Zatrucie ołowiem: wciąż dotyczy zwierząt

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Thinkstock Pojedyncze wydarzenia, takie jak kryzys wodny w Flint w stanie Michigan, pokazują, jak łatwo ołów może zanieczyścić nasz świat.

Podczas gdy zatrucia ołowiem stały się nieco mniej powszechne przez lata z powodu większej świadomości, jestem zdumiony wszystkimi sposobami, w jakie zwierzęta nadal konsumują tę substancję i gdzie można ją znaleźć w naszych środowiskach. Z pewnością pojedyncze wydarzenia, takie jak niedawny kryzys wody pitnej we Flint w stanie Michigan, pokazują, że ołów może łatwo zanieczyścić nasz świat, w tym wodę zarówno my, jak i nasze zwierzęta domowe.

Oprócz wody pitnej, psy, koty, a nawet ptaki i inne egzotyczne zwierzęta mogą być narażone na działanie ołowiu z wielu źródeł: akumulatory samochodowe, suplementy mączki kostnej, glazury ceramiczne (na ceramice, ceramika, porcelana kostna, porcelana), ciężarki ołowiu ( ciężarki wędkarskie, obciążniki do zasłon), farby na bazie ołowiu (stare domy, farby artystyczne, niektóre farby rolnicze i morskie), ołów, kit, masa uszczelniająca, benzyna ołowiowa, linoleum, sprzęt elektroniczny, papa i osłony z korka do wina (sprzed 1996 r. ). Podczas gdy częstość występowania zatrucia ołowiem zmniejszyła się z powodu usuwania ołowiu z farb domowych i benzyny, można zauważyć, że zwierzęta mogą nadal uzyskać dostęp do tej substancji na wiele sposobów. Większość przypadków u małych zwierząt ma miejsce, gdy szczenięta żują drewno lub trwa renowacja w domu zbudowanym przed 1977 r. Zwierzęta zastrzelone kulami ołowianymi lub granulkami mogą wywołać zatrucie ołowiem, zwłaszcza jeśli zachowana kula znajduje się w środowisku kwaśnym, takim jak żołądek, torebka stawowa lub obszar zapalenia, jak siniak lub ropień. Mikrośrodowiska tych obszarów są bardziej kwaśne i mogą przyspieszyć absorpcję ołowiu.

Ołów jest wchłaniany do organizmu przez przewód pokarmowy lub przez wdychanie pyłu. Gdy koty i psy przygotują się, zmieniają ekspozycję skóry na ekspozycję doustną. Młode zwierzęta, podobnie jak dzieci, łatwiej wchłaniają ołów niż starsze zwierzęta, chociaż nikt nie wie dokładnie, jak. Ołów jest wchłaniany do krwiobiegu i związany z krwinkami czerwonymi. Gdy ten system jest przytłoczony, ołów rozprowadza się szeroko do mózgu, kości, wątroby i nerek. Ołów jest przechowywany przez długi czas w kościach.

Wspólne znaki i efekty

Psy i koty z zatruciem ołowiem najczęściej wykazują objawy neurologiczne i żołądkowo-jelitowe. Mogą mieć utratę apetytu, zmiany zachowania, drżenia i drgawki. Każdy z tych objawów powinien wywołać rozmowę z lekarzem weterynarii. Przewlekłe zatrucie ołowiem jest rzadsze, ale może powodować objawy, takie jak dyskomfort w jamie brzusznej, wymioty, biegunka, letarg, utrata masy ciała, sporadyczne napady padaczkowe i megaesophagus (czyli utrata napięcia mięśniowego w przełyku prowadząca do rozszerzenia) u kotów.

Ołów koliduje z wieloma systemami ciała. Powoduje śmierć komórek i upośledzenie funkcji mózgu. Ołów jest szczególnie toksyczny dla płodu i młodych zwierząt hamuje rozwój mózgu. Wpływa również na krwinki czerwone, powodując niedokrwistość (która występuje, gdy we krwi jest zbyt mało krwinek czerwonych).

Diagnoza zatrucia ołowiem polega na pomiarze poziomów ołowiu w pełnej krwi. Podczas gdy idealny poziom ołowiu we krwi wynosi zero, u większości gatunków poziomy ołowiu we krwi powyżej 0,3-0,35 ppm (30-35 ug / dl) wskazują na znaczącą ekspozycję na ołów. Wizualnie obiekty ołowiowe mogą pojawiać się na promieniach rentgenowskich i można je znaleźć w przewodzie pokarmowym lub, rzadziej, jako osadzone pociski ołowiane, takie jak pociski i granulki, w ciele zwierzęcia.

Terapia „Wyprowadzić”

Leczenie zatrucia ołowiem może składać się z kilku etapów. Zwierzęta należy najpierw ustabilizować i leczyć wszelkie zagrażające życiu problemy. Ołów widoczny na promieniach rentgenowskich powinien zostać usunięty, jeśli jest obecny. W razie potrzeby należy rozpocząć chelatację. „Środki chelatujące” to substancje, które wiążą się z metalami, takimi jak ołów, i pomagają usunąć je z organizmu. Ołów powinien zostać usunięty z przewodu pokarmowego przed rozpoczęciem chelatacji, ponieważ wiele czynników chelatujących może w rzeczywistości zwiększyć wchłanianie ołowiu. Lekarz weterynarii może wybrać różne środki w zależności od ich kosztów, dostępności i objawów klinicznych zwierzęcia.

Rokowanie w większości przypadków jest dobre z wczesną diagnozą i odpowiednią terapią. Źródło ołowiu należy usunąć z otoczenia zwierzęcia. Psy i koty mogą być również ważnymi strażnikami narażenia ludzi. Jeśli Twój zwierzak rozwija przypadek zatrucia ołowiem, może istnieć możliwość narażenia człowieka na ołów również w gospodarstwie domowym. W celu uzyskania dodatkowych informacji można skontaktować się z lokalnymi urzędnikami ds. Zdrowia publicznego. Jeśli w Twoim domu nie ma oczywistego źródła narażenia, może być potrzebna analiza wody i gleby, aby ustalić, gdzie Twój zwierzak miał kontakt z ołowiem.

Podczas gdy obecność ołowiu w naszym środowisku jest do pewnego stopnia wszechobecna, możesz podjąć kroki w celu zidentyfikowania potencjalnych źródeł i zapobiec ekspozycjom z wyprzedzeniem, używając produktów dostępnych bez recepty, aby pomóc przetestować swój dom pod kątem farby ołowiowej i zrobić roczny test wody. Skontaktuj się z lokalnym dostawcą wody w celu uzyskania informacji lub odwiedź sklep z artykułami wyposażenia domu, ponieważ najczęściej zestawy do przechowywania mogą sprawdzać obecność ołowiu w wodzie lub farbie.

Więcej o Vetstreet:

• 10 wiosennych roślin, które są niebezpieczne dla zwierząt
• Ostrzeżenie dla właścicieli psów, którzy używają inhalatorów
• 7 Górne zagrożenia dla kotów i kotów Spring Fixer
• 5 grzybów, które mogą zatruć twoje zwierzę
• Marihuana i zwierzęta: ryzykowne połączenie