Zając belgijski: Koń wyścigowy królików

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 23:39

Wprowadzenie

Zające belgijskie są czasami uważane za najbardziej eleganckie rasy królików. Mają bardzo długie uszy, które stoją wyprostowane, długą, podobną do jelenia twarz, duże wyraziste oczy, niezwykle długie palce jak palce i najbardziej zaokrąglone plecy każdej rasy królików. Ich elegancki wygląd oraz zwinność i szybkość nadały im przydomek „Konie wyścigowe królików”. Jednak te króliki nie są tylko ładną buzią, ale są też potencjalnie najmądrzejszymi rasami królików i są niezwykle aktywne fizycznie w porównaniu do niektórych bardziej znanych ras. Aby dodać uroku mają bogatą i ciekawą historię.

Początek rasy

Belgijskie zające zostały po raz pierwszy opracowane w 1800 roku do użytku jako zwierzę mięsne. W tych wczesnych dniach belgijscy hodowcy próbowali przekroczyć wymarłą już rasę królików, leporine, z dzikimi zającami europejskimi. W tych wczesnych dniach pomysłem mogło być nadanie swojemu mięsu smaku dzikiego zająca, jednak kiedy zostały sprowadzone do Anglii pod koniec lat 70. XIX wieku, zaczęły się dzielić na dwie odrębne rasy dla dwóch różnych celów. Jedna gałąź została wyhodowana dla wielkości, aby wyprodukować lepszego królika mięsnego, to były podstawy rasy Flamandzkiego Giganta, druga gałąź, która przekształciła się w Belgijskie Zające, które znamy dzisiaj, były hodowane bardziej dla ich wyglądu. Zostali wyhodowani z powrotem do angielskich dzikich zajęcy, dopóki nie wyglądali wystarczająco jak ich dzikie odpowiedniki. Preferowane były króliki o rumianym czerwonym zabarwieniu, które stały się najbardziej rozpoznawalnym kolorem rasy, kolorem rzadko spotykanym u innych ras, przypominającym wyblakłe zabarwienie kota abisyńskiego.

Belgijskie zające robią fale w USA

W Stanach Zjednoczonych króliki trzymano prawie wyłącznie jako zwierzęta mięsne przez większość swojej historii. Króliki domowe i wystawowe były niespotykane, gdy w 1888 r. E. Hughes przywiózł pierwsze belgijskie zające do Stanów Zjednoczonych. Współpracował z dwoma innymi, W.N Richardsonem i G.W. Fenton, aby wprowadzić te nowe egzotyczne zwierzęta na małe pokazy zwierząt w całym kraju i promować ich własność. Te wczesne lata były powolne, aby zdobyć trakcję, a belgijski zając był niewiele więcej niż nowością aż do Wielkiego belgijskiego boomu zająca w 1900 r. Wysiłki na rzecz ich promocji nie pochodziły od braku wystarczającej liczby ludzi, aby utrzymać pojedynczy klub i mieć ponad 600 dużych królików (po 75-1000 sztuk każdy). W tych dniach były jeszcze dwie gałęzie zajęcy, utylitarne króliki mięsne i „fantazyjne” zające, które wyglądały znacznie lepiej. Ta wymyślna odmiana nadal była hodowana tutaj w USA i importowana z Europy. Zające, które wygrywały szalenie popularne widowiska, zbierały skandaliczne ceny. Wielu sprzedawało za 1000 dolarów za głowę, co było przystojną sumą, gdy 15 centów dziennie uważano za przyzwoite wynagrodzenie dla robotnika. Oczywiście te drogie zwierzęta sprawiły, że rasa stała się pierwszą w USA popularną wśród zwierząt domowych. Można je znaleźć zarówno w gospodarstwach rolnych, jak iw domach, ale do 1917 r. Boom się zepsuł. Zbyt wiele zajęcy zalało rynek, ich ceny spadły, a ludzie ostatecznie stracili zainteresowanie.

Belgijskie zające cierpią cios z rolnictwa uprzemysłowionego

Belgijskie zające są energiczną rasą, która potrzebuje dużo miejsca, aby się odbijać i utrzymywać mięśnie w tylnych łapach. Potrzebują również solidnej powierzchni, na której mogą spocząć, aby odpocząć palcom u nóg, lub są bardzo podatne na ich łamanie lub infekcję od noszenia na drucie. Obecnie większość hodowców sugeruje klatkę o długości co najmniej sześciu stóp, szerokości dwóch stóp i wysokości dwóch stóp. Tradycyjnie ten rodzaj ogrodzenia byłby normą w domostwach w Stanach Zjednoczonych, gdzie hodowano króliki mięsne, ale kiedy hodowla królików stała się uprzemysłowiona, większość królików znalazła się w pojedynczych klatkach z drutu. Zające nie radziły sobie dobrze w tym otoczeniu. Oprócz stresu związanego z niezdolnością do ćwiczeń i problemami zdrowotnymi, na które mieli skłonność żyć z drutu, cierpieli psychicznie i odmawiali hodowania w tych warunkach. Wkrótce zające stały się bardzo rzadkie.

Obecnie zdecydowana większość belgijskich właścicieli Hare to hodowcy wystaw, którzy zakochują się w eleganckim wyglądzie, ale zbyt często wychodzą z utrzymywania rasy ze względu na swoje wymagania przestrzenne. Trudno im było wrócić do handlu zwierzętami głównie dlatego, że w Stanach Zjednoczonych, nawet poza gospodarstwami przemysłowymi, za normalną hodowlę uważa się trzymanie królików w bardzo małych klatkach. Miałem jednak szczęście posiadać trzy z tych pięknych zwierząt i wszystkie one stworzyły wspaniałe zwierzęta. Moja dwójka chłopców ćwiczyła prawie natychmiast i czerpię wiele radości, obserwując, jak z pełną prędkością krążą wokół domu.

Belgijskie zające są dziś prawie wymarłe w USA. Natknąłem się na mojego pierwszego i spędziłem dwa i pół roku próbując znaleźć mu partnera, którego musiałem wysłać. Wciąż szukam innych hodowców, ale trudniej je znaleźć niż strzykawkę w stogu siana, jeśli nie należysz do świata pokazów. Niestety w USA belgijskie zające przychodzą teraz tylko w jednym rozpoznanym kolorze, rudym i cierpią na chów wsobny. Ich długość życia w Europie pozostaje najwyższa spośród wszystkich ras królików w wieku 7-10 lat, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych jest ona faktycznie krótsza niż u większości ras królików w wieku około 3-4 lat. Europejscy hodowcy mają cztery uznane kolory - Ruddy, White, Black i Black & Tan. Osobiście mam nadzieję na import, aby rozwinąć linie krwi i odzyskać zdrowie i wigor. W międzyczasie jestem orędownikiem belgijskich zajęcy jako zwierząt domowych i większych pomieszczeń dla wszystkich ras królików.

Osobowość zająca

Zające są bardzo energiczną rasą iw niektórych przypadkach mogą być zestresowane głośnymi hałasami i zmianami w otoczeniu. Może to oznaczać, że niektóre wrażliwe osoby mogą być narażone na śmierć z powodu szoku w każdej z tych okoliczności. To powiedziawszy, mój przyzwyczaił się do szczekania psów, elektronarzędzi i głośnej muzyki bez problemu. Robią dość zaskakujące i jeśli są wolne, może to oznaczać, że szybko zgubiony królik! Są niezwykle szybkie i mogą bardzo szybko wyprzedzić cię w mgnieniu oka. Są to jednak niezwykle inteligentne zwierzęta, zazwyczaj bardzo łatwe do pociągnięcia. Szybko uczą się swoich nazwisk i mogą być łatwo wyszkoleni do zawodów skokowych lub do wykonywania innych sztuczek. Jeśli są traktowani, gdy są młodzi, robią to dla wyjątkowo czułych zwierząt. Podobnie jak w przypadku większości królików, stanowią one również ciche towarzystwo. Odkryłem, że wszyscy mają inne poczucie humoru i są dziwaczni i indywidualistyczni. Mając wiele ras królików przez lata, stwierdziłem, że ci Belgowie są prawie zupełnie inni. Porównuję ich posiadanie bardziej do tego, jak to jest mieć szczególnie dziwnego kota. Mój obecny mężczyzna na przykład może wskoczyć na stoły. Naprawdę nie jestem pewien, jak on to robi, istnieje niewielka możliwość, że nauczył się latać, ale tam jest, siedzi tam i patrzy na mnie ze stołu!

Zdrowie zająca

Belgijskie zające w USA cierpią na szereg schorzeń. Po pierwsze, ich delikatne stopy są podatne na złamania palców u nóg i infekcje trzmieli i muszą być rutynowo sprawdzane pod kątem tych problemów. A ponieważ ich grzbiety są tak łukowate, a ich poziom energii jest tak wysoki, mogą ucierpieć z powodu złamanych pleców, jeśli wypadną i skręcą się podczas biegu. Wiadomo również, że zaburzenia zwyrodnieniowe kręgosłupa wpływają na niektóre linie. Zwykle powoduje to, że starsze kozły powoli tracą kontrolę nad tylnymi nogami i ostatecznie pęcherzem i jelitem. Jeśli pozwolimy na kontynuowanie tej choroby, zazwyczaj kończy się ona śmiercią z powodu sepsy, kiedy tracą zdolność kupowania. Prowadzone są prace przez hodowców, aby dowiedzieć się, czy jest to kwestia genetyczna (co podejrzewam z hodowli wymyślnych szczurów, które pojawiły się przed laty z tym samym problemem) lub czy jest to właściwe dla całej rasy.

Zające, jak każdy królik, mogą czasami mieć nierówne zęby, które będą wymagały przycinania, jeśli same nie będą mogły ich szlifować. Są one bardzo trudne do wyhodowania z wielu powodów i nie sugerowałbym sterylizacji ani kastracji tylko dlatego, że stres prawdopodobnie byłby dla nich szkodliwy. Pomiędzy dziwnymi zapachami, stresującym środowiskiem, szczekaniem psów i możliwością złego reagowania na znieczulenie (ryzyko, jakie mają wszystkie króliki) nie ryzykowałbym osobiście.

Wreszcie belgijskie zające źle radzą sobie w nadmiernie upalnej pogodzie i mogą szybko umrzeć z udaru cieplnego. Szczerze mówiąc nie jestem pewien, w jaki sposób są uczciwi na zimno, ponieważ sam nie musiałem zajmować się tym problemem. Biorąc to wszystko pod uwagę, większość problemów zdrowotnych można załatwić, wiedząc, na co zwracać uwagę, a ja nie unikałbym rasy tylko w tych sprawach.

Kliknij miniaturę, aby wyświetlić pełny rozmiar