Demencja psa: znana również jako choroba Alzheimera

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Psie zaburzenia poznawcze mogą być podobne do choroby Alzheimera

Dobrą wiadomością jest to, że nasze psy żyją dłużej, dzięki postępom w medycynie weterynaryjnej i poprawie diety i nawyków żywieniowych.

Zła wiadomość jest taka, że właściciele zwierząt domowych i lekarze weterynarii w tej sprawie stają teraz w obliczu „następnego poziomu” w opiece nad zwierzętami: opieka nad psami dla seniorów.

To nie jest nowe zjawisko, ale jest całkiem nowe dla pokolenia, które przez całe życie miało psy, a teraz musi radzić sobie z problemami związanymi z tym, że pies żyje dłużej niż jest przyzwyczajony. Szkoły weterynaryjne regularnie dostosowują programy nauczania w miarę rozwoju nowych badań.

Nie było tak dawno temu, że długość życia naszych psów była o kilka lat krótsza; zestarzeli się, dostali kulawych i przekroczyli Tęczowy Most. To było prawie wszystko, co wiedzieliśmy.

W latach 90-tych naukowcy zidentyfikowali blaszki lub uszkodzenia w mózgach niektórych starszych psów, które były podobne do tych występujących w mózgach ludzi dotkniętych chorobą Alzheimera. Weterynarze spojrzeli na starzejącego się psa zupełnie inaczej.

Wraz z wydłużaniem się żywotności psów, weterynarze obserwowali objawy związane z tym czasem, które dodawały życia staremu psu.

Nowe protokoły ciągle się rozwijają w odniesieniu do opieki nad starszym psem. Wśród nich zalecenie przeprowadzania dwa razy w roku badań kontrolnych dla starszych psów.

Nasi lekarze mogą nie widzieć dramatycznych zmian w nas, kiedy będziemy starzeć się rok, ale dla starszego psa, jeden rok jest równoważny być może pięciu latom, w zależności od wielkości psa.

Zmiany zachodzą szybko na psach, a półroczne wizyty u weterynarza mogą pomóc nam zobaczyć problemy, zanim się zaczną.

Terminem weterynaryjnym na „demencję psią” lub „psią chorobę Alzheimera” jest psia dysfunkcja poznawcza (CCD), choroba objawiająca się zmianami w mózgu i jego chemii.

Te fizyczne zmiany zmieniają sposób, w jaki pies pamięta rzeczy i uczy się nowych rzeczy.

Czy są to objawy procesu starzenia się CCD lub The Dog?

Znajome twarze i miejsca mogą stać się nieznajomymi i nieznanymi terenami, twój pies może stać i nie wpatrywać się w nic szczególnego, może zapomnieć, jak dostać się do drzwi kuchennych, aby zostać wypuszczonym na spacer, może nie odpowiadać na rutynowe polecenia, a nawet jego imię.

Psy z CCD mogą zapomnieć o treningu domowym, ich wzorce snu mogą być zakłócone i mogą wykazywać brak zainteresowania jedzeniem, smakołykami, zabawą, a nawet przebywaniem z członkami rodziny.

A wszystko to oprócz regularnych problemów zdrowotnych starszych psów.

To właśnie sprawia, że trudno go zdiagnozować. Czy jego brak zainteresowania grą CCD, czy może dlatego, że bolą go stare stawy? Czy jego niechęć do jedzenia CCD, czy jest to spowodowane tym, że choroba przyzębia powoduje ból podczas jedzenia.

Czy CCD ma nietrzymanie moczu, czy ma problem z układem moczowym? Kiedy nie postępuje zgodnie z poleceniami, czy to CCD, czy jego słuch nie działa?

Jeśli uważasz, że twój pies może mieć CCD, dobrym pomysłem byłoby umówienie się ze swoim weterynarzem, aby zbadać tę możliwość.

Dzięki szczegółowej historii i pracy laboratoryjnej weterynarz będzie mógł wykluczyć pewne przyczyny objawów i dojść do diagnozy CCD.

Nie ma lekarstwa na tę chorobę, chociaż istnieje lek na receptę, który może przynieść ulgę.

Dopamina jest substancją chemiczną w mózgu, która przekazuje impulsy nerwowe w tym narządzie, a lek Anipryl zwiększył ilość dopaminy w mózgach niektórych psów.

Z drugiej strony jest to dość kosztowne, ma skutki uboczne i nie działa dla każdego psa.

Miło jest mieć nasze psy przez rok lub dwa dłużej, niż gdybyśmy mieli jakieś pokolenie, ale to nie obyło się bez wyzwań.

Posiadanie psa z CCD okrada właścicieli i psa. Często tracimy bezwarunkową miłość i towarzystwo, które tak bardzo cenimy.

Pytania i Odpowiedzi

• Pytanie:

  Czy uważasz, że pies cierpi, jeśli zdiagnozowano u nich ciężką postać CCD?

  Odpowiedź:

  Nie wierzę, że pies cierpi. Psy, u których amputowano kończyny, są prawie tak mobilne jak u wszystkich czterech i nigdy nie narzekają. To tak, jakby nie zdawali sobie sprawy, że są niepełnosprawni.