Żyję z kotem, który działa jak pies

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Wiem, że mój kot, Mina, nie miałby nic przeciwko temu, żebym nazwał ją prototypowym kotem. W końcu, jak większość członków jej gatunku, ma królewskie oblicze, które krzyczy: „Ja króluję najwyżej. Po prostu zaakceptuj to i daj mi ucztę. Może wtedy, jeśli nie drażnisz mnie zbytnio, sprawię, że będę moim dworskim błaznem.”Dorastałem z kotami, które nosiły się podobnie - choć niektóre były słodsze, a inne były gorsze od reszty - więc nigdy nie byłam zaskoczony jej sposobem.

Kiedy mój mąż, Andrew i ja, postanowiliśmy zaadoptować kociaka jako towarzysza sześć lat temu, doszedłem do wniosku, że następny będzie taki sam. Okazuje się, że szczekałem niewłaściwe drzewo. Jakoś, mimo wszystkich pozorów, skończyłem z psim kotem.

Zadatki na klasyczny starter Cat

Kiedy myślę o tym, zdaję sobie sprawę, że rozróżnienie między dwoma zwierzętami mogło wydawać się jeszcze bardziej wyraźne, ponieważ Mina zawsze była tak silnie kotowata: Jest czystej krwi punkt syjamski czekoladowy, z delikatną głową, długimi wąsami, jasnoniebieskimi oczami i doskonały nosek do skoku narciarskiego, wyważony na długiej szyi. Nawet gdy kotki idą, jest szczególnie elegancka, pełna wdzięku i kobieca, skacząc na niesamowite wysokości z pozycji stojącej bez widocznego wysiłku.

Od samego początku sumiennie podchodziła do swojego wyglądu, nieustannie dbała o siebie, a także próbowała szorować ludzi językiem papieru ściernego - jeśli jej pozwolą. Kiedy zasnąłem w nocy, poszła za mną na łóżko, obijając się i okrążając, aż znalazła idealne przytulne miejsce przy moich nogach. Kiedy już drzemała, przez całą noc pozostawała spleciona w idealnie okrągłą kulę.

Temperamentalnie zawsze lubiła dużo uwagi - ale tylko na jej warunkach. Gdy nastaje nastrój, podchodzi na palcach do ciebie i rozkazuje (z gardłowym miauczeniem), że przykucniesz blisko niej, żeby mogła mruczeć i pocierać policzek o własne.

Właściwie to właśnie ten przenikliwy krzyk skłonił nas do rozważenia innego kota. Mina miauczyła się często późno w nocy - a dźwięk wcale nie był melodyjny. Zastanawialiśmy się, czy może była samotna. Andrew chciał szczeniaka, ale pominąłem ten pomysł. Nigdy wcześniej nie miałem psa i wydawało się, że to za dużo pracy. Poza tym Mina z pewnością odrzuci jakiegoś dużego psa!

Więc kiedy nasz sąsiad, który ratuje koty, wspomniał Andrew, że opiekuje się kotkiem, który również wydaje się być częścią Syjamu, Andrew zorientował się, że nie mamy nic do stracenia, spotykając go.

Oczywiście zgubiliśmy się w chwili, gdy kobieta weszła do naszego mieszkania z tym małym facetem śpiącym w jej dłoni. Wyglądał na drobnego w porównaniu do Miny, chociaż miała zaledwie 7 funtów. Kto mógłby oprzeć się 3-funtowemu kociakowi, szczególnie temu, który już wykazywał oznaki dużego, nierównego czarnego plamka rozpryśniętego na jego nosie?

Nazwaliśmy go Waldo i chociaż Mina nie wydawała się pod wrażeniem swojego nowego brata, szybko stał się częścią naszej rodziny.