenia (jak pęcherz moczowy lub gruczoły analne), ale także normalne, pomocne bakterie w jelitach i na skórze.

Mniej zrozumiałym zagadnieniem jest to, że spożywanie węglowodanów i niestrawnych włókien (zasadniczo wypełniaczy) może również prowadzić do dysbiozy. Węglowodany fermentują w jelitach w cukry, zmieniają pH ciała (równowaga kwasowa), odżywiają szkodliwe bakterie i zakłócają trawienie i wchłanianie składników odżywczych.

P4: Jakie typowe objawy obserwowaliby rodzice?

Dr Cathy: Istnieje długa lista potencjalnych objawów, które różnią się w zależności od pacjenta. Poniżej znajduje się krótka lista objawów. Zasadniczo dysbioza jest źródłem 80% chorób występujących w klinice weterynaryjnej.

Wspólne objawy dysbiozy

Rozsiewanie światła	Wrażliwy żołądek	Biegunka na przemian z zaparciem
Tłusta skóra	Śmierdzące, nawracające infekcje gruczołów analnych	Choroba stomatologiczna

P5: Jak diagnozuje się dysbiozę?

Dr Cathy: Dysbioza jest formalnie diagnozowana przez kulturę kałową; jednak dane z kultury mogą być niekompletne. Dysbioza jest często diagnozowana na podstawie objawów klinicznych, takich jak te wymienione na powyższej liście.

P6: Jakie rodzaje zabiegów są dostępne?

Dr Cathy: Zabiegi mają na celu zrównoważenie bakterii i grzybów żyjących w organizmie, więc właściwe są na właściwym poziomie. Dla niektórych pacjentów jest to tak proste, jak podanie probiotyku. Dla niektórych pacjentów oznacza to całkowitą zmianę diety, pH i zapasy suplementów skierowanych przeciwko bakteriom i drożdżom pozbawionym równowagi.

P7: Jakie zagrożenia wiążą się z podawaniem tych zabiegów?

Dr Cathy: Największe ryzyko wiąże się z wymarciem z tego, co wzrosło. Kiedy bakterie giną, uwalniają toksyny. Jeśli bakterie giną od razu, uwolnione toksyny mogą spowodować przejściowe pogorszenie objawów.

P8: Jakie rodzaje suplementów mogą być pomocne?

Dr Cathy: Probiotyki, zioła i nutraceutyki współpracują ze sobą, aby przywrócić organizmowi zrównoważony poziom odpowiednich bakterii i grzybów / drożdży. Rodzaj zastosowanych suplementów zależeć będzie od indywidualnych problemów pacjenta i tego, w jaki sposób lekarz weterynarii rozwija sprawę.

P9: Jakie rodzaje modyfikacji diety są konieczne?

Dr Cathy: Dieta jest w rzeczywistości pierwszym miejscem do rozpoczęcia leczenia dysbiozy. Jednym z moich ulubionych powiedzeń jest „naprawianie żywności naprawia 80% tego, co chodzi w moich drzwiach”. Zmiany w diecie zaczynają się od usunięcia kukurydzy, ziarna, barwników i produktów ubocznych z żywności. Wszystkie te składniki karmią dysbiozę.

Może to być tak proste, jak zaprzestanie używania suchej karmy, karmienie zbilansowanym pokarmem dla ludzi, karmienie surowych lub szorowanie półek na karmę dla zwierząt, dopóki nie znajdziesz marki spełniającej wszystkie powyższe wytyczne. Dopóki zmiany w żywności nie zostaną wprowadzone, nie ma sensu próbować rozwiązać problemu dysbiozy, ponieważ niewiele się da.

P10: Jaki rodzaj opieki uzupełniającej jest wymagany?

Dr Cathy: Trzymaj się programu zalecanego przez lekarza weterynarii. Obserwuj, jak twój pies rzuca. Jeśli przesmyk się zatrzyma (z wyjątkiem normalnego zrzutu sprężyny i upadku), wszystko idzie dobrze. Jeśli rzucanie wznawia się, pojawia się nowy problem.

Jeśli zrzucanie nie ustaje, istnieje głęboko zakorzeniona dysbioza, której leczenie wymaga czasu. Większość młodych psów szybko reaguje na leczenie. Starsze psy trwają dłużej; w niektórych przypadkach utrzymanie jest potrzebne do końca życia. Nawet jeśli tak jest, twój pies będzie miał znaczną poprawę jakości życia.

P11: Jak rodzice zwierząt domowych mogą zapobiec nawrotom dysbiozy?

Dr Cathy: Unikaj skrobiowych, obciążonych węglowodanami pokarmów, minimalizuj stosowanie leków, a gdy twój pies otrzyma swoje początkowe szczepionki, rób tylko to, co jest wymagane przez prawo.

P12: Jakie inne problemy zdrowotne u zwierząt domowych mogą nasilić dysbioza?

Dr Cathy: Wszystkie problemy zdrowotne pogarsza dysbioza. Uważa się, że dysbioza leży u podstaw chorób autoimmunologicznych i nowotworów (które stają się coraz bardziej powszechne).

P13: Czy istnieją populacje psów z wyższym ryzykiem dysbiozy?

Dr Cathy: Populację najlepiej opisują cechy środowiskowe, a nie genetyka. Psy, które jedzą kukurydzę i otrzymują wiele zabiegów, które dotyczą tylko objawów, a nie przyczyn leżących u ich podstaw, będą miały dysbiozę.

Na przykład, albo nawracające infekcje ucha mogą być leczone antybiotykami i steroidami z każdym wystąpieniem, albo podstawowa alergia pokarmowa może być określona. Ponadto psy urodzone przez psy, takie jak te opisane powyżej, będą predysponowane do dysbiozy, ponieważ ich matka może wymieniać te same niezrównoważone bakterie i drożdże. Niestety, większość naszych psów zalicza się do tych kategorii ze względu na wygodę suchej karmy, co sprawia, że jest bardzo trudno wybrać w odniesieniu do wysokiej jakości w porównaniu do składników niskiej jakości.

P14: Czy psy z dysbiozą wymagają operacji?

Dr Cathy: Rzadko w najcięższych przypadkach, w których może wystąpić blokada jelit. Ogólnie operacja może pogorszyć dysbiozę, a nie ją poprawić.

P15: Co jeszcze muszą wiedzieć rodzice o dysbiozie?

Dr Cathy: Niestety, dysbioza u zwierząt domowych jest powoli rozpoznawana w medycynie weterynaryjnej głównego nurtu, ale jest niezwykle powszechna.

Poświęcony właściciel psa rozumie, że dysbioza jest źródłem większości złego stanu zdrowia i będzie pilnie współpracować ze swoim holistycznym lekarzem weterynarii, aby dotrzeć do podstawowego problemu.

Zrzeczenie się

Ta weterynaryjna informacja medyczna opiera się na informacjach dostarczonych podczas rozmowy telefonicznej z profesjonalnym, wykwalifikowanym, emerytowanym lekarzem weterynarii. Jednak jest on przeznaczony wyłącznie do celów edukacyjnych. Nie ma na celu zastąpienia porady własnego lekarza weterynarii. Zawsze zasięgnij porady lekarza weterynarii na temat zdrowia swojego zwierzaka.

Chociaż informacje te są okresowo badane i aktualizowane (pod kierownictwem lekarza weterynarii), starając się być aktualne i rzeczowe, nie udziela się gwarancji, że informacje są prawidłowe, kompletne i / lub aktualne.

Zalecenia dotyczące terapii, diagnostyki i najlepszych standardów praktyki w branży weterynaryjnej i / lub opinie między specjalistami mogą się różnić lub zmieniać wraz ze zmianami technologii i informacji. Nie należy używać tego artykułu jako jedynego źródła informacji na temat zdrowia weterynaryjnego lub próby samodzielnego zdiagnozowania lub leczenia zwierząt domowych, ponieważ zawarte w nich informacje mogą nie być odpowiednie dla Twojego zwierzęcia. Najbezpieczniejszą opcją dla Ciebie i Twojego zwierzaka jest poleganie na radach lekarza weterynarii w celu zdiagnozowania i zalecenia najlepszych opcji leczenia.