Przypadkowa mama

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Nasze plany zostały bardzo starannie zaplanowane. To było urocze sobotnie popołudnie w brownstone Brooklynie, a mój facet, Tom i ja, zajmowaliśmy się oglądaniem na świeżym powietrzu. Po naszym ostatnim umówionym spotkaniu tego dnia zasugerowałem, żebyśmy zrobili krótki postój w pobliżu domu naszych przyjaciół, Nidii i Roberta. Z pewnością byliby to ci, którzy mieli w zasięgu ręki informacje o okolicy, Prospect Park i nieruchomościach, w których byliśmy zainteresowani. Jednak bez wiedzy Toma była to również moja podstępna wymówka, by wystawiać pocałunki na ich dwóch Boston Terrierach. Dorastałem z dużymi psami i długo pielęgnowałem myśli o adopcji, ale dla mnie mieszkanie w Nowym Jorku nie wydawało się sprawiedliwe dla żadnego z najmniejszych psów. Więc kiedy Robert zasugerował, żebyśmy poszli sprawdzić tego popołudnia z obecnymi lokatorami w Sean Casey Animal Rescue (SCAR), nie sądziłem, że skończy się to o wiele więcej niż przedawkowanie słodyczy i przejazd metrem do domu z pustymi rękami. Byłem na wpół prawy.

Robert słyszał od kilku sąsiadów, że w SCAR dostępna jest mieszanka Buldog francuski / Boston Terrier, i bardzo chciałem, żebyśmy spotkali się z tym stworzeniem. Nawet trochę zbyt chętny; Chodzi mi o to, że rozmawiałem o dobrej grze na temat szczenięcia, ale nie chciałem być niczyją mamą! Kiedy jednak przyjechaliśmy, Sean mówi nam, że tego ranka został przyjęty Frenchie / Boston, ale inny przybędzie za kilka godzin i chętnie zadzwoni do mnie, jeśli chcę wrócić i sprawdzić go. Co do cholery, pomyślałem, gdy upuściłem cyfry i wróciłem do domu z Tomem z ulgą.

Bullet uniknął. Z wyjątkiem tego, że Sean zadzwonił zgodnie z obietnicą, mówiąc, że pies rzeczywiście przyjechał tego wieczoru i będę miał okres uprzejmości 12 godzin, zanim on / ona pojawi się na swojej stronie internetowej i stronie na Facebooku. Nadal nie jestem pewien, jakie siły mnie poruszają, wysłałem SMS-a do Roberta i Nidii i zapytałem, czy mogliby wrócić do SCAR i zgłosić swoje wyniki. Szybko jak błysk, zdjęcia zaczęły się pojawiać. Moi ulubieni fanatycy z Bostonu byli obok siebie: „Omg, musisz ją zdobyć. Mam na myśli to, że zdjęcia nawet nie oddają jej sprawiedliwości. Och, i miejcie na uwadze - ostrzegali - „to czysto rasowe i trochę SUPER CUTE, na start. Nie będzie jej w dzień. Powinieneś ją całkowicie zdobyć. Brak ciśnienia. (Ale weź ją).

Mogli uratować sobie energię - kiedy już spojrzałem na te sfatygowane uszy i zmiażdżony nos, skończyłem. Już następnego ranka wróciłem do SCAR, osobiście spotkałem tego wspaniałego szczeniaka (tak wygodnie, że ona kiedy wziąłem ją w ramiona po raz pierwszy, otrzymałem ciepłą pomoc kupy na mojej osobie). Kto na ziemi mógłby się oprzeć takim urokom? Wypełniłem zgłoszenie, na szczęście się zgodziłem, a moja mała 9,5-kilogramowa księżniczka towarzyszyła mi w SCAR, nosząc jej nowy, modny kołnierzyk, smycz, zabawki do żucia i inne dodatki na nowe życie jako Quincy Beatrix Uku. Przez pierwsze kilka dni spędziła ze swoją Ciotką Nidią i Wujkiem Robertem, którzy byli na tyle uprzejmi, że zaoferowali jej łóżko i wyżywienie obok psich kuzynów Otto i Elli. Podobnie jak większość Boston Terrierów, Quincy jest nikczemnym smahtem. Odpowiada już na swoje imię i podstawowe polecenia (podstawowa łapa siedząca) i zwyczajnie wykonuje zabawne sztuczki, takie jak wstawanie na tylnych łapach i kręcenie się wokoło jak akt cyrkowy. A ponieważ jej uwodzicielskie moce są po prostu tak silne, pan Tom „Psy są w porządku, ale ja wolę koty” spotkał się z moją Quince-Paste i nalegał, żebyśmy nie spóźnili się, dopóki nasz zakup domu nie zostanie ukończony, ale raczej natychmiast przywieź ją do domu. Po co marnować cenne minuty na lepsze zwiedzanie Prospect Park ?!

Czuję się naprawdę szczęśliwy, że Quincy wkroczyła w moje poprzednie życie bla. Jest chodzącą reklamą futrzanej miłości, która czeka na wszystkich, którzy mają szansę na zwierzaka schroniska. Jako rodzina jesteśmy NARZĘDZI na całe życie!