Znieczulenie u psów / znieczulenie psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

• Znieczulenie jest przydatne do wielu rzeczy, w tym do wykonywania zabiegów chirurgicznych lub biopsji, robienia zdjęć rentgenowskich i wykonywania zabiegów stomatologicznych.
• Lekarz weterynarii może wybrać znieczulenie miejscowe, ogólne znieczulenie iniekcyjne lub ogólne znieczulenie wziewne, aby utrzymać zwierzę domowe bezbolesne podczas zabiegów chirurgicznych lub diagnostycznych.
• Twój weterynarz jest szeroko przeszkolony w przeprowadzaniu znieczulenia i podejmie wszelkie możliwe środki ostrożności, aby zapewnić bezpieczne przebudzenie zwierzęcia.

Co to jest znieczulenie?

Znieczulenie definiuje się jako utratę zdolności odczuwania bólu. Jednak termin znieczulenie jest częściej stosowany w odniesieniu do stanu głębokiej sedacji lub utraty przytomności, podczas którego pacjent nie jest w stanie odczuwać bólu.

U psów stosuje się dwie formy znieczulenia. U niektórych pacjentów możliwe jest znieczulenie miejscowe. Obejmuje to wstrzyknięcie leku do określonego miejsca w skórze (lub nałożenie go na obszar skóry) w celu wywołania tymczasowego zlokalizowanego drętwienia, umożliwiając weterynarzowi wykonanie krótkiej procedury. Obszar dotknięty chorobą może obejmować skórę, leżące pod nią mięśnie i nerwy. Leki stosowane w znieczuleniu miejscowym nie powodują zasypiania pacjenta; gdy wymagana jest głęboka sedacja lub utrata przytomności, lepszym rozwiązaniem jest znieczulenie ogólne. Leki stosowane w znieczuleniu ogólnym są dostępne w wielu formach. Niektóre są podawane przez zastrzyk, podczas gdy inne formy są wdychane przez maskę znieczulającą lub rurkę do oddychania, która jest podłączona do urządzenia do znieczulenia.

Kiedy stosuje się znieczulenie?

Znieczulenie ma wiele zastosowań u psów. Znieczulenie miejscowe może być opcją, jeśli lekarz weterynarii musi usunąć niewielki wzrost na skórze psa, wykonać biopsję wzrostu lub obszaru skóry, użyć szwów do zamknięcia małego nacięcia lub rany lub wykonać dowolny rodzaj minimalnie bolesnej procedury podczas którego nie jest wymagana utrata przytomności.

Znieczulenie ogólne stosuje się do bardziej inwazyjnych rodzajów operacji lub procedur, które mogą być bardzo bolesne. Przykłady obejmują naprawę złamanej kości lub wykonanie operacji z użyciem jamy brzusznej lub klatki piersiowej.

Chirurgia nie jest jedynym czasem, w którym zalecane jest znieczulenie.Psy zazwyczaj wymagają znieczulenia lub bardzo silnej sedacji przed czyszczeniem zębów, prześwietleniem zębów lub zakończeniem badań stomatologicznych. Znieczulenie jest czasami stosowane do robienia zdjęć rentgenowskich innych obszarów ciała, zwłaszcza jeśli pacjent jest bolesny, a ustawienie na prześwietlenie spowoduje większy ból. Znieczulenie ogólne powoduje rozluźnienie mięśni, co ma dodatkowe zalety, gdy wymagane są zdjęcia rentgenowskie ciała.

Czasami do tej samej procedury stosuje się znieczulenie miejscowe i znieczulenie ogólne. Na przykład niektórzy lekarze weterynarii stosują znieczulenie ogólne, aby umieścić pacjenta w stanie nieprzytomności, a następnie wstrzyknąć miejscowy środek znieczulający do skóry i leżących poniżej tkanek, gdzie zostanie przeprowadzona operacja. Obezwładniające działanie znieczulenia miejscowego może zmniejszyć ból odczuwany przez pacjenta, gdy w końcu obudzi się ze znieczulenia ogólnego.

Jak wykonuje się znieczulenie?

Ocena przed znieczuleniem. Lekarz weterynarii może zalecić ocenę przed znieczuleniem przed umieszczeniem zwierzęcia w znieczuleniu ogólnym. Ten proces na ogół nie jest konieczny do znieczulenia miejscowego. Ocena przed znieczuleniem może obejmować badanie fizyczne, aby upewnić się, że zwierzę jest wystarczająco zdrowe do znieczulenia. Zaleca się również wykonywanie badań krwi przed znieczuleniem, aby pomóc w identyfikacji problemów medycznych, które mogą zwiększać ryzyko związane z operacją lub znieczuleniem. Praca krwi przed znieczuleniem może pomóc w określeniu stanów chorobowych, takich jak infekcja, niedokrwistość (mała liczba czerwonych krwinek), niski poziom cukru we krwi, niedostateczna zdolność krzepnięcia krwi, choroba wątroby lub choroba nerek.

Jeśli Twój zwierzak ma jakiekolwiek problemy medyczne, takie jak problemy z sercem, lekarz weterynarii może zalecić dodatkowe badania w celu określenia, czy zalecane są jakiekolwiek środki ostrożności lub czy znieczulenie należy odroczyć lub anulować ze względów zdrowotnych.

Niektóre praktyki przeprowadzają ocenę przed znieczuleniem w dniu znieczulenia. Jednak niektórzy weterynarze wykonują to badanie na kilka dni lub tygodni przed zaplanowaniem procedury. Jest to powszechna praktyka przed planowym zabiegiem chirurgicznym, takim jak czyszczenie zębów, chirurgia kręgosłupa lub operacja kastracji.

Indukowanie i utrzymywanie znieczulenia ogólnego. Nazywany jest proces uśpienia pacjenta i przygotowania go do wejścia w znieczulenie ogólne indukcja. Po zakończeniu indukcji pacjent jest utrzymywany w znieczuleniu ogólnym do czasu zakończenia zabiegu (chirurgii, prześwietlenia, biopsji, czyszczenia zębów lub innej procedury) i umożliwienia pacjentowi przebudzenia.

Indukcja zazwyczaj rozpoczyna się od podania środka uspokajającego. Pomaga to rozluźnić pacjenta, tak aby można było kontynuować pozostałe czynności indukcyjne. W tym czasie można wprowadzić cewnik dożylny, aby rozpocząć podawanie płynów dożylnych. Gdy pacjent jest zrelaksowany, podaje się dodatkowe leki w celu wywołania głębszego poziomu sedacji, co prowadzi do znieczulenia ogólnego. Jeśli stosuje się leki anestetyczne do wstrzykiwania, lek ten jest kontynuowany, dopóki pacjent nie będzie mógł się obudzić. Jeśli wybrano znieczulenie wziewne, rurkę oddechową wkłada się do głównych dróg oddechowych pacjenta (lub czasami maska znieczulająca jest umieszczana na ustach i nosie) i podłączana do maszyny, która dostarcza starannie obliczoną mieszaninę tlenu i środka znieczulającego wziewnie. Pacjent wdycha tę mieszaninę, dopóki procedura nie zostanie zakończona i pacjent nie może się obudzić.

Obie metody znieczulenia ogólnego (wstrzykiwane lub wziewne) bezpiecznie utrzymają zwierzę w stanie uśpienia i bezbolesne. Bez względu na to, jaką metodę znieczulenia zostanie wybrana, lekarz weterynarii podejmie wszelkie środki ostrożności, aby zapewnić, że zwierzę pozostaje zdrowe i budzi się bezpiecznie ze znieczulenia. Technicy weterynarii obserwują i monitorują pacjentów w znieczuleniu ogólnym. Ponadto sprzęt monitorujący jest zwykle używany do ciągłego pomiaru tętna, oddychania, zużycia tlenu i ciśnienia krwi.

Po zakończeniu zabiegu środek znieczulający zostaje przerwany, a pacjent jest monitorowany do momentu, aż będzie w pełni obudzony i wyzdrowieje ze znieczulenia.

Jakie są korzyści i ryzyko znieczulenia?

Utrzymywanie pacjentów bez bólu podczas operacji jest ważnym celem znieczulenia, ale istnieje wiele innych celów znieczulenia. Jeśli pies doznał urazu, który jest zbyt bolesny, aby go zbadać, gdy pies jest w stanie czuwania, znieczulenie może być najlepszym sposobem ułatwienia dokładnego badania. Dodatkowe procedury, takie jak umieszczanie szyny lub rzucanie na złamaną nogę, robienie zdjęć rentgenowskich bolesnego urazu, czyszczenie i opatrywanie poważnej rany, można często osiągnąć skuteczniej, jeśli pacjent jest w znieczuleniu.

Wiele zabiegów stomatologicznych, w tym czyszczenie zębów, wyciąganie zainfekowanego lub złamanego zęba, wykonywanie zdjęć rentgenowskich zębów lub wykonywanie uzupełnień dentystycznych, na ogół nie jest możliwe bez znieczulenia.

Jak w przypadku każdej procedury medycznej, znieczulenie nie jest pozbawione ryzyka. Niektórzy pacjenci mogą reagować negatywnie na leki znieczulające lub doświadczać wahań rytmu serca, oddychania lub ciśnienia krwi. Twój weterynarz jest szeroko przeszkolony w przeprowadzaniu znieczulenia, a Twój zespół opieki weterynaryjnej podejmie wszelkie możliwe środki ostrożności, aby zapewnić bezpieczne przebudzenie zwierzęcia. Pamiętaj, aby odpowiedzieć na wszelkie pytania lub wątpliwości z lekarzem weterynarii.

Ten artykuł został sprawdzony przez lekarza weterynarii.