Logo pl.horseperiodical.com

Jak długo pies Parvo trwa w twoim domu lub podwórku?

Spisu treści:

Jak długo pies Parvo trwa w twoim domu lub podwórku?
Jak długo pies Parvo trwa w twoim domu lub podwórku?

Wideo: Jak długo pies Parvo trwa w twoim domu lub podwórku?

Wideo: Jak długo pies Parvo trwa w twoim domu lub podwórku?
Wideo: SAD STORY | Untouched Abandoned Family House of the Belgian Cat Lady - YouTube 2024, Może
Anonim
Image
Image

Wprowadzenie do parwowirusa psa

Jeśli jesteś właścicielem szczeniaka, który ma lub miał parvo, możesz być zaniepokojony eliminacją zakaźnego wirusa ze środowiska swojego zwierzaka. Twoje obawy są bardzo rozsądne, ponieważ parvo jest śmiertelne dla wrażliwych szczeniąt i przetrwa dość długo w twoim domu i na twoim podwórku. Najpierw przyjrzyjmy się bliżej temu wirusowi i sposobom, w jaki zaraża on psy, abyśmy mogli lepiej zrozumieć dynamikę i podjąć lepsze środki ostrożności. Myślisz, że wiesz dużo o parwie psów? Spróbuj przetestować quiz z ciekawostkami na dole tego artykułu.

Parvo wywodzi się od łacińskiego słowa „parvus, co oznacza małe. Mierząc zaledwie 20 do 26 nanometrów średnicy, jest to jeden z najmniejszych wirusów na ziemi. Prawdopodobnie z powodu małych rozmiarów tego wirusa, który został niedawno odkryty w 1967 r. i oznaczony jako CPV-1. 11 lat później w Stanach Zjednoczonych pojawił się inny szczep o nazwie CPV-2. Wirus uznano za mutację kociej panleukopenii, która jest również parwowirusem, który w większości dotknął kły - w tym wilki, kojoty i lisy i zaatakował przewód pokarmowy psów Później, CPV-2a został zidentyfikowany w 1979 r., następnie CPV-2b, a na końcu CPV-2c, który jak dotąd został zidentyfikowany w co najmniej 15 stanach i wydaje się być najbardziej rozpowszechnioną formą.

Chociaż niepokojące jest to, że istnieje tak wiele różnych szczepów, dobrą wiadomością jest to, że niezależnie od szczepu, protokoły szczepień pozostają dość takie same, podobnie jak leczenie. Ramy czasowe, w jakich parwowirus przeżywa w środowisku, takim jak w twoim domu i na podwórku, pozostają w zasadzie takie same we wszystkich szczepach.

Słowo dnia

Fomites.

Definicja: przedmioty nieożywione, które są skażone organizmami zakaźnymi i mogą przenosić infekcje, takie jak ubrania, naczynia i buty.

Co czyni szczeniaka wrażliwym na Parvo?

Czy planujesz zdobyć nowego szczeniaka i martwisz się o parvo w środowisku, ponieważ wcześniej mieszkał tam chory szczeniak? Ważne jest poznanie, jak szczenięta są narażone na parvo i jak zminimalizować szanse na ekspozycję.

Metoda ekspozycji

Aby zostać zarażonym, szczenię należy wystawić na działanie cząstki wirusowe znaleziono w odchodach, zakażonej glebie i wszystkim, co może przenosić wirusa wokół, takich jak buty, opony samochodowe, łapy psa itp. Wirus jest przenoszony drogą kałowo-doustną. Nie oznacza to, że szczenię musi koniecznie jeść odchody zakażonego psa, szczenię może uzyskać parvo, po prostu lizając łapy po chodzeniu po zanieczyszczonej glebie lub podeszwie butów (fomites). Potrafi także oderwać się od jedzenia i uznać, że nawet owady lub gryzonie mogą przenosić wirusa z miejsca na miejsce . Szczenięta, u których zdiagnozowano parvo, powinny być izolowane przez co najmniej 3 tygodnie przed częstymi odwiedzinami przez psy, sugeruje weterynarz Lila Miller. Najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii, aby ustalić, kiedy jest dobry moment na ponowne wprowadzenie szczeniaka.

Predyspozycja

Szczenięta są najbardziej predysponowane do tego wirusa, a podczas gdy dorosłe psy też mogą dostać parvo, 80 procent z nich nie wykazuje żadnych objawów. Najbardziej dotknięte są szczenięta w wieku od sześciu tygodni do sześciu miesięcy. Z nieznanych przyczyn niektóre rasy czarnych i jasnobrązowych wydają się bardziej predysponowane do tego wirusa, takie jak rottweilery, owczarki niemieckie i dobermany, ale tak samo jak byki pitne, psie zaprzęgi Alaskan, angielskie spaniele Springer i Labrador Retrievers. Niezależnie od tego, czy szczenię zarazi się, czy nie, może również zależeć od zjadliwości wirusa, ilości cząstek wirusowych, na które narażony jest szczeniak, jego ogólnego poziomu odporności (stres, zła dieta, obecność innych zakażeń są czynnikami predysponującymi).

Kroki zapobiegawcze

Szczepienia

Szczenięta powinny być zaszczepione, gdy są jeszcze w rękach hodowcy, w wieku od 6 do 8 tygodni, kiedy odporność uzyskana od matek zaczyna słabnąć (Odporność bierna). Kiedy szczeniak idzie do swojego nowego domu, ważne jest, aby nowy właściciel przejął kontrolę i kontynuował szczepienie szczeniaka co 3 do 4 tygodni, aż do zakończenia całej serii. Generalnie, po tym, jak hodowca daje pierwszy strzał, szczenięta otrzymują dawki przypominające w wieku 10–12 i 14–16 tygodni. Uważaj, że ochrona nie działa natychmiast, po szczepieniu trwa około 10 do 14 dni, aby zapewnić odpowiednią ochronę.

W niektórych obszarach lub jeśli masz predysponowaną rasę, weterynarz może zasugerować dodatkową dawkę przypominającą około 20 tygodni. Jednak szczeniak nie jest bezpieczny, dopóki nie ukończy całej serii szczepień. Bezpieczne jednak nie jest najlepszym terminem do stosowania u zaszczepionych psów, które ukończyły serię. Jean Dodds, ekspert weterynarii i immunolog, wskazuje:

„Żadna szczepionka nie zapewnia 100-procentowej ochrony w 100 procentach. Z pewnością zwiększa prawdopodobieństwo, że zwierzę będzie chronione przed chorobą, ale nie gwarantuje tego”.

Testy odrobaczania i odchodów

Jak wspomniano, szczenięta, które mają osłabiony układ odpornościowy i walczą z innymi warunkami, są bardziej podatne na parvo. Weterynarz Lila Miller wskazuje, że szczenięta z glistami lub pierwotniakami, takimi jak kokcydia, są bardziej podatne na parvo. Pomocne jest również karmienie dobrą dietą i ograniczenie stresu.

Ograniczenie ekspozycji

Ważne jest, aby właściciele szczeniąt uniemożliwili szczenięciu częste występowanie w obszarach wysokiego ryzyka, takich jak parki, sklepy zoologiczne i obszary odwiedzane przez bezpańskie psy. To przynajmniej do momentu, gdy szczeniak ukończy całą serię dopalaczy, a weterynarz zaakceptuje, że jest to bezpieczne. Jednak w tym czasie, szczenięta muszą zostać uspołecznione w wieku od 4 do 12-16 tygodni, w którym otwarte jest okno krytycznej socjalizacji. Przeczytaj stanowisko American Veterinary Society of Animal Behaviour w sprawie Puppy Socialization, aby uzyskać kilka wskazówek, jak znaleźć kompromis między bezpieczeństwem a potrzebą socjalizacji.

Jeśli martwisz się parwowirusem w swoim domu i na podwórku, ponieważ szczeniak z parvo rzucił wirusa, przeczytaj wskazówki ekspertów.

Image
Image

Czy Szczeniak, który miał Parvo, może go odzyskać? Co mówią weterynarze

Jeśli masz szczeniaka, który przeżył parvo, możesz się zastanawiać, czy szczenięta mogą dwa razy zdobyć parvo. Zobaczmy, co weterynarze mają do powiedzenia na ten temat.

  • Lekarz weterynarii dr Marie Haynes twierdzi: „Z mojego doświadczenia wynika, że rzadko zdarza się, aby zwierzę otrzymywało parvo dwa razy w ciągu życia. Utworzyły przeciwciała przeciwko chorobie, które ochronią je przez pewien czas”.
  • Lekarz weterynarii Ron Hines twierdzi: „Pies, który wyzdrowiał po potwierdzonej infekcji parwowirusem, jest odporny na resztę swojego życia”.
  • Według szpitala Timpanogos Animal Hospital „odzyskani parvo pacjenci rozwijają bardzo silną odporność na parvo i są bardzo mało prawdopodobne, aby kiedykolwiek ponownie rozwinęli parvo. Jednak ważne jest, aby twoje zwierzę zostało zaszczepione przeciwko innym chorobom zakaźnym. Szczepienia są zazwyczaj podawane 1-2 tygodnie po wyzdrowieniu i kontynuowane w odpowiednich odstępach czasu zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.”
  • Lekarz weterynarii Eric Barchas twierdzi, że nie ma 100-procentowej gwarancji, ale „większość psów, które żyją przez parvo, rozwija trwałą odporność”.
  • Według Wendy C. Brooks: „Można oczekiwać, że szczenię, które wyzdrowiało z zakażenia parwowirusem, będzie miało silną odporność. Zostało to przetestowane do 20 miesięcy po zakażeniu i uważa się, że odporność jest trwająca całe życie, ponieważ jest to niesprawdzone, kontynuowane szczepienia jest powszechnie zalecane.”

Eliminowanie parwowirusa z domu i podwórka

Maszyna do rzucania

Zakażony szczeniak zrzuca cząsteczki parwowirusa w kale, nawet przed pojawieniem się objawów klinicznych, około czterech do pięciu dni po ekspozycji. Szczeniak zrzuci cząsteczki wirusa w ogromnych ilościach przez 3 tygodnie, ale jest to możliwe nawet do 6 tygodni. Jeśli zastanawiasz się, co oznaczają ogromne kwoty, zastanów się nad tym: według szpitala Mar Vista Vet Animals Hospital zarażony szczeniak jest w stanie pozbyć się 35 milionów cząstek wirusa w zaledwie uncji kału! Aby nieszczepiony szczeniak został zainfekowany, wystarczy tylko 1000 cząstek wirusowych. Nie myśl, że po tym 3 do 6 tygodniowym przerywaniu, inne szczenięta i psy są bezpieczne! Raz rzucić, wirus może przetrwać przez długi czas w środowisku.

Ocalały zimna / gorąca pogoda

Niestety parwowirus jest niezwykle wytrzymały i trudne do wykorzenienia. Jest w stanie przetrwać wysokie lub niskie temperatury. Wirus rozwija się najlepiej, choć w wilgotnych, chłodnych i zacienionych obszarach. I nie oczekuj, że ten wirus umrze z powodu mrozów; zimne temperatury nie zabiją parvo, wyjaśnia weterynarz Janet Tobiassen Crosby. Wirus jest zdolny do zimowania w temperaturach ujemnych. Jednocześnie nie czuj się bezpiecznie, jeśli mieszkasz w gorącym klimacie, wirus ten może również dobrze żyć, szczególnie w cieniu.

Rozpowszechnienie

Parwowirus często określa się jako „wszechobecny”. Termin ten oznacza wszechobecny, zasadniczo znajdowany wszędzie. Weterynarz Wendy Brooks wskazuje: „Oznacza to, że żadne ŚRODOWISKO nie jest wolne od tego wirusa, chyba że jest regularnie dezynfekowane”. Więc jeśli dezynfekujesz swój dom i podwórze, nie zapomnij także zdezynfekować garażu i wjazdów!

A Hardy Virus

Wirus nie tylko przeżywa w niekorzystnych warunkach klimatycznych, ale także dość długo żyje. Według Utah Veterinary Clinics, parvo może żyć w środowisku przez sześć miesięcy do jednego roku. Ramy czasowe wydają się zależeć od kilku czynników. Według Wendy Brooks, gdy nie są podejmowane żadne kroki odkażające, w zacienionych obszarach oczekuje się, że wirus będzie żył przez około 7 miesięcy; mając na uwadze, że na obszarach o pełnym nasłonecznieniu nie powinno żyć dłużej niż 5 miesięcy. Jednak lepiej być bezpiecznym niż przepraszać i uważać, że według American Veterinary Medical Association, parvo może żyć w środowisku przez rok lub dłużej. Dobrą wiadomością jest jednak to, że wirus ma krótszą żywotność. Zgodnie z podręcznikiem weterynaryjnym Merck, w temperaturze pokojowej i wewnątrz, wirus może być zakaźny przez co najmniej dwa miesiące.

Odporny na produkty

Nie zakładaj, że możesz zabić tego wirusa za pomocą dowolnego środka dezynfekującego używanego w gospodarstwie domowym. Parwowirus wymaga specyficznej mikstury, aby można go było stłumić. Tajnym produktem jest wybielacz, dokładnie jedną część wybielacza na 30 części wody. Aby być skutecznym, powinno się pozwolić namoczyć się przez co najmniej 10 minut zgodnie z Mar Vista Vet. Pamiętaj, że wybielacz ma tendencję do usuwania kolorów z powierzchni, takich jak dywany, dywany, koce i tapicerka.

Niemożliwe do całkowitego usunięcia

Najbardziej przerażającym faktem dotyczącym parwowirusa jest to, że pomimo wysiłków związanych z czyszczeniem, całkowite zniszczenie parvo ze środowiska zewnętrznego jest prawie niemożliwe. Tak, możesz rozcieńczyć cząstki wirusowe, spłukując trawnik, jeśli masz drenaż, lub możesz użyć węża rozpylającego dostarczającego środki dezynfekujące, ale najprawdopodobniej ograniczysz ilość cząstek wokół, miejmy nadzieję, że zmniejszy się ich ilość liczby do akceptowalnego poziomu, ale nie można uzyskać żadnych gwarancji.

Najlepsza opcja?

Parvo to wyniszczająca choroba o niskim wskaźniku przeżycia. To sprawia, że szczeniaki są nieszczęśliwe, a koszty hospitalizacji mogą łatwo wynosić tysiące dolarów. Dezynfekcja w pomieszczeniach, nawet jeśli może być skuteczna, może być niepraktyczna, ponieważ wybielanie może oznaczać zrujnowanie dywanów, dywanów i tapicerki. Najważniejsze? Ostatecznie znacznie łatwiej jest poczekać na kolejnego szczeniaka lub zrobić to, co sugeruje Podręcznik weterynaryjny Merck: zdobycie takiego, który już ukończył całą serię szczepień lub nawet lepiej, uzyskanie szczepionego dorosłego po dezynfekcji środowiska. Ważne jest wykonanie testu miana w celu sprawdzenia, czy występuje wystarczająca ilość przeciwciał przeciw parwowirusowi. Jest to najlepsza opcja, aby zapobiec przyszłym bólom serca, ponieważ zagrożone ryzyko jest ostatecznie zbyt wysokie, aby podjąć ryzyko.

Ciekawostki dla psów Parvovirus

przeglądaj statystyki quizów

Do dalszego czytania

  • Informacje o stołku dla psów: Co robią zwykłe stołki dla psów … Jak wyglądają normalne stołki dla psów? Dlaczego stołek psa zaczyna się mocno, a potem staje się miękki? Jaki jest normalny kolor? Dlaczego w stolcu psa jest śluz? Odpowiedzi na niektóre często zadawane pytania.
  • Przyczyny krwi w psim stołku Krwawe stolce u psów mogą być przerażające. Dowiedz się możliwych przyczyn krwi w stolcu u psów. Jeśli twój pies ma zakrwawione stolce, odwiedź lekarza weterynarii, aby wykluczyć poważne schorzenia.
  • Co powoduje biegunkę u psów podczas wejścia na pokład? Podnoszenie psa po wejściu na pokład jest szczęśliwym wydarzeniem, ale nie radzenie sobie z biegunką. Co powoduje biegunkę, gdy psy są na pokładzie? Dowiedz się kilku możliwości.

Pytania i Odpowiedzi

Całkowite usunięcie parvo z podwórza może być trudne z oczywistych powodów. Kilku weterynarzy twierdzi, że jest niestety niemożliwe. Można zmniejszyć liczbę, usuwając wszelkie odchody i używając rozcieńczonego roztworu wybielacza (jedna część wybielacza na 30 części wody) do czyszczenia twardych powierzchni.Zanieczyszczony roztwór wybielacza można spryskać brudem i trawą, jednak ważne jest, aby zrozumieć, że wybielacz zabije trawę i że parvo może nadal być obecne na podwórku. Buty należy dezynfekować również po przejściu na podwórku.

  • Skąd mam wiedzieć, czy mój pies ma parvo?

    Parvo u psów może być szybko zdiagnozowana (w niespełna 8 minut) przez przeprowadzenie przez weterynarza testu SNAP Parvo w gabinecie weterynarza.

  • Czy mój pies może zostać nosicielem, jeśli wcześniej cierpiał na parwowirusa?

    Tak, ponieważ są to dwa różne warunki. Jeśli jednak twój pies jest na bieżąco z podstawowymi szczepieniami, nosówka jest mniej prawdopodobna.

  • Czy dorosłego psa można przywieźć do domu, który miał szczeniaka z parvo?

    Dorosłe psy są mniej skłonne do zawierania umów, ale nie jest to dla nich niesłychane. Może się tak zdarzyć u psów, które nie zostały zaszczepione (brak nabytej odporności) lub które mają osłabiony lub osłabiony układ odpornościowy. Pies w każdym wieku może otrzymać parvo, ale u szczeniąt nie jest tak powszechny, że większość dorosłych psów otrzymała serię strzałów przeciwko parvo jako szczenięta, a następnie pobudza strzały przez całe dorosłe lata. Jeśli dorosły pies jest obecnie na swoim szczepieniu parvo, szanse na zarażenie się parvą powinny być dość niewielkie, ale zawsze najlepiej jest to sprawdzić u weterynarza, zwłaszcza jeśli nie masz dokumentacji medycznej dla tego dorosłego psa.

  • Co to jest test miana?

    Jeśli chodzi o szczepienia parvo, test miana, taki jak ten dostarczony przez Vaccicheck, może pomóc w określeniu poziomu przeciwciał dla Parwowirusa (CPV) wraz z nosówką i zapaleniem wątroby. Test miana może być zatem pomocny w określeniu statusu szczepienia psa i zapobieganiu problemom związanym z nadmiernym lub zbyt małym szczepieniem.

Zalecana: