Kamienie pęcherza moczowego (kamica moczowa)

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Każdy pies lub kot może doświadczyć kamieni pęcherza spowodowanych nagromadzeniem minerałów w drogach moczowych. Niektóre rasy psów, takie jak Dalmacja i Nowa Fundlandia, mają genetyczne predyspozycje do rozwoju kamieni w drogach moczowych.

Kamienie mogą powodować stan zapalny, krwawe oddawanie moczu, częste oddawanie moczu, bolesne oddawanie moczu i wysiłek, gdy zwierzę próbuje oddawać mocz. Leczenie zmienia się od zmian w diecie i suplementów po zabiegi chirurgiczne, w zależności od rodzaju i lokalizacji kamienia.

Przegląd

U niektórych psów i kotów kryształy mogą tworzyć się w moczu, powodując podrażnienie, zakażenie, ból i / lub niedrożność w dowolnym miejscu wzdłuż dróg moczowych (od nerek do czubka cewki moczowej). Kryształy mogą zlewać się w kamienie zwane kamieniami moczowymi lub moczowcami, stąd nazwa powstałej choroby: kamica moczowa.

Ponieważ wiele z tych kamieni u psów i kotów znajduje się w ich pęcherzach, weterynarze mają tendencję do odnoszenia się do kamieni moczowych po prostu jako „kamienie pęcherza moczowego”. Kamienie te mogą jednak występować we wszystkich niewygodnych miejscach wzdłuż całego układu moczowego naszych zwierząt domowych. U psów i kotów urolity te najczęściej powodują problemy, gdy przebywają w pęcherzu moczowym, powodując podrażnienie, zapalenie lub infekcję i / lub gdy przechodzą przez cewkę moczową, gdzie mogą powodować wszystkie powyższe problemy, jak również zakończyć niedrożność dróg moczowych.

Całkowite utrudnienie przepływu moczu jest problemem natychmiast zagrażającym życiu, jak bez normalnej eliminacji moczu, toksyn budowanych w krwiobiegu. Jeśli przepływ moczu nie zostanie szybko przywrócony (w ciągu kilku godzin), nagromadzenie tych toksyn prowadzi do śmiertelnych rytmów serca i innych potencjalnie nieodwracalnych toksycznych zmian w organizmie, które przypisuje się ostrej niewydolności nerek.

Każdy pies lub kot może doświadczyć kamieni moczowych, ale istnieją pewne typy stanów kamicy moczowej, które występują częściej u niektórych ras psów. Występują one w przypadku zakłócenia normalnych szlaków metabolicznych, powodując nadmierne wydalanie niektórych substancji tworzących kamień.

W przypadku Dalmatyńczyków nieprawidłowość w metabolizmie prowadzi do zwiększenia stężenia kwasu moczowego w moczu. Ponieważ kwas moczowy nie jest bardzo rozpuszczalny w wodzie, może tworzyć kryształy moczanu, które mogą następnie zlewać się w kamienie. W przypadku innych ras defekt innej ścieżki prowadzi do nadmiernych ilości aminokwasu cystyny. Cystyna może również krystalizować w moczu i prowadzić do powstawania kamienia w drogach moczowych. Ta ostatnia wersja kamicy nazywana jest cystynurią.

Struvity (aka, potrójne fosforany) urolity i urolity szczawianu wapnia są powszechnie spotykane u wielu ras psów i kotów.

Objawy i identyfikacja

Objawy kamicy moczowej są często związane z zapaleniem lub infekcją pęcherza moczowego, gdzie najczęściej gromadzą się kamienie. Krwawy mocz, częste oddawanie moczu, bolesne oddawanie moczu i wysiłek są częstymi objawami.

W przypadku psów i kotów, których kamienie przedostają się do cewki moczowej, niedrożność moczu staje się wyraźną możliwością. W przypadkach, gdy przepływ moczu jest całkowicie zablokowany, większość objawów jest związana z wynikającą z tego ostrą niewydolnością nerek. Nagły początek wymiotów, anoreksji i letargu jest najbardziej typowy dla tych przypadków. Ze względu na mały otwór cewki moczowej prącia mężczyźni doświadczają całkowitej obstrukcji częściej niż kobiety.

Diagnoza jest zwykle uzyskiwana za pomocą promieni rentgenowskich lub ultradźwięków. Alternatywnie urografia kontrastowa (powietrzem lub barwnikiem) jest kolejnym możliwym sposobem wykazania obecności kamieni, które nie pojawiają się na zwykłych promieniach rentgenowskich (jak to często ma miejsce w przypadku moczanów). Analiza moczu i kultura moczu oraz wrażliwość są krytycznymi częściami tego procesu. Ostateczną diagnozę można jednak uzyskać dopiero po odzyskaniu kamieni i przeanalizowaniu ich składu chemicznego.

Dotknięte rasy

• W przypadku moczanów, dalmatyńczyki są kwintesencją rasy, ale angielskie buldogi mogą być również predysponowane.
• W przypadku cystynurii można dotknąć wiele różnych ras, w tym buldogi angielskie, jamniki i nowofundlandy.
• W przypadku struwitu (potrójnego fosforanu) i szczawianu wapnia są pospolitymi kamieniami u psów i kotów i występują w wielu rasach.
• Urolity ksantyny są widoczne w spanielach Cavalier King Charles.

Leczenie

Operacja jest prawie zawsze wymagana w przypadku urolitów powodujących niedrożność. Cystotomia jest najczęstszą operacją urolitu i wymaga nacięcia w brzuchu i pęcherzu moczowym w celu usunięcia kamienia. Jednakże, gdy wystąpi niedrożność cewki moczowej, chirurdzy mogą wykonać cewkę moczową (chirurgicznie wchodząc do cewki moczowej), aby odzyskać kamienie i przywrócić normalny przepływ moczu.

Inna możliwość dla właścicieli zwierząt domowych z dostępem do wysoce wyspecjalizowanych obiektów obejmuje wykorzystanie laserów i technologii fal dźwiękowych do rozbijania kamieni, aby mogły one przejść.

W przypadku niektórych rodzajów urolitów i kryształów stosowane są terapie niechirurgiczne. Zmiany w diecie, suplementy żywieniowe i leki mogą być czasami stosowane w celu rozpuszczenia kamieni, szczególnie w przypadku struwitów i moczanów.

W wielu przypadkach leczenie wtórnych zakażeń dróg moczowych antybiotykami może być częścią protokołu leczenia.

Zapobieganie

Chociaż cechom genetycznym, które pozwalają na pewne rodzaje tworzenia się kamieni, można zapobiec tylko poprzez rozsądną hodowlę, powstawaniu kamieni można często zapobiec - choć nie zawsze - poprzez dietę i suplementy diety po zidentyfikowaniu zagrożonych osób.

Ten artykuł został sprawdzony przez lekarza weterynarii.