Zaparcia u kotów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Wiele rzeczy może spowodować zaparcie się kota: blokada jelit, stres, niedostateczna ilość ćwiczeń, niewystarczająca ilość wody, zapalenie stawów, guz lub coś zupełnie innego. Objawy obejmują wysiłek na wypróżnianie, drobne lub twarde odchody, a czasami nie wypróżnianie się przez kilka dni. Łagodny przypadek zaparć można leczyć dodając błonnik do diety kota lub podając mu środek przeczyszczający. Ciężkie przypadki mogą wymagać procedury w celu usunięcia uderzonego kału. W sytuacjach ekstremalnych, jeśli nerwy okrężnicy zostały uszkodzone przez długotrwałe uderzenie, można zalecić operację usunięcia uszkodzonej części jelita grubego.

Przegląd

Zaparcia mogą wydawać się dość nieszkodliwym problemem, ale dla niektórych kotów zaparcie może prowadzić do procesów chorobowych, które mogą nawet zakończyć się życiem.

Zaparcie jest stanem, w którym koty rzadziej odchodzą lub w mniejszych ilościach niż normalnie. Odchody są często twarde i suche, co może powodować, że koty się obciążają lub mają trudności z przepuszczaniem odchodów. Podczas gdy zaparcia mogą występować okresowo, zaparcie jest bardziej uporczywą i ciężką postacią zaparcia, w której wypróżnianie jest niemożliwe lub prawie niemożliwe.

Uważa się, że przyczyna zaparcia i zaparcia (ciężka, końcowa postać tego procesu chorobowego) jest wieloczynnikowa. Niektóre z potencjalnych przyczyn obejmują:

• Blokady z kulek włosowych lub innych materiałów obcych
• Niechęć do używania kuwety z powodu stresu, zmiany miotu, pełnego / brudnego pudełka lub bolesnego oddawania moczu
• Brak doświadczenia
• Zmniejszone spożycie wody
• Odwodnienie, często spowodowane chorobą nerek
• Uszkodzenie nerwów
• Zapalenie stawów, powodujące bolesne przysiadanie
• Guzy
• Niektóre leki, w tym środki znieczulające
• Uraz

U niektórych kotów stan zwany megakolonem przyczynia się do zaparcia i zaparcia. Megacolon charakteryzuje się zmniejszoną zdolnością okrężnicy do przemieszczania materiału kałowego w normalny sposób. Materiał kałowy gromadzi się w okrężnicy, powodując zaparcia. Naukowcy uważają, że megakolon jest spowodowany problemem ze skurczem mięśni w okrężnicy. Sugerowano również, że ciężkie przedłużone zatrzymywanie kału (podobnie jak zaparcia lub zaparcia) może rozciągnąć i uszkodzić mięśnie okrężnicy, powodując rozwój megakolonu. Jednak przyczyna megakolonu jest w większości przypadków nieokreślona.

Objawy i identyfikacja

Koty z zaparciem lub zaparciem mogą wykazywać następujące objawy:

• Rzadkie lub brak defekacji
• Przeciąganie do wypróżniania
• Twardy, suchy kał
• Defekacja poza kuwetą
• Małe ilości odchodów
• Mała ilość płynnego stolca ze śluzem lub krwią
• Wymioty
• Brak apetytu
• Depresja

Samce kotów z zablokowanym układem moczowym mogą również obciążać kuwetę. Właściciele mogą pomylić to z zaparciami, co stanowi problem, ponieważ zablokowany układ moczowy stanowi nagły wypadek medyczny. Jeśli twój kot napina kuwetę i nie ma śladów moczu lub tylko niewielką ilość moczu, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem!

Lekarze weterynarii mogą być w stanie wyczuwać (wyczuwać) brzuch, aby wykryć silny kał w jelitach. Jednak u kotów z nadwagą tłuszcz brzuszny może ograniczać zdolność weterynarza do odczuwania kału w jelitach. W takich przypadkach konieczne może być wykonanie zdjęcia rentgenowskiego (RTG) w celu oceny problemu. W przypadku zaparcia lub megakolonu, okrężnica zostanie znacznie rozciągnięta poza normalny rozmiar.

Czasami może być konieczne badanie endoskopowe. Procedura ta wymaga znieczulenia, które polega na włożeniu rurki zawierającej małą kamerę do odbytnicy. Pozwala to weterynarzowi zajrzeć do wnętrza odbytnicy i okrężnicy pod kątem nieprawidłowości, takich jak zwężenie okrężnicy lub nowotworów, które mogą zapobiec przemijaniu kału. Biopsja tkanki może również pomóc w identyfikacji innych procesów chorobowych, które powodują / przyczyniają się do tego procesu.

Lekarze weterynarii zalecą również pracę krwi w celu wykrycia podstawowych chorób, które mogą powodować odwodnienie prowadzące do zaparć.

Dotknięte rasy

Wszystkie rasy kotów są podatne na zaparcia.

Leczenie

Leczenie różni się w zależności od stopnia zaparcia i ilości dyskomfortu, którego doświadcza zwierzę domowe. Jeśli zaparcia są łagodne, weterynarze mogą uzupełniać dietę kota błonnikiem, takim jak dynia, otręby lub płesznik. Pomocne mogą być również inne leki, takie jak środki zmiękczające stolec, środki przeczyszczające i modyfikatory motoryki.

Jeśli schorzenie podstawowe, takie jak choroba nerek, może powodować odwodnienie i zaparcia, leczenie tego problemu i nawodnienie kota za pomocą terapii płynami może pomóc.

W przypadku cięższych postaci zaparć konieczne mogą być lewatywy. W ciężkich przypadkach może być zalecane znieczulenie do ręcznego usuwania odchodów.

W przypadkach megakolonu średnica jelita grubego może być czasami rozciągnięta do tego stopnia, że mięśnie przewodu pokarmowego są trwale uszkodzone. W takim przypadku konieczne może być chirurgiczne usunięcie zaatakowanych części okrężnicy. Powikłania pooperacyjne mogą obejmować przewlekłą biegunkę, ale procedura ta jest często uważana za ratownika.

Zapobieganie

Ponieważ odwodnienie jest często związane z zaparciami, niezbędne jest zapewnienie kotom dostępu do czystej wody. Podobnie, jeśli kot ma chorobę nerek lub inną chorobę, która predysponuje do odwodnienia, może być zalecona dodatkowa terapia płynami. Koty z zapaleniem stawów mogą odnosić korzyści z suplementów stawowych lub leków przeciwbólowych, a koty z zaparciami w wywiadzie mogą korzystać z długotrwałego stosowania specjalnej diety lub suplementu, który zapewnia dodatkowe błonnik.

W niektórych przypadkach przeszkodom i megakolonom można zapobiec dzięki bardzo wytrwałej obserwacji zachowań eliminacyjnych kota i medycznej kontroli procesu chorobowego.

Ten artykuł został sprawdzony przez Veterinarinan.