End-of-Life Care: Jak pomóc zwierzętom - i właścicielom

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:19

Każdy, kto rzucił okiem na sekcję karmy dla zwierząt w supermarkecie, może opowiedzieć o trzech charakterystycznych etapach życia zwierząt domowych: szczeniąt / kotkach, dorosłych i starszych. Te trzy etapy wpływają na wszystkie aspekty opieki nad zwierzętami, w tym na odżywianie, ćwiczenia i opiekę weterynaryjną.

Etapy te są nieformalnymi oznaczeniami z nieco płynnymi bramkami, a nie trudnymi i szybkimi wymaganiami wiekowymi, ponieważ istnieje tak duża różnorodność między rasami, na przykład 6 lat może reprezentować starszy wiek w rasie olbrzymiej, takiej jak dog niemiecki, ale mały pies, taki jak Chihuahua, może nie zostać uznany za starszego, dopóki nie osiągnie wieku 10 lub 11 lat. Niemniej jednak lekarze weterynarii odnieśli duży sukces w wykorzystaniu tych trzech etapów jako punktu wyjścia do oceny indywidualnych potrzeb.

Dlaczego trzy etapy nie są wystarczające

Bez względu na wiek zwierzęcia, leczenie zwierzęcia w jednym z trzech etapów życia ma ten sam cel: utrzymywanie zwierzęcia w zdrowiu i szczęściu tak długo, jak to możliwe. Ale, jak wszyscy wiemy, pomimo naszych największych nadziei i wysiłków, długość życia jest ograniczona, a ostatnie tygodnie lub miesiące życia zwierzęcia są często spędzane na pogarszający się stan zdrowia. Istnieje wyraźna różnica między umierającym zwierzakiem a starszym zwierzakiem, który pomimo zaawansowanego wieku może nadal być w doskonałym zdrowiu.

Czy to ma znaczenie? Stawiasz. To tak ważne, że wielu lekarzy weterynarii zaczyna dodawać czwarte oznaczenie etapu życia do naszego arsenału terminów: koniec życia.

Koniec życia: czwarty etap

W przeciwieństwie do pozostałych trzech etapów życia, koniec życia ma mniej wspólnego z wiekiem i bardziej ze stanem zwierzęcia. Chociaż mamy nadzieję, że zwierzę domowe osiągnie starszy wiek przed końcem życia, choroby terminalne mogą również uderzyć w młodsze zwierzęta.

Tradycyjna medycyna weterynaryjna skupia się na przedłużeniu życia poprzez leczenie chorób, które często trwają aż zwierzę umiera naturalnie lub zostaje uśpione. Ale jeśli właściciele zdecydują w trakcie choroby, że nie chcą już kontynuować leczenia, wielu czuje się bardzo zmieszanych, co robić dalej.

Co mogą zaoferować weterynarze, gdy wiemy, że odejście zwierzęcia jest bliskie i że właściciele nie prowadzą już leczenia, ale nie są jeszcze gotowi na eutanazję? Podczas gdy niektórzy weterynarze zaczynają oferować formy opieki paliatywnej dla umierających zwierząt domowych, wszechstronna strategia końca życia jest znacznie bardziej wszechstronna.

Opieka paliatywna i inna po zakończeniu życia

Międzynarodowym Stowarzyszeniem Hospicjum Zwierzęcego i Opieki Paliatywnej (IAAHPC) przewodzi pod tym względem. Opieka paliatywna, która odnosi się do leczenia mającego na celu złagodzenie objawów związanych z chorobą (w przeciwieństwie do leczenia samej choroby), może być stosowana w wielu momentach życia, takich jak rehabilitacja chirurgiczna i powrót do zdrowia po chorobie. Jeśli chodzi o leczenie zwierzęcia cierpiącego na chorobę terminalną, opieka paliatywna ma wiele form: leczenie bólu, łagodzenie nudności lub zarządzanie odwodnieniem, by wymienić tylko kilka. Opieka paliatywna jest ważnym elementem opieki po zakończeniu życia, ale nie jest to jedyna część.

Wraz z postępującą chorobą zwierząt domowych, potrzeby ruchowe mogą również ulec zmianie, co wymaga niektórych przedmiotów, takich jak wózki lub zawiesia dla niektórych pacjentów. Ważne jest, aby właściciele zwierząt obserwowali objawy nietrzymania moczu, aby zwierzę było czyste i wygodne. Potrzeby żywieniowe mogą się również diametralnie zmienić, gdy zmniejszy się apetyt zwierzęcia, więc upewnienie się, że zwierzę domowe osiągnie optymalne odżywianie w tym czasie, może być wyzwaniem i często wymaga regularnego doradztwa w miarę zmiany sytuacji.