Weterynarz ujawnia 10 naprawdę żenujących wpadek i sytuacji weterynaryjnych

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Crap się dzieje. A potem się śmiejemy. Ale kiedy to się dzieje, nie zawsze jest fajnie. Niezręczna jest bardziej podobna. A kiedy jesteś weterynarzem, wydaje się, że szalone, przerażające, zawstydzające żenujące momenty wciąż nadchodzą. Oto kilka przykładów na to, jak codzienne życie może przynieść godne doświadczenia. Czerpię z własnego życia i innych kolegów lekarzy weterynarii:

1. Full Frontal

Był taki czas, kiedy niemądry młodzieniec Doberman wskoczył na swojego właściciela w przypływie kooky psiej wylewności i skończył wbijając pazur w V jej topu, wypierając wszystkie ubrania z przodu (i ich zawartość) jednym upadkiem dosiadanie. O mój!

2. Wstrzymywanie… Albo nie

Oto jeden, który kiedyś podsłuchałem na spotkaniu weterynaryjnym: Mężczyzna przyprowadza swojego wielkiego, męskiego Rottweilera do weterynarza „dziewczyny”, aby zobaczyć, co może być nie tak z żenującymi nawykami żołądkowo-jelitowymi jego psa. weterynarz, w którym opowieści o ruchach jelit zostały zepsute, dlatego musiała się dowiedzieć na własnej skórze: biegunka pocisku szybko pojawiła się na całej jej szorujących spodniach.

Twierdziła, że nigdy nie była tak szczęśliwa, że jest tak wysoka. Jedną rzeczą jest zmiana spodni, ale zupełnie inną rzeczą jest ciągnięcie zepsutego artykułu na głowę.

3. Grace Under Pressure

Kiedyś musiałem wyjaśnić dwóm chłopcom z frytek, dlaczego penis ich psa nie wraca na swoje właściwe miejsce, mięsista pochwa zwana napletkiem. Czerwonowłose po moim szczerym wyjaśnieniu niebezpieczeństw związanych z niepotrzebnym podnieceniem psów - zwłaszcza po tym, jak technik zachichotał z powodu ich oczywistego umartwienia - unikali mnie przez wiele miesięcy. Szczerze mówiąc, nie wiem, kto był bardziej zakłopotany tą wymianą. Wiem jednak, kto z nas poradził sobie z większą gracją.

4. Zbyt gorąco, aby go obsłużyć

Uwielbiam tę historię, która miała miejsce tylko w Miami i która spotkała bardzo zielonego weterynarza ER: jego klientka supermodelki zerwała z niej sukienkę, aby jej pies nie musiał cierpieć nocy w klatce tlenowej bez węchowego przypomnienia swojej osoby..

5. Sztuczne łapy

Kiedy pracowałem późno w South Beach, było fajnie - ale też miało swoje granice. Jeden z nich musiał poprosić klienta o złej sławie, aby powstrzymał się od podążania za swoim psem po tym, jak zwierzę oddało mocz do doniczkowej rośliny w holu. Przysięgam, że właściciel rozpinał się i rozpinał przede mną! Czy na liście B nie ma wstydu?

6. Niestabilny na moich ciężarnych stopach

Kiedyś badałem agresywnego psa na podłodze sali egzaminacyjnej, kiedy bez wyraźnego powodu przewróciłem się. W mojej obronie wydarzenie miało miejsce, gdy miałem osiem miesięcy ciąży, więc może mogę zostać wybaczony za mój brak propriocepcji. Niemniej jednak ta oczyszczająca wiedza nie zrobiła nic, by zaspokoić moje zakłopotanie, kiedy ujawniłem moją „ciążę-nie-mogę-nosić-cokolwiek-innego-tego-babci-bieliznę”.

7. Analiza wrażliwego nasienia

Tak, weterynarze czasami muszą robić bardzo przerażające rzeczy przed swoimi klientami. Kiedyś musiałem wykonać wytrysk na dużym psie (do analizy nasienia przed rozmnażaniem) w obecności jego męskiego właściciela. Obowiązują tutaj dwa słowa wyboru: nigdy i jeszcze raz.

8. Awaria sprzętu

Przy jednej niewytłumaczalnej okazji próbowałem i nie udało mi się wszczepić mikroczipa wiele razy - coś, co zrobiłem może tysiąc razy wcześniej. Po wyjaśnieniu klientowi, jak normalnie było to łatwe, odmówiła przywrócenia mi zwierząt domowych. Dla przypomnienia, od tego czasu nigdy nie pomyliłem tego zadania. Do dziś nie mam pojęcia, w jaki sposób udało mi się doprowadzić do tak skrajnej porażki w obliczu takiego niekwestionowanego ćwiczenia technicznego.

9. Problem palpacji

Pewien kolega uraczył mnie wstydliwą opowieścią o krnąbrnym omacywaniu jamy brzusznej, które doprowadziło do nieudolnego bicia klatki piersiowej właścicielki, która trzymała psa.

10. Bezpańska szczepionka

Zastanów się nad kuzynem z tej historii - moim własnym - o tym, że właściciel odmówił odrobienia psa, gdy nadszedł czas podawania corocznych szczepionek zwierzęcia. Ze względu na niespokojne zachowanie psa, skończyło się na tym, że zadaję maleńkie uderzenie igłą w łono jego matki. Jasne, można powiedzieć, że to moja wina, ale w mojej obronie odmówiła!

„Przynajmniej nigdy nie będziesz musiał się martwić o zdobycie parvo” - zażartowałem. Na szczęście wydawała się rozbawiona, a zarząd nigdy nie został poinformowany o mojej niekompetencji.

Aby przeczytać więcej artykułów na temat Vetstreet, kliknij tutaj.