Historia rasy Owczarek niemiecki

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Ten pies był psem pracującym, hodowanym na stada owiec i niesamowicie dobrym w tym. Von Stephanitz kupił tego psa i dzięki jego wysiłkom hodowlanym stał się dziadkiem współczesnego owczarka niemieckiego.

Dość młoda rasa

Tu zaczyna się historia owczarka niemieckiego na wystawie w 19^th stulecie. Wiele najbardziej popularnych ras ma wieki historii, a niektóre rasy są tak stare, że nie można wiedzieć, kiedy zostały po raz pierwszy wystandaryzowane. To samo nie dotyczy owczarków niemieckich. Te psy, hodowane ze względu na swój wygląd i osobowość, należą do najbardziej wszechstronnych ras, ale są również jedną z najnowocześniejszych ras.

Historia owczarka niemieckiego to historia ostatniego stulecia. Nie da się szczegółowo opisać wszystkich wydarzeń, które składają się na historię owczarków niemieckich, ale oto niektóre z najbardziej podstawowych faktów z historii owczarka niemieckiego:

Hektor Linkshrein pierwszy owczarek niemiecki?

Pierwszy owczarek niemiecki został nazwany Hektor Linkshrein. Jest to pies, który von Stephanitz kupił na wystawie i pies, z którym porównano wszystkie owczarki niemieckie z tamtych czasów. Nie wyglądał jak owczarki niemieckie, które widzimy dzisiaj na wystawach. Był żółty i ciemnoszary, ale brakowało mu stromo opadającego grzbietu, siodłowych znaków koloryzacji i chodu stereotypowego owczarka niemieckiego. Jednak tam zaczyna się historia owczarków niemieckich.

Max von Stephanitz i standaryzacja

Max von Stephanitz założył Klub Owczarków Niemieckich. Wraz z wybieraniem i ujednolicaniem rasy był założycielem pierwszego klubu psów tej rasy w Niemczech. To właśnie z tym klubem stworzył kryteria standaryzacji, z których wiele jest nadal wykorzystywanych do oceny niemieckich psów pasterskich dzisiaj, z pewnymi zmianami, zarówno mniejszymi, jak i większymi.

Skupił się raczej na ostrości umysłu niż na konkretnym kolorze lub kształcie ciała. Wierzył przede wszystkim w użyteczność i inteligencję, a piękno przychodziło w odległej sekundzie. Piękny pies, który nie jest użyteczny i mądry, jest bezużyteczny, podczas gdy pies, który nie pasuje do kształtu rasy i standardów koloru, ale ma wszystkie niezbędne cechy psychiczne i osobowości, byłby uważany za niemal doskonały egzemplarz w swojej książce. Dzisiejsi hodowcy prawdopodobnie się nie zgodzą.

Inbredowanie owczarków niemieckich

Hodowla wsobna we wczesnych dniach rasy i przez całą ich historię spowodowała szereg znaczących problemów zdrowotnych. Jednym z największych problemów, z jakimi borykają się dziś owczarki niemieckie, są wady zdrowotne, które zostały silnie wyhodowane w rasie w celu jej standaryzacji. Problemy takie jak dysplazja stawu biodrowego są stosunkowo powszechne u owczarków niemieckich, nawet jeśli zostały etycznie wyhodowane.

Na szczęście dla rasy von Stephanitz zdał sobie sprawę, że chów wsobny powoduje poważne problemy i podjął kroki w celu wprowadzenia niepowiązanych osobników do rasy. Przez całe swoje życie, jeśli kiedykolwiek powie, że te problemy związane z inbredem pojawiają się w stadzie, zażądałby dodania nowych, niepowiązanych psów do puli genowej. Tego samego nie można powiedzieć o hodowcach w historii tej rasy.

Pierwszy owczarek niemiecki w USA

Pierwszy owczarek niemiecki przyjechał do Ameryki w 1907 roku. Przez około dwadzieścia lat rasa ta pozostała w Niemczech. Otto Gross i H. Dalrymple przenieśli jednak pierwszego psa za granicę, aby zaprezentować go na wystawie w Pensylwanii. W ciągu zaledwie sześciu lat te psy będą uczestniczyć w amerykańskich wystawach i wygrywać mistrzostwa. W 1913 roku, po tym jak pierwszy owczarek niemiecki zdobył mistrzostwo, w Ameryce powstał klub owczarków niemieckich.

I wojna światowa i popularność

Pierwsza wojna światowa zmniejszyła popularność owczarka niemieckiego. Kiedy Ameryka weszła w pierwszą wojnę światową w 1917 r., Owczarki niemieckie nagle stały się znacznie mniej pożądane niż w ciągu ostatnich czterech lat. Podczas gdy obecni właściciele trzymali się swoich psów, nazwa klubu owczarka niemieckiego w Ameryce została zmieniona na „Shepherd Dog Club”. Właściciele i hodowcy w Anglii zaczęli nazywać tę rasę Alzatem, próbując zdystansować połączenie tego psa z Niemcami.

Rin-Tin-Tin

Rin-Tin-Tin przywrócił popularność owczarka niemieckiego w Ameryce i za granicą. W czasie I wojny światowej armia niemiecka, która miała już rozległą wiedzę na temat rasy owczarka niemieckiego i jak je wykorzystywać do celów wojskowych, dobrze wykorzystała tę rasę.

Amerykańscy żołnierze przynieśli do domu nie tylko historie tych królewskich psów, ale także same psy. Na przykład Rin-Tin-Tin został wyrwany z pola bitwy przez żołnierza i sprowadzony do Ameryki. Popularność tych psów ponownie wzrosła dzięki filmom, w których niemieccy owczarki wystąpili bezpośrednio po I wojnie światowej.

Owczarki niemieckie owczarki

Młyny szczeniąt zyskują na popularności wraz z owczarkami niemieckimi. Jedną z ciemniejszych stron historii owczarków niemieckich są młynki, które zostały stworzone, aby szybko hodować owczarki niemieckie, aby sprostać rosnącemu popytowi w Ameryce i na całym świecie. Psy te zostały szybko wsobne, bez obaw o cechy osobowości lub zdrowie. Te „niskiej jakości” psy zaowocowały kolejną popularnością.

Szczęśliwe pola

Fortunate Fields Kennels odnawia rasę. To hodowcy w Szwajcarii, w Fortunate Fields Kennels, przywrócili owczarka niemieckiego po tym, jak szczenięta w Ameryce utrudniły znalezienie dobrego stada hodowlanego dla tych psów.

Klodo von Boxberg początek stereotypu?

Klodo von Boxberg zmienia grę owczarka niemieckiego. Klodo von Boxberg był pierwszym owczarem niemieckim, który wyglądał dziś jak stereotypowy owczarek niemiecki. Miał pochylony tył, dużą głowę, ubarwienie siodła i krótkie lędźwie. Wielu jego synów i córek było używanych do hodowli w całej Ameryce, a jego ubarwienie i styl ciała stały się nowym standardem dla owczarków niemieckich w tym kraju.

II wojna światowa

Po II wojnie światowej owczarki niemieckie w Niemczech i Ameryce znacznie się różnią. Widzimy pojawienie się różnych typów owczarków niemieckich. Podczas gdy rasa już się rozbiegła przed wojną, po wojnie amerykańscy hodowcy w dużej mierze zaczęli hodować swoje psy pod kątem ubarwienia i stylu ciała, podczas gdy Niemcy kontynuowali hodowlę swoich psów najpierw dla osobowości, a następnie przez ubarwienie.

Hodowla regulowana

Lata 80. przyniosły surowsze przepisy dla psów po obu stronach stawu. Historia owczarka niemieckiego nie zmieniła się zbytnio od lat 80-tych. W tym czasie wprowadzono nowe przepisy, które wymagały rejestracji wszystkich psów hodowlanych i wprowadzono surowsze kary dla młynów dla szczeniąt i innych nieetycznych praktyk hodowlanych.

Oczywiście nie wyeliminowało to całkowicie nieetycznej hodowli, ale znacznie zmniejszyło liczbę produkowanych chorych lub „niskiej jakości” psów.