Korzystanie z analizy funkcjonalnej w przypadku problemów z zachowaniem psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Co to jest analiza funkcjonalna dla zachowania psa?

Jeśli próbujesz dowiedzieć się więcej o analizie funkcjonalnej zachowania psa, najprawdopodobniej jesteś profesjonalistą behawioralnym, który szuka więcej w nauce, jak go stosować. Ale czym właściwie jest analiza funkcjonalna i jakie jest jej właściwe użycie? Jak może ci to przynieść? Analiza funkcjonalna jest wykorzystywana w psychologii behawioralnej, a jej głównym celem jest pomoc w stosowaniu zasad warunkowania operantowego, aby można było podkreślić związek między bodźcami a reakcjami.

Aby dotrzeć do istoty funkcji zachowania, należy zidentyfikować czynniki motywujące, poprzednik, zachowanie i konsekwencje, które je utrzymują. Zbieranie danych, historia psa i aktywna obserwacja zachowań psa oferują dalsze informacje na temat elementów układanki. W następnym akapicie przyjrzymy się krokom, które są wymagane do przeprowadzenia analizy funkcjonalnej u psów.

Kroki do przeprowadzenia analizy funkcjonalnej

Jeśli chcesz systematycznie zbierać dane do analizy funkcjonalnej, należy to robić metodycznie, systematycznie. Pomoże to zebrać dane w zorganizowany sposób, abyś mógł lepiej przeanalizować swoje odkrycie i opracować najbardziej odpowiedni program modyfikacji zachowania. Poniżej przedstawiono kilka kroków do przeprowadzenia analizy funkcjonalnej w oparciu o tabelę przedstawioną w książce Stevena Lindsey'a „Handbook of Applied Dog Behaviour and Training, Etiology and …

1. Zbierz historię psa wraz z ważnymi szczegółami, takimi jak historia choroby psa, zdrowie i odżywianie.
2. Określ dokładnie, które wyzwalacze i sytuacje powodują, że zachowanie ma miejsce, i przy jakich okazjach zachowanie nie ma miejsca. W jakim kontekście ma miejsce niepożądane zachowanie? Jaka jest możliwa motywacja? czy zachowanie miałoby miejsce, gdyby poprzednik nie był obecny? Czy konsekwencje miałyby miejsce, gdyby nie było zachowania?
3. Jaka jest rola temperamentu i rasy psa? Czy pies wydaje się być genetycznie predysponowany do zachowywania się w określony sposób? Czy rasa jest predysponowana do pewnych zachowań?
4. Skompiluj listę poprzedników i konsekwencji.
5. Jak często ma miejsce zachowanie? Jaka jest jego wielkość?
6. Jeśli to możliwe, bezpośrednio oceń zachowanie psa osobiście lub obejrzyj filmy, które zrobił właściciel.
7. Przedyskutuj z właścicielem to, co zostało zrobione w przeszłości, aby zająć się zachowaniem, wynikami i efektami.
8. Opracuj hipotezę o poprzednikach i konsekwencjach.
9. Opracuj plan modyfikacji zachowania oparty na hipotezie.
10. Ocenić wpływ planu na zmianę zachowania.

Uwaga na temat kontrowersji związanych z identyfikacją motywacji

Identyfikacja motywacji psa do angażowania się w agresywne zachowanie wydaje się być przedmiotem kontrowersji. Z jednej strony są specjaliści od zachowań, którzy uważają, że głębokie wykrywanie motywów psa jest stratą czasu. Szkoła myślenia jest taka, że jako ludzie nigdy nie będziemy w stanie dostać się do głowy psa i zidentyfikować myśli psa. Z tego powodu etykietowanie motywów psa może być mylące i rozpraszające.

Z drugiej strony, niektórzy specjaliści od zachowań uważają, że warto zrozumieć motyw psa i że kopiąc głębiej, są szanse na zastosowanie dokładniejszego programu modyfikacji zachowania. Na przykład, jeśli pies ugryzie biegacza, pierwsza szkoła myślenia pomyślałaby, że nie ma znaczenia określenie przyczyny ukąszenia i że plan zarządzania i leczenia ogólnego pozostaje taki sam niezależnie od tego. Plan leczenia może obejmować sprawdzanie psa na pięcie i siedzenie w obecności biegaczy. W drugiej szkole myślenia ważne byłoby ustalenie, czy ukąszenie zostało wywołane przez strach lub drapieżną jazdę. Opracowaliby zatem plan leczenia oparty na przypuszczalnej motywacji. Jeśli opiera się na strachu, plan leczenia może obejmować odczulanie i przeciwdziałanie warunkom. W przypadku drapieżnych działań zbrodniczych można zasugerować.

Prawda jest taka, że istnieją przypadki, w których motyw przewodni może nigdy nie być jasny. Czasem najlepiej jest określić funkcję zachowania, a nie jego motyw. Czego szuka pies? Czy zachowuje się agresywnie, aby osiągnąć dystans? Czy zachowanie jest sygnałem zwiększającym odległość? Dlaczego pies próbuje osiągnąć dystans? „Różnica między identyfikacją funkcji a motywacją to zarozumiałość” twierdzi James O 'Heare w „Podręczniku agresji dla psów”. Dodaje on, że „rzeczywiste zachowanie psa nie zawsze pasuje do każdego systemu kategorii, który widziałem” i że właściciele nie powinni próbować „zakleszczać kwadratowych kołków w okrągłe otwory”. Systemy klasyfikacji definiujące przyczyny zachowań agresywnych u psów występują głównie w celach ilustracyjnych i umożliwiają specjalistom od zachowań „zaprojektowanie bardziej motywowanych metod leczenia”, dodaje.

Zastrzeżenie: ten artykuł nie zastępuje profesjonalnej porady dotyczącej zachowania. Jeśli twój pies wykazuje problemy behawioralne, skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą od zachowań psów.

Rzeczywiste zachowanie psa nie zawsze pasuje do każdego systemu kategorii, który widziałem. Właściciele nie powinni próbować „zakleszczać kwadratowych kołków w okrągłe otwory”.

- James O 'Heare