Wodogłowie u kotów i psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Wodogłowie, które dosłownie oznacza „wodę w mózgu”, to nagromadzenie płynu wewnątrz czaszki. Ta kumulacja wywiera presję na mózg, powodując objawy, takie jak powiększona, w kształcie kopuły głowa, drgawki, ślepota i zmiany w zachowaniu. Stan jest często wrodzony, co oznacza, że występuje przed lub po urodzeniu i może wystąpić zarówno u psów, jak i kotów. Małe psy są szczególnie podatne. W łagodnych przypadkach leki mogą pomóc w leczeniu objawów, ale ciężkie przypadki często kończą się eutanazją, ponieważ operacja jest kosztowna.

Przegląd

W przypadku wodogłowia płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) gromadzi się wewnątrz czaszki i mózgu. Wrodzona postać wodogłowia nazywana jest wodogłowiem pierwotnym. Wtórny wodogłowie nabywane jest w późniejszym okresie życia i często wiąże się z nowotworami, urazem lub zapaleniem, które mogą blokować przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego lub zmieniać normalną produkcję lub drenaż płynu. Tylko podstawowa forma zostanie tutaj omówiona.

Wrodzone wodogłowie może być spowodowane wieloma czynnikami, takimi jak dziedziczność, zakażenie prenatalne, narażenie na leki powodujące wady wrodzone i uraz w wyniku trudnego procesu porodowego. Po urodzeniu doświadczają nagromadzenia płynu, który wywiera szkodliwy nacisk na mózg.

Objawy i identyfikacja

Dotknięte zwierzęta zazwyczaj zaczynają wykazywać oznaki powiększenia głowy w pierwszych tygodniach po urodzeniu. Dzieje się tak, ponieważ kości czaszki nie są jeszcze połączone, co umożliwia powiększenie. Gdy czaszka osiągnie granicę wzrostu, płyn nadal się buduje, powodując nacisk na mózg i prowadząc do objawów neurologicznych, które zwykle zaczynają się około ośmiu do dwunastu tygodni.

Młode zwierzęta z wodogłowiem są często „runtem” miotu, mają mniejsze rozmiary niż młode mioty i wolniej się uczą. Około 75 procent zdiagnozowanych psów było podobno niemożliwe do złamania.

Inne objawy mogą obejmować napady padaczkowe, ucisk głowy, oczy, które patrzą w dół i na zewnątrz (zwany zezem zwężającym się), zaburzenia chodu i ślepotę. Niektóre zwierzęta domowe z wodogłowiem nie mogą wykazywać żadnych objawów klinicznych lub mieć objawy, które stopniowo pogarszają się z czasem.

Często zakłada się diagnozę na podstawie wywiadu i badania fizykalnego, bez podejmowania dodatkowych kroków w celu potwierdzenia stanu. Ciężkie przypadki staną się jednak nie do opanowania jeszcze przedtem i wymagają ostatecznej diagnozy za pomocą tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego w celu określenia stopnia gromadzenia się płynu. EEG lub elektroencefalografia, jeśli są dostępne, mogą pomóc w rozpoznaniu wodogłowia. Ultradźwięki mogą być również pomocne, ale mogą być możliwe tylko wtedy, gdy czaszka nie jest całkowicie zespolona. Nawet w przypadku rozpoznania wodogłowia przyczyna jest często nieznana.

Dotknięte rasy

Małe psy są predysponowane do choroby, w tym Cairn Terriery, Chihuahua, Maltańczyk, Pomorzanin, Pudelek Zabawek, Yorkshire Terrierów, Boston Terrierów, Buldogów Angielskich, Lhasa Apsos, Pekińczyk, Mopsy i Shih Tzus. Koty syjamskie mogą być również predysponowane do tego stanu.

Leczenie

Ostateczne leczenie obejmuje przetokę, która przekierowuje płyn mózgowo-rdzeniowy z wrażliwego miejsca otaczającego mózg do bardziej łagodnego miejsca, takiego jak jama brzuszna, gdzie może być łatwo ponownie wchłonięta. Ponieważ procedura jest kosztowna i wymaga specjalistycznego chirurga mózgu, większość psów nigdy jej nie otrzymuje.

Leczenie objawowe może obejmować leczenie farmakologiczne w celu zmniejszenia aktywności napadowej, kortykosteroidy w celu łagodzenia obrzęku i zapalenia mózgu oraz leki moczopędne w celu zmniejszenia ilości płynu. Jednak większość zabiegów medycznych zapewnia jedynie tymczasowe rozwiązanie problemu.

Niestety eutanazja jest najczęstszym skutkiem dla zwierząt, które cierpią z powodu najłagodniejszych objawów choroby.

Zapobieganie

Wszystkie chore psy należy usunąć z basenu hodowlanego. Wszystkie zwierzęta z wodogłowiem w wywiadzie rodzinnym należy dokładnie rozważyć podczas selekcji hodowlanej.

Ten artykuł został sprawdzony przez lekarza weterynarii.