Rehabilitacja (Rehab) dla psów z chorobą zwyrodnieniową stawów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

• Program medycyny rehabilitacyjnej może znacznie zwiększyć siłę i mobilność, poprawiając ogólną jakość życia psów z chorobą zwyrodnieniową stawów.
• Ból jest często główną przeszkodą w rozpoczęciu programu rehabilitacji. Jeśli pies szybko reaguje na leczenie bólu, rehabilitacja może rozpocząć się tak szybko, jak to możliwe i może być kontynuowana na podstawie zdolności psa.
• W wielu przypadkach poprawę można zaobserwować w ciągu kilku dni. Regularne ćwiczenia powinny być kontynuowane przez dłuższy czas, ale muszą być dokładnie kontrolowane, aby zapobiec obrażeniom.

Co to jest medycyna rehabilitacyjna?

Tradycyjnie leczenie zapalenia stawów u psów (częściej nazywane chorobą zwyrodnieniową stawów) koncentruje się na stosowaniu leków w celu złagodzenia bólu stawów i zapalenia. Wielu lekarzy weterynarii stosuje także suplementy do stawów, kontrolę masy ciała i inne narzędzia do zarządzania, aby pomóc psom z zapaleniem stawów w większej pomocy. Jednak leki nie mogą poprawić siły lub sprawności psa, co bezpośrednio wpływa na mobilność. Medycyna rehabilitacyjna, znana również pod tym terminem odwyk, może pomóc spełnić tę potrzebę terapeutyczną. Właściwie przeprowadzony program medycyny rehabilitacyjnej może znacznie zwiększyć siłę i mobilność, poprawiając ogólną jakość życia psów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Niektórzy uważają, że medycyna rehabilitacyjna jest narzędziem zarezerwowanym dla psów wychodzących z chirurgii ortopedycznej lub urazu. Ponieważ jednak zasady medycyny rehabilitacyjnej są dość powszechne, terapia ta może być również bardzo przydatna w leczeniu psów z chorobą zwyrodnieniową stawów.

Ogólne cele rehabilitacji to poprawa komfortu, wspólnego ruchu i siły. We wczesnych stadiach choroby zwyrodnieniowej stawów głównym celem jest złagodzenie bólu, a praktyka rehabilitacyjna może to osiągnąć. Wraz z postępem choroby zwyrodnieniowej stawów ciało przechodzi inne zmiany, w tym zmniejszenie ruchu stawów, utratę masy mięśniowej i zmniejszenie siły mięśni. Dobrze zorganizowany program rehabilitacyjny może również zwalczać te komplikacje.

Jakie są techniki i sprzęt stosowany w medycynie rehabilitacyjnej?

Ból jest często główną przeszkodą w rozpoczęciu programu rehabilitacji. Jeśli pies cierpi, nawet bierne rozciąganie i masaż są niewygodne. W przeciwieństwie do tego, jeśli pies szybko reaguje na leczenie bólu, rehabilitacja może rozpocząć się tak szybko, jak to możliwe i może być kontynuowana w oparciu o zdolności psa. Leki przeciwbólowe, suplementy do stawów i inne produkty mogą być kontynuowane w razie potrzeby, aby pies był komfortowy, kontrolował stan zapalny i sprzyjał ciągłej gotowości do ćwiczeń.

Techniki i sprzęt potrzebny do terapii rehabilitacyjnej różnią się w zależności od potrzeb pacjenta, ale mogą obejmować:

• Rozciąganie. Ćwiczenia rozciągające są ważną częścią każdego programu rehabilitacyjnego. Twój lekarz weterynarii może ci pokazać, jak to zrobić prawidłowo. Wilgotne ciepło można wykorzystać najpierw do ogrzania mięśni. Gdy mięśnie docelowe są ciepłe, można rozpocząć rozciąganie ręczne. W niektórych przypadkach klamra na zawiasach może być używana do kontrolowania zakresu ruchu w przypadku słabych stawów, ponieważ są one zginane i wydłużane w celu poprawy mobilności.
• Kontrolowane ćwiczenia. W zależności od zdolności pacjenta, rampy, chodzenie na kontrolowanej smyczy i kursy zwinności mogą być wykorzystane jako część programu rehabilitacji. Kluczem jest kontrola ćwiczeń i zakresu wspólnego ruchu, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo kontuzji. Jeśli budowanie podjazdów i wyposażenia w sprzęt treningowy nie jest wygodne, właściciele zwierząt domowych często osiągają korzystne wyniki dzięki kontrolowanym spacerom na smyczy. Celem jest zapewnienie psu ćwiczeń o niewielkim wpływie (bez skakania lub skakania) w celu zwiększenia siły i napięcia mięśni bez szkody dla stawów.
• Podwodna bieżnia i pływanie. Chociaż podwodna bieżnia jest ogólnie dostępna tylko w warunkach klinicznych, jest bardzo przydatnym sprzętem dla pacjentów poddawanych terapii rehabilitacyjnej. Bieżnia podwodna składa się ze zbiornika wypełnionego do pewnego poziomu wodą (zwykle tuż pod obszarem bioder psa), z bieżnią na dole. W porównaniu z chodzeniem po ziemi podwodna bieżnia jest łatwiejsza dla stawów i zmniejsza ryzyko obrażeń. W porównaniu do pływania, innej popularnej metody rehabilitacji, ruch chodzenia jest korzystny, ponieważ działanie chodu jest bardziej przewidywalne, a szybkość pacjenta można łatwo kontrolować. Natomiast trudno jest kontrolować prędkość psa, który płynie. Pływacy mogą również wyginać plecy podczas pływania, co utrudnia kontrolowanie ruchu stawów. Ponadto psy chodzą ze wszystkimi czterema nogami, ale mają tendencję do pływania głównie przednimi nogami, więc chodzenie jest lepszym ćwiczeniem dla psów z problemami z kończynami tylnymi.
• Pływanie przynosi korzyści psom z chorobą zwyrodnieniową stawów - wzmacnia kończyny przednie i rozwija siłę rdzenia (klatka piersiowa i brzuch); może to być pomocne dla psa, który stracił ogólną siłę z powodu przewlekłej choroby stawów. Jednak podwodna bieżnia jest prawdopodobnie lepszą opcją ze względu na jej zdolność do ochrony stawów, kontrolowania zakresu ruchów stawów, kontrolowania poziomu wysiłku i zapewnienia ogólnej aktywności kondycjonującej i wzmacniającej.

Jakie są efekty terapeutyczne w medycynie rehabilitacyjnej?

Lekarz weterynarii może zalecić i zorganizować program rehabilitacji dla swojego zwierzaka lub może skierować cię do specjalisty od rehabilitacji, aby rozpocząć. Gdy pies rozpoczyna program medycyny rehabilitacyjnej, wyniki są zazwyczaj obserwowane szybko. Najszybszym rezultatem może być złagodzenie bólu. Jeśli pies ma zaostrzenie zapalenia stawów, lód może być użyty z lekami przeciwbólowymi, aby zapewnić szybką ulgę. Lepsze wykorzystanie kończyny można zaobserwować w ciągu kilku dni lub tygodni od zainicjowania programu. Jednak postęp zależy od stopnia nieużywania, który był początkowo obecny. Można oczekiwać, że bardziej chronicznie dotknięty pies potrzebuje więcej czasu na odpowiedź. Poprawę ogólnej siły można również zaobserwować podczas pierwszych kilku tygodni terapii.

Po dokonaniu wstępnych ulepszeń, celem jest kontynuacja programu, modyfikowanie i zwiększanie w miarę potrzeby, aby utrzymać pacjenta na poziomie, na którym siła i mobilność pozostają korzystne. Idealnie, regularne ćwiczenia powinny trwać długo, ale muszą być dokładnie kontrolowane, aby zapobiec obrażeniom.

Ten artykuł został sprawdzony przez lekarza weterynarii.