The Great Kitty Bug Tracker

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:19

Jest godzina ósma w nocy. Dzieci śpią, dom jest spokojny, a mój mąż Chris i ja z zadowoleniem oglądamy telewizję na kanapie. Właśnie osiągnęliśmy całkowity relaks, gdy nasz spokój został brutalnie przerwany przez charakterystyczny odgłos pazurów kota drapiących się po drewnianej podłodze. Pas futra nagle zbliża się do naszych stóp, niechlujnie wsuwa się do kuchni, rozbija się na krześle i słyszymy głośny „miauczeć.”Następnie - całkowita cisza. Wzruszamy ramionami i wracamy do naszego programu telewizyjnego, ale potem rozmycie futra szybko odwraca kurs i wyścigi mijają nas po raz kolejny, tym razem przewracając szklanki wody. Ale zamiast wariować na temat zamieszania w stylu Looney Tunes, mój mąż po prostu zatrzymuje telewizor, zwija czasopismo i idzie w kierunku miauczenia. „Zobaczmy, co tym razem złapała Lola” - wzdycha. „Lepiej być czymś dobrym”.

Kitty Z Przyczyną

Widzisz, zamiast tylko rzucać okiem na jej dobry wygląd, nasz perkalik, drobna dziewczynka, którą nazwaliśmy Lola, postanowił przyczynić się do naszej rodziny, wykorzystując jej silne instynkty kotów do łapania błędów. Wiele błędów. W rzeczywistości, w swoim krótkim 18-miesięcznym życiu, stała się mistrzem śledzenia błędów na świecie. (Nie chodzi o to, że mają konkursy na śledzenie błędów kotów, ale całkowicie powinni i nie mówię tego tylko dlatego, że wiem mój kot wygrałby dużo gotówki i nagród.)

Można by pomyśleć, że kotek, który spędza 100% swojego życia w domu, nie wiedziałby nawet, co to jest robak, ale Lola zdecydowanie widziała swój sprawiedliwy udział. Potem znowu my robić mieszkaj w Teksasie, gdzie nie ma aż tak wielkiej różnicy między wnętrzem a zewnątrz. Nasz dom ma hermetyczne okna, hermetyczne drzwi i regularne zabiegi bezzapachowego sprayu od tępiciela, ale małe stworzenia wciąż zdają się wkradać regularnie. Albo „mało” przerażający Stworzenia”, powiedziałbym, ponieważ Lola złapała w naszym domu numer jeden - skorpiony. O tak. Wszystko jest większe w stanie Lone Star, nawet przerażenie naszych domowych szkodników.

Kiedy Lola miała zaledwie kilka miesięcy, zobaczyłem, jak mruczy coś koło drzwi frontowych. Myślałem, że to tylko kawałek przędzy, ale po bliższym przyjrzeniu się okazało się, że jest to ogromny skorpion, który następnie uderzyłem zwiniętym magazynkiem około 100 razy, krzycząc: „Ogromny skorpion! Ogromny skorpion!”Lola była bardzo zdenerwowana, gdy jej nowy przyjaciel nagle zniknął w Dustbuster tego dnia, ale nie minęło wiele czasu, zanim znalazła innego przerażającego przyjaciela, który błąkał się po okolicy. I kolejny. I kolejny.

(Ponieważ koty nie są odporne na jad skorpiona, staramy się jak najszybciej odciągnąć od niego małe robale).

Brak błędu jest bezpieczny

Poza skorpionami Lola śledziła także jaszczurki, gekony, żółte kurtki, chrząszcza i jakąś olbrzymią latającą rzecz, której nie mogliśmy nawet zidentyfikować z książką naukową. Jest tak nieugięta w pogoni za najeźdźcami, że nawet ich nie widzimy, dopóki ich nie skręci i nie powie nam, że są w domu. Wiemy, kiedy się w to wplątała, bo będzie siedzieć i miażdżyć, dopóki jej nie znajdziemy. Jak kiedyś, kiedy krzyczała na okiennice w moim biurze. Myślałem, że po prostu jest szalonym kotem, dopóki nie usłyszałem głośnego brzęczącego hałasu. Rzeczywiście, wyśledziła gigantyczną osę w oknie i była z siebie dumna, że przez całe popołudnie drzemała na moim biurku. „Polowanie na błędy jest wyczerpujący,- zdawała się mówić, gdy rzuciła łapą na oczy i zaczęła chrapać.