Myśl jak twój pies

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Pewnej burzliwej nocy wasza sześcioletnia córka budzi się na dźwięk grzmotu. Ona biegnie do ciebie, przestraszona, drżąca. Pocieszasz ją i mówisz, że to tylko olbrzymie kręgle na niebie. Uśmiecha się, uspokaja i czołga się z tobą do łóżka. Czytasz jej historię, a potem, gdy ona kiwa głową, przenosisz ją z powrotem do jej łóżka, wkładasz ją i masz nadzieję, że pogoda będzie współpracować. Tak robią rodzice; to jest dobre. Tej samej nocy, w domu obok, sześciomiesięczny Owczarek Niemiecki budzi się do tego samego grzmotu i biegnie, jęcząc, skomlejąc. Doris, czwarta babcia, mówi: „Wszystko w porządku, Missy. Nie martw się, jestem tutaj”, głaszcząc psa, gdy grzmot wstrząsa oknami, a Missy drży i jęczy.

Pułapki humanizacji Twoja reakcja na strach twojej córki była naturalna i właściwa. Pomogłeś jej przejść przez strach, a nawet zabawnie wyrazić to wydarzenie. Ale co z Doris i Missy? Ach, Doris. Miłsza dusza nigdy nie istniała. Ale jeśli chodzi o dobro Missy, nie mogła zrobić gorszej pracy. Doris myślała jak człowiek, a nie jak pies, i tym samym przekonała Missy, że grzmot był czymś w podziemiu i że drżenie, sikanie, skomlenie i ukrywanie były odpowiednimi reakcjami na to.

Doris, głaszcząc i pocieszając Missy przez to wydarzenie, niechcący pochwaliła przestraszonego psa za jej strach i jej reakcje na to. W psim umyśle Missy, jeśli okazywanie strachu zostanie nagrodzone, wtedy robienie tego za każdym razem wywoła tę samą odpowiedź. Missy zwróciła na siebie uwagę, bojąc się.

Nie możemy pomóc w humanizacji naszych psów. Sam jestem tego winny, zwłaszcza z moim starym superdogiem, Louem, który był tak blisko człowieka, jak pies mógł dostać. Pocieszają nas iz czasem prawie zapominamy, że są psami. Ale kły są bardziej konkretne; jeśli okazanie strachu zostanie nagrodzone, ten pies będzie drżeć i drżał za każdym razem, gdy grzechotają okna.

Co chcą psy Psy były kiedyś naszymi utylitarnymi partnerami, hodowanymi do pracy i dzielenia się obowiązkami życia. Pasterze, myśliwi, obrońcy - psy zarabiały na utrzymanie i dzięki temu nasze podziękowania. W nagrodę za koniec dnia oboje wróciliśmy do domu i doceniliśmy się nawzajem.Ale dzisiaj większość psów nie oszczędza, utrzymując naszą firmę. Ich zadania mają być towarzyszami, okres. To, co otrzymywali za dobrze wykonaną pracę, stało się ich jedyną raison d’être; istnieją teraz tylko po to, by nam się podobać, aby służyć jako pieszczoty. Wiesz co? Podobał im się stary model.

W ich kościach psy są robotnikami i silnikami celu. Starają się to robić; tak myślą. Żyją chwilą i komunikują się ze spojrzeniami, postawami, wokalizacjami i zachowaniami oraz uczą się poprzez zapachy, dźwięki i interakcje. Psy są niezawodne, przewidywalne, godne zaufania i całkowicie pragmatyczne. Abstrakcje nie rejestrują się u psów.

Z drugiej strony ludzie są skomplikowani i introspekcyjni. Rozumiemy metaforę i satyrę i możemy czytać między wierszami. Jesteśmy także mściwi, złośliwi i irracjonalni, szczególnie w oczach psów, które nigdy nie żywią urazy, i mogą wybaczyć najgorszym zbirom swoje grzechy. Potrzebujemy walidacji i dążymy do równości i sprawiedliwości. Wszystko godne podziwu. Ale kiedy nie rozpoznajemy różnic między gatunkami między nami a psami, zaczynają się problemy.

Psy są wyjątkowe W psim świecie nie ma demokracji. Rasy są z natury wyjątkowe i jako takie mają być profilowane i traktowane inaczej. Trenuj Rottweilera jak spaniela z zabawkami i, cóż, skończysz z naprawdę dużym, kłopotliwym spanielem. Ale dzisiaj wielu właścicieli próbuje to zrobić; ignorują potrzeby gatunku i rozmnażają się, a zamiast tego humanizują, homogenizują i demokratyzują swoje psy, na niekorzyść zwierzęcia.

Wielokrotnie dobrzy właściciele próbują zamieniać swoje psy w ludzi zastępczych. W ten sposób uczą swoje psy, że mają parytet ze wszystkimi w swoich domach, dając im prawo do walki, nieposłuszeństwa, a nawet dyscypliny - wszystkich normalnych zachowań dla psa, który uważa, że jest równy wzrostowi z człowiekiem. To niesprawiedliwe dla psa i brak szacunku dla gatunku; czy chcesz być traktowany jak ktoś inny niż człowiek?

Skuteczna empatia psów Zamiast próbować przekształcić psa w pełnomocnika, czemu nie zmienić się w psa zastępczego i starać się widzieć rzeczy z perspektywy psa? Łatwiej jest nam przyjąć ich sposób myślenia, niż objąć nasze. Nazywam to skuteczną empatią psów, systemem, w którym naśladujesz sposób, w jaki pies przetwarza informacje i współdziała z jej światem. Oto jak stać się bardziej dostrojonym do perspektywy psa:

Żyj w psiej chwili. Twój pies żyje z chwili na chwilę, przetwarzając informacje i działając na nie. Nie marzy o nadchodzących wakacjach; myśli o zapachu grilla oddalonym o milę albo o szczekaniu pudla w bloku. Aby lepiej zrozumieć swojego psa, spróbuj to naśladować. Stań się bardzo świadomy swojego otoczenia; naprawdę słuchaj, wąchaj, dotykaj i zobacz wszystko, co się dzieje. Bądź psem. Czym jest gotowanie sąsiada? Dlaczego ta wrona krąży? Co wykopało nory na twoim podwórku?

Zrozum posturę. Psy komunikują się ze swoimi ciałami. Powinieneś to zrozumieć i naśladować. Kiedy pies wskakuje na kogoś, to nie dlatego, że jest szczęśliwa; to dlatego, że chce kontrolować powitanie i ustawić ton relacji. Kiedy pies nie nawiązuje kontaktu wzrokowego z tobą, oznacza to, że czuje się onieśmielona. Kiedy pies wpada na innego psa w parku, nie gra; to kontrola. Dobry właściciel wie, co jego pies myśli z tego, co pies robi z jej ciałem. Opanuj to, a będziesz w stanie lepiej przewidzieć jej zachowanie.

Używaj swojego ciała jak psa; jeśli chcesz skręcić w lewo podczas chodzenia ze swoim psem, zrób to, nawet jeśli pociąga to za sobą użycie ciała do odcięcia ruchu psa do przodu. Nie pozwól swojemu psu skakać na ciebie i, z asertywnym psem, unikaj gier towarzyskich, które mogą nauczyć ją, że może rywalizować z tobą fizycznie.

Bądź starszym. Psy są plemienne, z lojalnością wobec paczek rodzinnych i nieodłącznym poczuciem pozycji społecznej. Jeśli pozwolisz im przejąć kontrolę, ryzykujesz nieposłuszeństwo, a czasem nawet agresję. Ten rodzaj psa często będzie nieposłuszny poleceniom, jeśli uzna, że coś innego zasługuje na jej uwagę. W moim przekonaniu dobrze wyszkolony pies to ten, który chce robić „A”, ale robi „B”, ponieważ wie, że tego chcesz. To przywództwo i zaufanie. Naprawdę dobry właściciel staje się mędrcem dla swojego psa; jak nauczyciel szkoły trzeciej klasy, kochasz, ale także reżyserujesz i nauczasz. Nie usprawiedliwiasz niesfornego ucznia. Dominujące psy to rozumieją; ty też powinieneś.

Ćwicz spokojną obojętność. Obserwuj, jak dominujący pies wchodzi w interakcję z podwładnymi; co widzisz? Głowy pies rzadko jeje się na innych; raczej podwładni zwracają większą uwagę na szefa honoru, który pozostaje spokojny i swobodny. W ten sposób powinieneś działać ze swoim psem. Pozostań przemyślany, ale spokojny, aby zapobiec nadmiernemu reagowaniu psa.

Bądź przewidywalny. Psy są stworzeniami rytualnymi. Jednak niektórzy właściciele mogą być niewiarygodni w sposobie interakcji; w jednej chwili wpuściłeś psa na łóżko, a następne krzyczysz na tę samą akcję. Staraj się być bardziej przewidywalny jak pies. Ustaw zasady i procedury i trzymaj się ich!

Bez urazów. Psy nie rozumieją urazy. Ty też powinieneś być taki; jeśli twój pies wymknie się spod kontroli, poradzisz sobie z tym, a potem ruszaj dalej. To psia sprawa.

Psy mają prawa i obowiązki. Twój pies nie jest dzieckiem ufającym, ale zaufanym członkiem twojego paczka. Ma prawo do twojej uwagi i odpowiedzialności za zachowanie. Złe zachowanie twojego psa nie zawsze jest twoją winą; jako istoty z wolną wolą psy czasami dokonują złych wyborów, więc twoim zadaniem jest sobie z tym poradzić. Ale zawsze pamiętaj, że należysz do tego samego klanu; ocenia twoje szacunek.

Bądź pewny siebie i ciekawy. Wszystkie wielkie psy mają pewność siebie, która jest zaraźliwa. Aby być wspaniałym właścicielem, naśladuj to. Bądź też ciekawy przed swoim psem; kiedy zobaczy, że badasz nowe rzeczy, będzie bardziej skłonna do naśladowania ciebie.

Udawanie, że twój pies jest dzieckiem, brzmi zabawnie, ale służy jedynie dezorientacji i lekceważeniu jej. Zamiast tego bądź bardziej podobny do swojego psa. Widzi cię jako wielkiego, sympatycznego, starszego kundla; czy jest jakiś powód, aby działać inaczej?