Pet Talk: Zapobieganie wściekliźnie

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:19

Chociaż wirus wścieklizny jest powszechnie znany z powodu choroby zagrażającej życiu, wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego, co to dokładnie oznacza i jak zapobiec jego przenoszeniu. Na cześć Światowego Dnia Wścieklizny w dniu 28 września, oto kilka informacji, które pomogą dalej podnosić świadomość na temat wścieklizny i jak chronić rodzinę i zwierzęta domowe przed tą śmiertelną chorobą.

Wścieklizna to infekcja dotykająca ośrodkowy układ nerwowy, mózg i rdzeń kręgowy ludzi i zwierząt. Ta infekcja jest spowodowana wirusem, który jest przenoszony głównie z ran, zadrapań lub tkanki u zainfekowanego zwierzęcia. Jest prawie zawsze śmiertelny, jeśli nie jest leczony przed początkiem objawów.

„Objawy obejmują gorączkę, letarg, drgawki i ostatecznie paraliż”, powiedział dr Stacy Eckman, wykładowca w Texas A&M College of Veterinary Medicine & Biomedical Sciences. „Ten paraliż może obejmować paraliż mięśni kontrolujących połykanie, co prowadzi do„ lęku przed wodą”lub„ hydrofobii”, które często opisuje się wścieklizną”. Mogą również wystąpić zmiany zachowania prowadzące do nienormalnie agresywnych zachowań.

Ponieważ ludzie i zwierzęta zazwyczaj zarażają się przez ukąszenie przez wściekłe zwierzę, wielu uważa, że łatwo będzie stwierdzić, kiedy lub czy choroba została na nie przeniesiona. Jest jednak całkowicie możliwe, że wścieklizna zostanie przekazana Tobie lub Twojemu zwierzakowi nieświadomie. Na przykład ukąszenia lub zadrapania nietoperza mogą być tak maleńkie, że nie zostaną zauważone.

„Nietoperze są najczęstszymi nosicielami wścieklizny w Stanach Zjednoczonych” - powiedział dr Eckman. „Ważne jest, aby zawsze unikać kontaktu z nimi. Jeśli zetknąłeś się z nietoperzem, poinformuj o tym oficerów kontroli zwierząt na swoim terenie, aby w miarę możliwości mogli zgłosić nietoperza do badania i skontaktuj się z lekarzem.”

Chociaż nietoperze są największym zagrożeniem dla ludzi, psy domowe mogą łatwo zarażać chorobą, jeśli zostaną ugryzione przez innego zakażonego psa lub zwierzę.

„Na całym świecie psy są częstym przekaźnikiem choroby poprzez rany ugryzienia” - powiedział dr Eckman. „Ale może również dotyczyć ludzi, kotów, zwierząt gospodarskich, szopów i wielu innych zwierząt ciepłokrwistych”.

Czas od ekspozycji na wirusa do momentu pojawienia się objawów wynosi zwykle zaledwie kilka miesięcy i niestety, gdy zaczynają pojawiać się objawy, u ludzi istnieje niewielka nadzieja na przeżycie.

„Istnieją zabiegi, które można podawać po ugryzieniu, a zanim zaczną się objawy (po ekspozycji), które są przydatne” - powiedział dr Eckman. „Obejmują one ludzką immunoglobulinę przeciw wściekliźnie, a następnie serię szczepionek przeciwko wściekliźnie podawanych przez okres dwóch tygodni”. Strzały te pomagają układowi odpornościowemu organizmu zniszczyć chorobę na wczesnym etapie, a uzyskanie ich przed pojawieniem się objawów jest zwykle pomocne w zapobieganiu infekcji.

Jednak zawsze uważa się, że zapobieganie jest najlepszym sposobem leczenia, a to nie może być prawdziwsze, jeśli chodzi o wirusa wścieklizny. Najprostszą metodą zapobiegania jest zawsze unikanie zwierząt nieznanych lub agresywnych. Obejmuje to unikanie kontaktu z bezpańskimi psami, nietoperzami lub innymi dzikimi zwierzętami, a także unikanie obchodzenia się z martwym zwierzęciem.

W zależności od sytuacji, profilaktyczne szczepienia przeciwko wściekliźnie mogą być również zalecaną metodą.

„Szczepienie może znacznie zmniejszyć ryzyko zakażenia u osób, które mają wysokie ryzyko narażenia, takich jak osoby pracujące ze zwierzętami, w tym lekarzami weterynarii” - powiedział dr Eckman. „Zwierzęta towarzyszące i zwierzęta gospodarskie powinny być odpowiednio zaszczepione przez lekarza weterynarii.”

Jeśli uważasz, że ty lub ktoś z twojej rodziny został narażony na kontakt z wirusem wścieklizny, przemyj obszar narażony mydłem i wodą przez pięć minut po potencjalnym narażeniu i niezwłocznie zasięgnij porady lekarza. Wścieklizna jest bardziej powszechna niż mogłoby się wydawać, a zapobieganie jej przenoszeniu na siebie lub bliskich jest najskuteczniejszą formą leczenia.