Wykorzystanie meta-komunikacji w grze dla psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Oczywiście, wiele psów gra w sposób, który brzmi dość dramatycznie, ale jak wiedzieć na pewno? Najprawdopodobniej psy o dobrych umiejętnościach społecznych wiedzą dokładnie, co się dzieje . W jaki sposób? Dzięki sile meta-komunikacji.

Nie, twój pies nie angażuje się w żadną dziwną, metafizyczną aktywność; raczej używa po prostu formy komunikacji, która implikuje zachowania nie zagrażające. Czym jest meta-komunikacja? Termin meta-komunikacja był często używany przez antropologa Gregory'ego Batesona, który nazywał go „komunikacją o komunikacji”. Służy głównie do przedstawienia drugorzędnej formy komunikacji, aby odróżnić mniejsze subtelności w komunikacji, które mogą sprawić różnicę.

Ludzie są bardzo hojni w korzystaniu z meta-komunikacji. Typowym przykładem jest użycie ironii i żartów. Kiedy żartujesz, prawdopodobnie mówisz w sposób, który pomaga odbiorcy zrozumieć, że cokolwiek mówisz, nie należy traktować tego poważnie. Jeśli w nieszczęsnej sytuacji zauważysz, że odbiorca błędnie interpretuje znaczenie twojego powiedzenia, zawsze możesz to naprawić, zaznaczając przyjaznym tonem: „Hej, ja tylko żartuję”, a potem jesteście przyjaciółmi jak wcześniej.

Nawet w języku pisanym możesz użyć cudzysłowu, aby przekazać ironię lub sarkazm. Przykład: „Wszyscy wiemy, że pies Roberta jest„ najbrzydszym”psem na bloku” może być użyty, gdy wszyscy wiedzą, że pies Roberta jest łagodnym psem, który lizałby włamywacza na śmierć.

jaAby zapobiegać „nieporozumieniom”, obie zaangażowane strony muszą być świadome umiejętności społecznych. Nadawca musi wiedzieć, jak korzystać z metakomunikacji, a odbiorca musi wiedzieć, jak go interpretować.

Jeśli żartujesz ze swoim przyjacielem, ale nie wiesz, że aby nie dopuścić do tego, by żart był traktowany poważnie, musisz powiedzieć to pewnym tonem głosu, możesz zranić uczucia przyjaciela. Może się również zdarzyć, że twój przyjaciel po prostu nie rozumie żartów z powodu przeszłych negatywnych doświadczeń (znęcania się) lub braku socjalizacji (nie rozumie pojęcia). W ten sam sposób w świecie psów możesz czasem natknąć się na psy, które są złymi komunikatorami lub złymi tłumaczami z powodu złej socjalizacji lub negatywnych doświadczeń z przeszłości.

Tak jak u ludzi, psy mogą polegać na meta-komunikacji, aby wskazać, że wiadomości, które wysyłają, nie powinny być traktowane poważnie. Tak więc, chociaż w grze wiele zachowań może przypominać te obserwowane w antagonistycznej walce, meta-komunikację stosuje się, aby przekazać, że te zachowania mogą oznaczać coś zupełnie innego, takiego jak gra afiliacyjna.

To sposób psa na komunikowanie „to, co powiedziałem, nie jest tym, co miałem na myśli”. Tylko że psy nie mogą mówić, więc będą polegać na mowie ciała, aby zasygnalizować swoje prawdziwe zamiary i rozwikłać to, co dzieje się pod powierzchnią.

Jak psy używają meta-komunikacji

Czym dokładnie jest gra? Marc Bekoff i John Alexander Byers definiują grę jako „całą aktywność motoryczną wykonywaną postnatalnie, która wydaje się bezcelowa, z wzorami motorycznymi z innych kontekstów zmodyfikowanymi i zmienionymi sekwencjonowaniem czasowym…” Źródło: Genesis of Animal Play: Testing the Limits. Te zmodyfikowane zachowania obejmują sygnały zabawy, które u psów są formą meta-komunikacji, iz tego powodu są często określane jako „meta-sygnały”. Spójrzmy na niektóre meta-sygnały powszechnie używane przez psy.

Najpopularniejszym meta-sygnałem jest łuk do gry, gdy pies obniża przednie nogi, utrzymując zad w powietrzu. Często ogon macha podczas tego pokazu.

Po raz pierwszy usłyszałem o tym meta-sygnale, kiedy studiowałem do mojego certyfikatu psa. Czytałem książkę Terri Ryan „Coaching people to train train ich dogs”. Zauważono, że pies prawdopodobnie zagra w łuk tuż przed wykonaniem zachowania, które można łatwo zinterpretować, takie jak ugryzienie szyi. To prawie tak, jakby pies mówił „to, co nadchodzi, jest częścią zabawy, więc proszę, nie bierz tego na poważnie”.

Wiele razy oczekujemy pełnego łuku gry, ale jeśli zarejestrujesz zachowanie gry, zauważysz, że psy mogą po prostu nieznacznie i szybko zanurzać swoje ciało kilka razy w „łukach do gry mikro”.

Patricia McConnell w swoim artykule „Pauza, która odświeża” zawiera dalsze uwagi, które grają łuki również jako czas przerwy, pozwalając psom zatrzymać się na kilka sekund w czasie, gdy psy się poznają. Te zdrowe przerwy odgrywają ważną rolę w zarządzaniu pobudzeniem emocjonalnym.

Inne zachowania, które sugerują, że psy po prostu „bawią się”, obejmują specjalny „śmiech” do rozpoczęcia gry. Trener Jolanta Benal opowiada o tym w swoim artykule w Szybkich i brudnych wskazówkach. Według behawiorystki Patricii Simonet jest to “wymuszony, oddychający wydech”- dyszenie, ale szczególny rodzaj dyszenia, o szerszym zakresie częstotliwości.”

Gra to zazwyczaj skakanie, a psy angażują się w odwracanie ról, kilka pauz, meta-sygnałów i samo-upośledzenie, zwłaszcza jeśli drugi pies jest mniejszy. Więcej informacji na temat stylów gry wśród psów można znaleźć w artykule „Zrozumienie zachowań związanych z grą, część pierwsza i druga.

Niektóre psy, które nie zostały dobrze uspołecznione, mogą nie używać łuków do zabawy lub innych sygnałów meta-komunikacyjnych, powodując, że ich style gry wydają się zbyt szorstkie lub podatne na błędne interpretacje. Z drugiej strony psy, które nie rozumieją łuków, mogą interpretować sygnał i następujące po nim zachowania jako groźne, co może prowadzić do obronnych, agresywnych zachowań. Z tego powodu konieczne jest wczesne uspołecznienie szczeniąt, aby mogły nauczyć się gry w psie i zasad gry.