Wprowadzenie do McNab Puppy

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 08:18

Szczenięta: Cuteness in Common

W przeciwieństwie do ludzkich dzieci wszystko Szczenięta mają wspólny urok (częściowo żartuję z dziecięcego podstępu). Każdy zdrowy szczeniak może pochwalić się odwagą i ciekawością, macha i skomle, żartobliwością i własną specjalną formą destrukcji. Będą mieli jasne oczy, ciepłe różowe szczeniaczki i niesamowite zjawiska, które sprawiają, że kochankowie psów natychmiast wzdychają w błogości: oddech szczeniaka. Jest taki specjalny sposób na kłusowanie, że ich łapy lekko uderzają w podłogę - tak, to dźwięk pitter-patter-paw, a to czysta muzyka.

Stamtąd szczenięta mają nieskończoną zmienność. Są krótkie szczenięta, wysokie szczenięta, szczenięta o wielkich łapach, szczenięta o płowych nogach, szczenięta o kręconych włosach i szczenięta z płaszczami tak pięknymi, że są bardziej jak dziecięce foki. Są szczenięta o dużym nastawieniu, szczenięta o mniejszym nastawieniu i szczenięta o tak dużej słodyczy, że podniosą poziom cukru we krwi, po prostu opierając głowę na łapach. Co najlepsze, są szczenięta McNab.

Czym różni się McNab Puppy?

McNabs są hodowane jako psy pracujące - w szczególności psy hodowlane. Wyhodowane, by pokryć rozległe tereny, podczas gdy pasą dzikie typy bydła, pozostają głównie psami pracującymi na ranczach roboczych, a nie hodowanymi psami wystawowymi. Zostały starannie wyselekcjonowane w celu uzyskania określonych cech, zarówno fizycznych, jak i psychicznych, które pasują do ich środowiska i pracy. Na szczęście pozostają one nie-AKC, tym samym zniechęcając do zguby psów rejestrujących: hodowlę na „typowość”. Są hodowane dla wydajności. W rezultacie nie zawsze pasują do wąskiego „standardu rasy”. Zamiast tego są one formą funkcjonalną i często są krzyżowane z innymi typami psów hodowlanych, aby uzyskać określone cechy, których pragnie hodowca lub hodowca.

Oto wprowadzenie do rasy: Osobiste wprowadzenie do McNab Dog. Co sprawia, że McNab szczeniak unikalne, ale skupię się tutaj. Ponieważ są wyjątkowe, są. Na pewno mają wszystkie standardowe funkcje szczeniaka, ale mają kilka własnych opcji. Dla tych z was, którzy mogą mieć pierwsze radosne doświadczenie z szczeniakiem McNab, są pewne rzeczy, które powinniście wiedzieć.

Niezależni myśliciele

McNabs są hodowani jako niezależni myśliciele, a nie w pełni ulegli zwolennicy wskazanego przez człowieka kierunku. To nie znaczy, że są nieprzeszkoleni; nic ale. W rzeczywistości często mówi się, że McNabs trenują się. Uczą się obserwując i ogłuszą Cię tym, jak szybko podchodzą do rzeczy, których nawet nie zdawałeś sobie sprawy, że ich uczysz - co często jest dobre, ale może być mieczem obosiecznym. Psy hodowlane są ogólnie skłonne do bycia uczniami wizualnymi, ponieważ psy często są umieszczane z doświadczonymi psami, aby uczyć się biznesu. McNabs wyraźnie to robi, ale uczą się także obserwując ty. Oznacza to, że musisz być świadomy faktu, że w każdej chwili, gdy jesteś ze swoim McNabem, zasadniczo je trenujesz. Tak jak podczas obchodzenia się z koniem, trenujesz lub trenujesz - więc upewnij się, że wiesz, co to oznacza.

Teraz o tej niezależnej myśli: McNabs mają tendencję do rozwiązywania problemów. Zamiast ciągle się na ciebie gapić i czekać na twoje polecenie, często wymyślą pracę, a potem zrobią to sami - czasami nie do końca tak, jak ci się wydawało. Są bardzo inteligentne i czasami wykonują swoją pracę lepiej niż planowałeś. Są one również hodowane do pracy dla bydła, a nie dla owiec, a nie jako psy do spania, ale jako psy na dużych pastwiskach. Oznacza to, że „idą szeroko”. Dla ciebie oznacza to, że kiedy zadzwonisz do swojego McNaba, może on nie pobiec prosto do ciebie. Nasz hrabia często biegnie z dala od nas, kiedy dajemy mu kierunek. Na przykład, powiem: „Earl, chodźmy do stodoły”, a kiedy idę prosto do stodoły, Earl ucieknie i wybierze okrężną trasę. Ale zawsze mnie tam bije. Podąża za tym fascynującym kodem genetycznym, który mówi mu wewnętrznie: „Earl, w pędzlu mogą być maruderowie. Idź długą drogą i przynieś je”.

Little Molly McNab ma dopiero osiem tygodni, kiedy to piszę. Już teraz ta tendencja jest w niej wyraźna. Kiedy wczoraj ścigała Earla, często wybiegała i okrążała przeszkodę, a nie biegła równolegle. (Koty jeszcze tego nie zrozumiały.) Jest już niezależnym myślicielem i wyraźnie podejmuje własne decyzje, kiedy wędrujemy po ranczu.

Dążenie do szybkiego i szybkiego uczenia się

McNabs słyną z chęci zadowolenia właściciela i dobrze wykonują swoją pracę. Przekłada się to na bardzo ostrą wrażliwość. Choć psy są twarde fizycznie z odwagą i wytrzymałością, wymagają delikatnej i często permisywnej ręki w ich podnoszeniu i trenowaniu. Jedno słowo może je zniszczyć. Nauczyliśmy się tego u Earla i jesteśmy tego świadomi, gdy wychowujemy Molly. To nie są psy, na które trzeba krzyczeć, ale raczej kierować; nie łamiesz ich, kształtujesz je.

Są śmiesznie szybcy uczniowie. Molly była hodowana na ranczo i nie była w domu aż do momentu, kiedy wybraliśmy ją sześć tygodni temu. Nie była w skrzyni; była w bajecznym corralie z mnóstwem bodźców wzrokowych i świeżego powietrza. Założyliśmy ją przez większość naszego 500-kilometrowego przejazdu do domu. Szybko zdała sobie sprawę, że skrzynka była jej schronieniem, a nie jej więzieniem, a ona usadowiła się na szczęśliwą drzemkę, kiedy włożyliśmy ją z powrotem do środka. Na przerwach dla szczeniąt (gdzie stosowaliśmy wielką ostrożność, aby nie narażać jej na obszary, na które pozostały ślady innych wędrownych psów - oraz bakterie i wirusy) pozostała z nami, przyszła po wezwaniu, i nie zastanawiała się tak bardzo, by rzucić się na spotkanie z nieznajomymi.

Po przyjeździe do domu mała dziewczynka wychodziła co dwie godziny przez pierwszą noc. Nie miała żadnych wypadków w dużej skrzyni domowej. Zadbaliśmy o to, by pozwolono jej kontynuować eksplorację na świeżym powietrzu po jej interesach - nie chcieliśmy, żeby nauczyła się trzymać ją, gdy wychodziła, ponieważ inteligentne psy szybko się zorientują, że nie muszą wracać z powrotem Kiedy oddaliśmy ją do skrzyni, za każdym razem dawaliśmy jej ucztę (i oczywiście miała wiele zabawek w skrzyniach).

Już pierwszego ranka Molly już biegła do drzwi, kiedy musiała się pozbyć. Miała wiele wypadków - szczenięta to robią - ale zawsze starała się w dobrej wierze dotrzeć do drzwi. Czasami jej mały pęcherz po prostu nie nadążał, ale jej umysł zawsze był we właściwym miejscu. To pomaga, że spędza większość dnia na świeżym powietrzu ze mną.

Równie imponujące było to, jak szybko Molly nauczyła się siedzieć. Zacząłem ją uczyć, trzymając kawałek nosa przed jej nosem, delikatnie mówiąc: „Molly, usiądź”. Opadła na pulchny tył, gdy sięgnęła po ucztę. To było wszystko, czego potrzebowałem, i nie przesadzam: od tamtej pory szczęśliwie spuściła ten łeb szczeniaka jednym słowem „usiądź”, gdy trzymam ucztę. Tej nocy wspomniałem mojemu mężowi, aby powiedział: „Usiądź” do niej, kiedy chciała wrócić do domu. Zrobił to cichym głosem; usiadła; otworzyliśmy drzwi i ona dumnie przeszła. Szybko się tego uczą. W związku z tym oboje rozmawiamy z psami w tonach konwersacyjnych, ponieważ robimy rzeczy przez cały dzień. Earl ma imponujące słownictwo, a Molly jest już na dobrej drodze.

Styl życia McNab

Oprócz powszechnej tendencji i niezależnego procesu myślowego, który czyni wielkiego psa, McNabs również będą chcieli ciężko pracować, grać w koty twarde i stada. Tak, koty stada. Więcej na ten temat później. Wymagają dużej ilości ćwiczeń i stymulacji intelektualnej. Nie mają być psami mieszkalnymi, a ograniczanie ich zasięgu i aktywności jest okrucieństwem. Jeśli mieszkasz w mieszkaniu miejskim z siedzącym trybem życia, nie kupuj szczeniaka McNab. Ustanowione rasy są hodowane dla bardzo specyficznych popędów i instynktów. Wielkim okrucieństwem jest pozbawianie psa stylu życia i aktywności, na które są hodowane (chyba że można zaoferować uzasadniony substytut tego stylu życia lub aktywności). Istnieje tak wiele niesamowitych ras psów; proszę wziąć pod uwagę psa, który uzupełnia twój styl życia, a nie sprawia, że pies „pasuje” do niego. Obiecuję, że jest pies, który jest już dostosowany do twoich okoliczności! To może nie być McNab.

Bydło psy chcą biegać. Chcą zaokrąglić inne stworzenia. Chcą przeskakiwać, rzucać końskim obornikiem i gonić. Mogą zaciskać pięty i nosy. Sumienny i zaangażowany hodowca skontroluje potencjalnego nabywcę i upewni się, że zapewni on areał, styl życia i filozofię, która pozwoli ich McNabowi się rozwijać. Wielu nie pozwoli psu pójść do niepracującego domu - i pobłogosławić ich za to. McNabs uwielbia pracować.

Szczeniak McNab ma dwie prędkości: pełną „ON” i pełną „OFF”. Grają ciężko z wielkimi wybuchami energii, a potem będą spać spokojnie. Ich harmonogram brzmi: „Graj, jedz, sikaj, śpij, powtarzaj”. W przeciwieństwie do wielu ras, które mają tendencję do otyłości, McNabs często wolą opuścić posiłek, aby grać. Często musimy siedzieć obok Earla, naszego pięcioletniego McNaba, dopóki nie skończy jeść - jeśli opuścimy pokój, biegnie, by być z nami, bojąc się, że nie będzie miał szansy na bieganie lub robienie prac domowych. Dbamy o to, aby Molly zjadła posiłki, a następnie miała szansę odpocząć na brzuchu. McNabs kochają swoje smakołyki, ale nie są motywowane jedzeniem, tak jak Labradory czy Golden Retrievery. Możemy swobodnie karmić suchą karmę oraz regularnie karmić najwyższej jakości konserwy, a także oferować mnóstwo świeżych marchewek i innych warzyw. Zdrowe, młode McNab nie ma problemu z wagą. Jeśli tak się stanie, coś prawdopodobnie jest bardzo złe w ich stylu życia lub programie żywienia.

Biegacze, nie wędrowcy

Staraliśmy się wybrać McNabs jako „naszą” rasę psów na podstawie naszego stylu życia, potrzeb i preferencji. Jedną z cech, które musieliśmy mieć, był pies, który nie był wędrowcem. Mieszkamy w sąsiedztwie Lasu Narodowego Tonto, pełnego myśliwych, strzelców rekreacyjnych, kojotów jedzących psy, bobków, grzechotników, motocyklistów i kierowców terenowych. Jest to gorące i suche miejsce usiane kaktusami i kolczastymi roślinami o wielkiej różnorodności. Psy, które bezpańskie nie trwają tutaj. Nie mogę mieć zawodu. Nie chcę też włóczyć się po ulicach nocą krzycząc o moim psie, jak robi to wielu moich sąsiadów. Nie mogę już mieć psa, który zdecyduje się wędrować.

McNabs, nawet jako szczeniaki, są z natury nie-wędrowcami. To nie znaczy, że nie ma tam niegrzecznych błędnych Mcnabów; Mówię, że nie jest to cecha rasy. Rozpoznają swoje granice domu i posiadłości dzięki dziwnej zdolności Mcnaba. Od pierwszego dnia tutaj zabrałam Molly do stodoły ze mną do pracy, jako że Earl robił Earlowi rzeczy wokół nieruchomości. Ilekroć Molly straciła mnie z oczu, wracała na ganek i tam czekała - tak jak zawsze Earl.

Earl gra delikatnie z „swoim” szczeniakiem, Molly

Molly Wrestling Z Willie the Cat

Angsty McNab

McNabs to wrażliwe psy. Powtarzam to wielokrotnie, ponieważ jest to krytyczna informacja. Są twarde i uparte rasy psów, które dobrze sobie radzą z ciężkimi, głośnymi, szorstkimi opiekunami, i są wrażliwe psy, które odnoszą sukcesy dzięki łagodnym, cichym, zamyślonym właścicielom. McNab wymaga miłego i łagodnego właściciela, który nie zniszczy ich wspaniałej motywacji i psychiki.

Earl jest bardzo wrażliwym psem, wpisanym w mój własny stan emocjonalny do tego stopnia, że gdy wzdycham w udawanym rozdrażnieniu, jego uszy opadają i biegnie do mnie z zmartwionym wyrazem twarzy. Jeśli powiemy Molly McNablet „Nie” nawet najcichszym głosem, Earl podchodzi do nas ze zmartwionymi uszami. Nie może znieść konfliktu ani zbesztania - i cieszymy się, że unikniemy obu. Zdajemy sobie sprawę z tego, że mamy wychowującego, miłego, bardzo wrażliwego psa i cenimy to. Znam kowbojów, którzy mieli wybitne psy, które ostatecznie sprzedały je dla różnych ras; były zbyt gwałtowne i ostre, a psy nie działały dla nich dobrze. Catahoula lub Kelpie lepiej nadają się do bardziej agresywnego handlarza, podczas gdy Mcnab lub Border Collie z pewnością zostanie zdruzgotany, jeśli zostanie użyty w niewłaściwy sposób. Naturalnie, osobniki w obrębie rasy bardzo się różnią; jednak, jako ogólna wskazówka, nie wybieraj McNab, jeśli jesteś jednym z tych ludzi, którzy myślą, że wszystkie psy są naturalnie głuche i możesz z nimi rozmawiać tylko w krzyku.

Jeśli zajmujesz się szczeniakiem McNab, dobrze jest mieć różne „stopnie” poleceń. Na przykład, zamiast po prostu „Nie”, mądrze jest uczyć ich „Nie teraz” lub „Łagodny” lub „To wszystko”. Jeśli chcesz, żeby pewnego dnia pies pracował na zwierzętach, nie krzycz „Nie!” po raz pierwszy ścigają - w końcu nie znaczy NIE. Bardziej wrażliwe psy mogą nigdy nie chcieć ponownie pracować na zwierzętach, jeśli to zrobisz. Zamiast tego, wstrzymaj je z „nie teraz” lub „czekaj”. Są wystarczająco inteligentni, aby znać różnicę. Możesz nawet włączyć polecenie do karmienia, trzymając je z dala od jedzenia i mówiąc: „czekaj”, zanim podasz „Okay!” i uwalniając je do jedzenia.

Kilka innych cech, które możesz zaobserwować w swoim McNab Puppy

Ponownie, istnieją różnice w każdej rasie i linii. Są to ogólne obserwacje dotyczące Mcnabs.

• Nie są hałaśliwymi psami, chyba że zostały zrobione neurotyczne z powodu złego obchodzenia się, nadmiernego uwięzienia itp. McNabs, nawet szczenięta, generalnie szczekają tylko wtedy, gdy jest ku temu dobry powód. Ich szczekanie można również łatwo zinterpretować: Earl, na przykład, ma specyficzną szczekanie, które słyszymy tylko wtedy, gdy w pobliżu jest grzechotnik. Nie będzie szczekał na śmieciarkę, pojazdy ludzi, które rozpoznaje, ani inne rutynowe zdarzenia - ale będzie szczekał, gdy podjedzie nieznajomy.
• Nie są zadowoleni. McNab nie rozerwa torfu ani nie zakopie kości jak psy. Jeśli kopią, to z jakiegoś konkretnego powodu - tak jak wtedy, gdy jest tak gorąco, że muszą się zdrapać, aby się położyć.
• Nie są agresywnymi psami, jeśli są odpowiednio traktowane i socjalizowane jako szczeniaki.
• Wylali. Wiele. Codziennie podawaj im olej z łososia. Karmię przekąski „wzmacniające płaszcz”, które zawierają olej z łososia i inne składniki odżywcze (patrz link do prawego górnego rogu, dla tego, który karmię).
• Chociaż szczenięta żują, szczególnie podczas ząbkowania, zauważyłam, że moje McNabs są daleko, znacznie mniej podatne na żucie rzeczy, które do nich nie należą (złe żucie!) Niż inne rasy, które miałem. Daj im mnóstwo zabawek, powiedz im, co jest ich i co jest twoje, i zazwyczaj zostawiają twoje rzeczy same.
• Są pasterzami i często chcą biegać tuż przed oponami i kołami nadjeżdżających pojazdów. Zachowaj ostrożność!
• McNabs są łagodnymi psami i chociaż niekoniecznie są opiekuńcze, pielęgnują je. W naszych wędrówkach Earl jest zawsze ostrożny, aby spojrzeć wstecz i upewnić się, że starsze psy, szczenięta i wolniejsi ludzie są w porządku. Nie pójdzie naprzód i nie zostawi mnie ani starszych psów.

Dla właścicieli McNab i potencjalnych właścicieli

Czy obecnie masz psa McNab?

Wskazówki dotyczące wychowywania McNab

Oto kilka wskazówek dotyczących podnoszenia własnego szczeniaka McNab.

• Zapewnij odpowiednią stymulację umysłową. McNabs to myśliciele. Porozmawiaj z nimi, zabierz je, pokaż im rzeczy.
• Nie bądź apodyktyczny ani silny.
• Mów i wydawaj polecenia w cichym, konwersacyjnym tonie.
• Chwal dobrze i często.
• Oferuj obfite ćwiczenia - ale nie do tak wyczerpującego nadmiaru, że twój szczeniak rozwinie zaburzenie wzrostu, takie jak zapalenie nasady.
• McNabs to często psy wrażliwe na iwermektynę. Omów alternatywne odrobaczanie ze swoim weterynarzem.
• Zdaj sobie sprawę, że twój McNab obserwuje wszystko, co robisz i wychwytujesz swoje uczucia i zachowania.
• Nie trzymaj ich ściśle w małych pomieszczeniach przez długi czas.
• Bądź konsekwentny. Jeśli coś jest nigdy do przyjęcia, nie zawsze pozwól na to. To tylko zdezorientuje psa i będzie niesprawiedliwe dla nich, by później je zdyscyplinować. Jeśli coś jest czasami akceptowalne, zaproponuj unikalne i spójne polecenie, gdy jest to właściwe.
• McNabs są wrażliwi na hałas. Wyeksponuj je na różne odgłosy we wczesnej fazie szczenięcia. Zrób to w pozytywny, optymistyczny sposób. Nie „uczcie” ich, aby się bali, nadmiernie rozpieszczając. Kiedy twój McNab jest przestraszony, nie karm jego strachu, zachowując się tak, jakby miał dobry powód, by się bać - ciesz się i optymizuj, i przejdź do swojego biznesu, aby zdał sobie sprawę, że wszystko jest w porządku.

Teraz, o tym, że ta kotka pasuje

Kiedy po raz pierwszy nabyliśmy dwa małe kocięta w zeszłym roku, Earl (już czterolatek) był zdruzgotany. Był przerażony tymi dwoma tobołkami futra - choć chętnie odpędzał dużego ryśka rudego, który wisi wokół stodoły. Nigdy nie widział kotka, zanim zabraliśmy dzieci do domu. Teraz uwielbia swoje kocięta, jest dla nich łagodny i kochający - i bawi się nimi.

Jednak od urodzenia Molly McNablet była w pobliżu dorosłych kotów stodoły. Nie bój się o nią! Jednak nasze dwuletnie kotki nigdy nie widziały zboczonego szczeniaka. Łapa była z drugiej strony. Froggy Isabella natychmiast odłożyła żelazne prawo łapy i uderzyła Molly w przypuszczalnym pierwszym uderzeniu, podczas gdy strzelba Willie zdecydowała, że Molly jest nowym i wspaniałym towarzyszem zabaw. Molly pogania Williego, przygryzając jego tył, a nawet zasadza się na niego, gdy śpi, rzucając się na niego. Jeśli chodzi o Froggy Isabella, ustanowiła niezbędne granice i Molly szybko nauczyła się je akceptować. Wszystko jest dobrze i dobrze w świecie chaosu McNab-kitty, w którym żyjemy.

Więcej o Earlu i Molly

Wiele uszu Earla McNaba Każdy, kto zna psa McNab, doskonale zdaje sobie sprawę z ich bardzo wyrazistych uszu. Te wyjątkowe uszy mają doskonałą fałdę, która zapewnia dużą wszechstronność. Wiele z nich to psy „na jedno ucho”. Oto do uszu!

Pytania i Odpowiedzi

• Pytanie:

  Mam dwa psy ratunkowe, jeden wygląda i działa tak bardzo jak McNab, Luna. Drugi wygląda jak Border Collier Terrier - Lily, jest w pełni dorosła, ale wygląda jak szczeniak Border Collie - wieczny szczeniak! Czy istnieje test sprawdzający, czy McNab jest w Luna, czy Border Collie jest w Lily?

  Odpowiedź:

  Możesz wykonać test psiego DNA w celu sprawdzenia rasy. Sprzedają te testy na Amazon.