Co robić, gdy twój kot nie trafi

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 23:39

Kitty Gone Wild

W ciągu sześciu lat, od kiedy oswoiłem Birdie i przyprowadziłem ją do domu, nie wykazywała zainteresowania powrotem na zewnątrz, aż do dnia, w którym zniknęła.

Wcześniej podzieliłem się historią Birdie i tym, jak zdobyła swoją nazwę w How to Tame a Wild Cat. W tym artykule doszedłem do wniosku: „Zdałem sobie sprawę, że nie adoptowaliśmy Birdie, ona nas adoptowała”.

W tych wczesnych dniach października, kiedy zaginęła, było jasne, że Birdie wciąż dzwoni.

Nie wiemy, dlaczego Birdie w końcu opuściła dom w ciepłe niedzielne popołudnie. Kiedy byłem w Key West pomagając mojemu najlepszemu przyjacielowi przywrócić porządek w jej domu po huraganie Irma, mój mąż spędził dzień pracując na podwórku.

W pewnym momencie wyszedł z ogrodu, aby znaleźć Freda, naszego Labradora, na podwórku z uchylonymi drzwiami do ekranu patio. Bob nic o tym nie myślał, ponieważ Fred często pozwala sobie wyjść na zewnątrz, aż do wieczora, kiedy Birdie nie pojawiła się w porze kolacji. (To rzadka okazja, gdy brakuje posiłku.)

Stał się jeszcze bardziej zaniepokojony tej nocy, kiedy nie wskoczyła na jego nogi, gdy tylko znalazł się w łóżku. (Nigdy nie tęskni za tuleniem się do łóżka ze swoją ulubioną osobą.) Bob sprawdził pokój na zapleczu, na wypadek, gdyby przypadkowo została tam zamknięta. Sprawdził wszystkie jej zwykłe kryjówki. Nie Birdie.

Następnego ranka, kiedy pakowałem się na lotnisko w Key West, Bob napisał do mnie: „Martwię się, nie mogę znaleźć Birdie”. To był początek naszej 10-dniowej sagi.

Co robić, gdy twój kot nie trafi

Krok 1: Wyszukaj

Po pierwsze, upewnij się, że kot naprawdę wydostał się z domu. Przeszukaj dom, aby ustalić, czy kot nie ukrywa się gdzieś, ponieważ jest chory lub nie jest uwięziony w szafie lub pokoju. Koty są mistrzami ukrywania się, kiedy nie chcą ich znaleźć. Przez lata moje własne koty ukrywały się w ramach mebli, w kanałach powietrznych i za urządzeniami.

Gdy upewnisz się, że kot naprawdę wydostał się z domu, pamiętaj, że nie jest prawdopodobne, aby oddalił się zbyt daleko od domu, zwłaszcza jeśli normalnie nie ma dostępu na zewnątrz. Świat zewnętrzny może być dużym, przerażającym miejscem dla kota domowego. Na nieznanym terytorium naturalnym instynktem kota jest znalezienie bezpiecznej kryjówki, aby chronić się przed drapieżnikami i czekać na możliwość powrotu do domu. W bezpiecznym miejscu kot będzie czekał w milczeniu. Może nie przyjść do ciebie lub w żaden sposób nie odpowiedzieć na twoje szalone rozmowy.

Wiedząc o tym, twoja strategia powinna polegać na dokładnym przeczesaniu terenu wokół domu. Przeszukuj wszelkie możliwe miejsca ukrycia w promieniu jednego bloku - przepusty, żywopłoty, pojazdy, pod pokładami i werandami, na drzewach, na dachach itp. Może twój kot został uwięziony w garażu sąsiada lub w szopie w ogrodzie. (Upewnij się, że poprosiłeś sąsiadów o pozwolenie przed wejściem na ich nieruchomości.) Przeprowadzaj wyszukiwanie we wczesnych godzinach porannych i późnym wieczorem, gdy okolica jest stosunkowo cicha, i użyj latarki, aby sprawdzić, czy możesz złapać odbicie w oczach kota.

Uwaga: zakres wyszukiwania zależy od tego, czy twój kot jest kotem tylko wewnątrz, czy ma dostęp do zewnątrz, a także osobowość kota. Im większy dostęp kota do zewnątrz, tym większe jest jego terytorium i im dalej będzie wędrować. Im bardziej kot jest towarzyski, tym prędzej poczuje się komfortowo opuszczając miejsce ukrycia i być może przemieszczając się dalej od domu. W przypadku tych kotów rozszerz zasięg geograficzny wyszukiwania i jak najszybciej wykonaj kroki 2 i 3.

Wyszukiwanie Birdie było włączone

Po powrocie do domu Bob przeszukał kilka akrów lasu za naszym domem, skąd 6 lat wcześniej przyjechała Birdie. Wiedzieliśmy, że jest mało prawdopodobne, by ukrywała się gdziekolwiek indziej. Przecież mieszkała w tych lasach jako kotka i wychowywała tam swój miot kociąt jako „matkę animacji”. A wszyscy sąsiedzi wokół nas mają psy z podziemnymi płotami, więc było mało prawdopodobne, żeby zaryzykowała ich stoczni.

Tymczasem zrobiłem, co mogłem, z lotniska, aby pomóc w poszukiwaniach. Najpierw znalazłem jej zdjęcie na moim telefonie i umieściłem je na Facebooku, prosząc moich sąsiadów, aby szukali. Zrobiłem raport zagubionego kota na stronie Cedar Rapids Area Lost Pets na Facebooku.

Chociaż tego wieczoru było ciemno, zabrałem latarkę na podwórko i do lasu, żeby sprawdzić, czy nie znalazłem jej szczęścia. Zrobilibyśmy to prawie każdej nocy, kiedy jej brakowało. W niektóre noce widzieliśmy oczy w lesie, ale nie wiedzieliśmy, czy to ona, czy tylko opos lub szop gapiący się na nas.

Krok 2: Powiadom

Zatrudnij innych w swoich wysiłkach, aby znaleźć swojego kota. Najpierw powiadom swoich najbliższych sąsiadów i, jeśli to możliwe, pokaż im zdjęcie kota. Tekst grupowy lub post w mediach społecznościowych oznaczający Twoich sąsiadów to skuteczny sposób na osiągnięcie tego celu; w przeciwnym razie zdecyduj się na staromodne podejście od drzwi do drzwi.

Następnie powiadom rozszerzony obszar, publikując ulotki w okolicy oraz w okolicznych firmach. Zapytaj przewoźnika pocztowego, kierowcę autobusu szkolnego, biegaczy i spacerowiczów, a także innych, którzy często przebywają w okolicy, aby szukali.

Użyj Facebooka i innych mediów społecznościowych oraz zasobów internetowych, aby opublikować raport o braku kota. Wykonaj badania, aby znaleźć witryny obejmujące obszar geograficzny, wyszukując „zagubione i znalezione zwierzęta” lub „zagubione zwierzęta” i nazwę swojego miasta. Korzystaj również z darmowych zagubionych i znalezionych ogłoszeń na Craigslist. Będąc na tych stronach, sprawdź raporty „znaleziony kot”, aby sprawdzić, czy ktoś znalazł kota pasującego do opisu twojego zwierzaka.

Zadzwoń do lokalnych schronisk dla zwierząt, aby zgłosić brak kota i podaj szczegółowy opis. Ale nie polegaj wyłącznie na raporcie telefonicznym; schronisko może być za mało personelu i nie zwracać uwagi na zagubione raporty dla zwierząt. Musisz odwiedzić schronisko i dać im znać, że szukasz swojego zagubionego zwierzaka. Możesz nie zostać wpuszczony na teren, gdzie znajdują się znalezione zwierzęta, więc zrób zdjęcie dla pracownika, aby porównać je z kotami, które tam są. Może być konieczne wielokrotne odwiedziny.

Jeśli twój kot jest mikroprocesorowy, powiadom firmę mikroprocesorową.

Uzyskanie pomocy

Biorąc pod uwagę naszą pewność, że Birdie była w lesie za domem i nie zbliżyłaby się do innych ludzi, uważaliśmy, że jest mało prawdopodobne, by trafiła do schroniska dla zwierząt, przynajmniej wkrótce po jej zniknięciu. W związku z tym nie zawracaliśmy sobie głowy kontaktami z lokalnymi schroniskami, chociaż byłoby to strategią, ponieważ więcej czasu minęło od jej zniknięcia.

Moje posty na Facebooku, jedno na mojej własnej osi czasu i jedno na lokalnej stronie Zagubione zwierzęta, były udostępniane powszechnie i czułam się dobrze, że każdy, kto może wykryć Birdie w lesie, będzie wiedział, że powinien się z nami skontaktować. (Otrzymałem kilka odpowiedzi zgłaszających kotki, które były podobne do Birdie; jednak szybko przekonałem się, że nie mogą być nią z powodu odległości od naszego domu).

Najcenniejszym aspektem moich postów w mediach społecznościowych była rada, którą otrzymałem od innych o rzeczach, które możemy zrobić, aby zachęcić Birdie do powrotu do domu, lub przynajmniej pozostać blisko domu, dopóki nie będziemy mogli jej złapać (patrz krok 3).

Krok 3: Przyciągnij

Ponieważ twój kot prawdopodobnie ukrywa się w pobliżu domu, szczególnie w pierwszych godzinach i dniach po jego zaginięciu, spróbuj zwabić go z powrotem do domu, odwołując się do jego węchu. Umieść zużytą kuwetę na zewnątrz wraz z artykułem zużytej odzieży, pościeli kota lub jakiegoś silnie pachnącego jedzenia, takiego jak tuńczyk lub anchois.

Podczas gdy twój kot może nie odpowiadać, że dzwonisz do domu, spróbuj usiąść na zewnątrz, rozmawiając przez telefon lub rozmawiając z innym członkiem domu. Słuchanie normalnym głosem może przekonać kota, że bezpiecznie jest do ciebie przyjść.

Jeśli to możliwe, zostaw drzwi garażu lub otwarte okno, aby kot mógł sam wrócić do środka. (Obawy dotyczące bezpieczeństwa osobistego mogą jednak uniemożliwić ci taką możliwość).

Nasze wysiłki na rzecz Lure Birdie Home

Aby zachęcić Birdie do powrotu do domu, ustawiliśmy kuwetę, danie z jedzeniem i zużytą parę dżinsów Boba w pobliżu tylnych drzwi, z których wierzymy, że Birdie uciekła. Ma obsesję na punkcie dżinsów Boba, na jego ciele lub poza nim (koty mogą być w ten sposób dziwne) i doszliśmy do wniosku, że jeśli cokolwiek zwabiłoby ją z powrotem, para jego dżinsów.

Następnego ranka po pozostawieniu tych rzeczy na noc nie mogliśmy stwierdzić, czy któreś z posiłków zostało zjedzone, ale okazało się, że kuweta została użyta. Mieliśmy nadzieję, że Birdie nadal będzie blisko i wkrótce będzie świadoma swojej obecności.

Dwa dni później zrobiła to.

Czwartego dnia po zniknięciu Birdie wyjechałem z miasta na obiad i Bob wrócił do lasu. Wysłał mi SMS-a, gdy przybyłem na spotkanie: „Widziałem ją, jest super super-flighty. Nie mogę się do niej zbliżyć.”

Była w lesie, tak jak podejrzewaliśmy, ale ruszyła w przeciwnym kierunku, kiedy usłyszała szczekanie psa.

Bob wykonał trop tuńczyka prowadzącego z miejsca, gdzie zauważył ją do domu. Pozostawił też tylne drzwi otwarte, zamykając psy i drugiego kota, żeby nie mogli wyjść. Ale przyszło mu do głowy, że możemy skończyć z szopem w domu, więc w końcu zamknął drzwi.

Następnego dnia, gdy Birdie znów się ukryła, Bob ustawił krzywą w okolicy podwórka, gdzie ją karmiliśmy, kiedy była bezdomna, z talerzem z tuńczykiem przed kamerą. Kamera miała detektor ruchu, który wysyłał alerty do telefonu Boba, gdy coś wchodzi w zasięg kamery.

W ciągu następnych kilku nocy otrzymaliśmy kilka powiadomień. Jednym z nich był opos, który sprawdzał tuńczyka, ale pozostałe to Birdie! W aparacie wyglądała dobrze i zdrowo, ale uciekłaby, gdy wyszliśmy na zewnątrz, żeby ją zabrać.

To było prawie tak, jakby ostatnie sześć lat zostało wymazane w umyśle Birdie, a ona wróciła do dzikiego kota, którym była, zanim ją oswoiłem. Jako kotka w domu była bardzo kochająca wobec nas i Lucy, naszego starszego psa (po prostu tolerowała Freda, drugiego psa), ale bała się innych ludzi i głównie ukrywała się, gdy mieliśmy towarzystwo. A po niespełna tygodniu z powrotem na wolności, ona też się nas bała!

Było jasne, że jeśli Birdie wróci do domu, musieliśmy podjąć bardziej ekstremalne środki. Wtedy przydała się pułapka na żywo i mój genialny mąż.

Obserwacja Birdie!

Przechwytywanie przerażonego kota

Niektóre koty, szczególnie te, które zaczynają życie na wolności bez kontaktu z ludźmi, nigdy nie są w pełni wygodne z ludzką interakcją. Mogą łączyć się z jednym lub dwoma ludźmi w swoim życiu, ale jeśli zostaną wrzuceni w nieznane środowisko, szybko powrócą do swoich starych, nieokiełznanych sposobów.

Uchwycenie strasznego kota może być wyzwaniem; raczej nie przyjdzie do ciebie chętnie, bez względu na to, jak głodny lub zimny może być. Typowym wynikiem dla takiego kota jest to, że jest wchłaniany przez populację dzikich kotów. Najlepszą strategią na odzyskanie kota jest użycie humanitarnej pułapki z przynętą.

Używając pułapki na żywo, ustaw ją w pobliżu miejsca wyjścia kota z domu, w którym prawdopodobnie powróci. Umieść silnie pachnące jedzenie wewnątrz pułapki, a nie gdziekolwiek na zewnątrz, aby kot został zmuszony do wejścia do pomieszczenia, aby dostać się do jedzenia.

Zdaj sobie sprawę, że używając pułapki możesz złapać zwierzę, które nie jest twoim kotem, takie jak kot sąsiada, a nawet dzikie zwierzę. Jeśli tak się stanie, wypuść zwierzę, gdy znajdujesz się z tyłu pułapki, aby zwierzę mogło wyjść i uciec bez konieczności przechodzenia przez ciebie. Prawdopodobnie szybko opuści obszar.

Jeśli złapiesz w pułapkę swojego kota, zrozum, że kot będzie prawdopodobnie przestraszony i syczący i wcale nie będzie szczęśliwy, że cię zobaczy. Nie martw się, twój kot się tym zajmie. Upewnij się, że wpuściłeś pułapkę do domu, zanim zwolnisz kota, aby zapobiec ponownemu ucieczce.

Doradczy

Uważnie nadzoruj pułapkę na żywo. Żywe pułapki mogą potencjalnie uwięzić kończyny i spowodować poważne obrażenia. Przestraszone zwierzęta mogą samookaleczyć się, gdy zostaną zamknięte.

Jak Birdie w końcu przyszedł do domu

Pożyczyliśmy żywą pułapkę od przyjaciela i ustawiliśmy ją z talerzem tuńczyka w środku. Ale Birdie udaremniła nasze wysiłki. Pierwszej nocy, kiedy ustawiliśmy pułapkę, mieliśmy wideo z kamery, pokazujące ją wewnątrz pomieszczenia, jedzącego jedzenie, ale w jakiś sposób udaje się uniknąć spustu. Następnej nocy przenieśliśmy jedzenie. To nie pomogło.

Tutaj jest w pułapce, szydząc z nas:

Pozwólcie, że przedmówię resztę historii, mówiąc, że mój mąż jest inżynierem elektrykiem z siedmioma patentami na jego nazwisko. Facet wie, jak robić rzeczy!

Kiedy okazało się, że pułapka nie zadziała w konwencjonalny sposób, Bob wykopał pudełko z gadżetami elektrycznymi i wybrukował coś, co według niego może załatwić sprawę. Nie jestem osobą technologiczną, więc pozwolę mu o tym opowiedzieć własnymi słowami:

Ponieważ miałem skonfigurowaną kamerę internetową Wi-Fi z alertami ruchu do mojego telefonu, była to po prostu kwestia podłączenia starego zasilacza Blackberry do solenoidu, który zamontowałem na spuście. Zostało to połączone z przełącznikiem bezprzewodowym z falą Z sterowanym przez mój system automatyki domowej, który uruchomiłem z mojego telefonu komórkowego, gdy otrzymałem alert. Mogę być frajerem.

Tak, „po prostu sprawa”.

Tej nocy telefon Boba zaalarmował około północy, budząc mnie.

- Bob, to twój telefon - powiedziałem, szturchając go.

Ale zdezorientowany po przebudzeniu się z głębokiego snu upuścił telefon. Nie chcąc zapalić światła i przestraszyć kota (pułapka została ustawiona tuż za oknem sypialni), pogrzebał w ciemności. Zanim wydobył telefon spod łóżka, było już za późno. Kamera pokazywała Birdie wracającą do lasu.

Około godziny później telefon ponownie zaalarmował. Tym razem oboje obudziliśmy się natychmiast. Kamerka potwierdziła, że Birdie jest w pułapce, jedząc jedzenie.

Bob spojrzał na mnie palcem na spust.

„To jest to,” powiedział. „Albo ją złapiemy, albo porażymy prądem”.

Świetny.

Nacisnął spust.

Za oknem sypialni, które pękło w tę nietypowo ciepłą noc, usłyszeliśmy trzask klapy. Pośpiesznie wrzuciliśmy ubrania i wybiegliśmy na podwórze.

Tam była, wyjąc, plując i bardzo wkurzona.

Ostrożnie wprowadziliśmy pułapkę do domu, Birdie głośno pozwalając, by jej oburzenie było znane. Gdy weszliśmy do kuchni, Bob otworzył klapę. Birdie ruszyła do piwnicy, biegając tak szybko, jak mogła, i nie oglądając się za siebie.

„Okej”, powiedzieliśmy. „Możemy nie zobaczyć jej ponownie przez kilka dni, dopóki się nie uspokoi”.

Przynajmniej była w środku.

Wróciliśmy do łóżka. Nie więcej niż pięć minut po zgaśnięciu świateł na łóżku leżał plop i głośny mruczący dźwięk. Birdie zaklinowała się między nami. Była w domu.