Jak stałem się porażką zastępczą
Wideo: Jak stałem się porażką zastępczą
2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18
Crittr jest dumny z bycia współtwórcą Pet 'Net 2012. The Pet 'Net Adoption Event 2012, odbywające się 26 listopada do 30 listopada, to coroczne wydarzenie organizowane online z korzyścią dla bezdomnych zwierząt. Chcesz zrobić coś, co pomoże schronić zwierzęta? Sprawdź koncentrator Pet 'Net, przeczytaj inne świetne wpisy współpracowników, oddaj głos i wprowadź swój kod pocztowy. 17 grudnia Petside przekaże 5 000 $ schronisku w społeczności z największą liczbą głosów!
Kiedy wraz z mężem zostaliśmy opiekunami psów, nie mieliśmy pojęcia, jak długo to potrwa. Właśnie straciliśmy naszego najstarszego psa, a ponieważ byliśmy już aktywnymi wolontariuszami z lokalnym ratunkiem, natychmiast zwróciliśmy się do wychowania, aby zapewnić towarzyszy zabaw dla naszego młodszego psa Rudiego. I oczywiście uwielbialiśmy pomysł pomagania w przygotowaniu psa na zawsze do domu. Oto kilka ciepłych fuzzies.
Zaczęło się dobrze. Naprawdę dobrze. Zaczęliśmy od Blackie, który był doskonałym towarzyszem Rudiego. Pracowaliśmy z nim nad jakimś podstawowym posłuszeństwem, zrobiliśmy mnóstwo uroczych zdjęć (był zaskakująco tolerancyjny dla kapeluszy i kostiumów dla rocznego szczeniaka z taką ilością energii) i zabrał go ze sobą wszędzie, aby mieć pewność, że jego wieczna rodzina będzie miała nie ma problemu z doprowadzeniem go do ich życia.
Kiedy został adoptowany, płakałem. Nie, szlochałem. Byłem tak szczęśliwy, że wybrał się do wspaniałego domu, ale w ciągu zaledwie kilku tygodni stał się częścią naszej rodziny. Pomógł nam zacząć się uzdrawiać i dał nam sposób na usunięcie naszego żalu bez poczucia winy. Byłem załamany, żeby go przekazać, ale wiedziałem, że był tylko pierwszym przybranym. Byłem gotowy zrobić to jeszcze raz.
Przeszliśmy przez cykl jeszcze kilka razy, spędzając Święto Dziękczynienia i Święta Bożego Narodzenia z psami, które naprawdę chciały mieć dar stałego domu. Pomogliśmy temu. Nigdy nie było łatwo się pożegnać, ale lubię myśleć, że moje przywiązanie sprawiło, że nowi właściciele byli jeszcze bardziej świadomi tego, jak wyjątkowi byli ich nowi czworonożni przyjaciele.
Potem była Jemioła.
Została znaleziona w okolicach świąt Bożego Narodzenia wraz ze swoją siostrą Hollie. Przywieźliśmy ją do domu w piątek, aw sobotę byliśmy oficjalnie zakochani. Żadne z nas nie chciało tego poranka zabrać na wydarzenie adopcyjne; czuliśmy się jak rodzina. Ale wiedząc, że często trudniej jest znaleźć opiekunów niż adoptujących, trzymaliśmy się naszego obowiązku.
„Jeśli dzisiaj się nie adoptuje, adoptujemy ją”, powiedział mi mąż. Zgodziłem się.
Oczywiście została adoptowana. I zostałem zmiażdżony.
Zgłosiliśmy się na ochotnika do sprowadzenia jej siostry do domu, ale przygotowaliśmy się. Nie pozwoliliśmy temu psu tak łatwo nas wygrać. Była słodka, choć trochę bardziej głośna i pobudliwa niż Jemioła. Była trochę mniej przytulna, ale podobnie jak wiele innych psów wcześniej, Hollie był doskonałym towarzyszem zabaw dla Rudiego.
Mniej więcej tydzień po tym, jak przywieźliśmy ją do domu, zacząłem zauważać, że chodziła nieco bardziej huśtawką w biodrach niż jakikolwiek pies, jakiego kiedykolwiek widziałem. A jeśli było cicho, słyszałem „kliknięcie, kliknięcie, kliknięcie” podczas spaceru. Pracowaliśmy z pomocą i zabraliśmy ją do weterynarza na kilka zdjęć rentgenowskich; na pewno, chociaż szacowano, że miała około 6 miesięcy, już wykazywała oznaki zwyrodnieniowej choroby biodra.
Przywiązanie, z którym tak ciężko walczyliśmy, uniknęło wszystkich. Dbaliśmy już o Hollie. Wdrapała się w nasze serca różnymi głosami i zabawnymi twarzami. A teraz, wiedząc, że mogłaby potrzebować chirurgii i dodatkowej opieki medycznej, gdy dorastała, nie mogliśmy jej poddać. Nasza decyzja została podjęta zanim dotarliśmy do samochodu. Nie udało nam się wesprzeć Hollie, ale wygraliśmy w kwestii rozszerzenia naszej futrzanej rodziny.
Prawie trzy lata później Hollie świetnie sobie radzi. Ściśle współpracowaliśmy z naszym weterynarzem, aby uzyskać kilka dodatkowych kilogramów od niej, a to, wraz z umiarkowanym wysiłkiem fizycznym, ogromnie pomogło. Przez większość dni nie miałbyś pojęcia, że ma problemy z biodrami. A pewnego dnia, kiedy stanie się to bardziej oczywiste, nie będziemy musieli się martwić, czy rodzina, która ją adoptowała, zapewnia jej odpowiednie leki lub wymaga operacji, której potrzebuje. Ona jest naszą małą dziewczynką i będzie miała wszystko, czego potrzebuje.
Zalecana:
Co jest NAPRAWDĘ w jedzeniu Twojego zwierzaka? Dowiedz się, jak minąć się z działaniami marketingowymi
Wszyscy wiemy, że psy i koty powinny mieć mięso w swojej diecie. Większość z nas zgadza się również, że powinna to być większość ich żywności (szczególnie dla kotów, które są obowiązkowymi mięsożercami). I większość z nas wie, że etykiety składników żywności są najpierw pisane z największym „składnikiem”, więc
Czego można się spodziewać po tym, jak pies staje się seniorem
W zależności od rasy magiczny czas między 7 a 10 rokiem życia sprawia, że kufa psa staje się nieco bardziej szara i mogą poruszać się nieco wolniej po schodach. Ta niewyraźna, zielona piłka tenisowa nie jest tak ważna jak ciepłe, puszyste łóżko i jedzenie
Dowiedz się, jak skupić się i zwiększyć swoją kwalifikację w Dog Agility Trials
Skupienie się na kwalifikowaniu się do zwinności psa może być szkodliwe dla mentalnej gry przewodnika. Ten artykuł nauczy cię, jak zignorować Q, zwiększyć skupienie i wyostrzyć swoje umiejętności kontroli mentalnej.
Jeśli coś ci się stanie, co stanie się z Twoimi zwierzętami? Dowiedz się, jak je zaplanować
Czy masz plan, jeśli zachorujesz, a nawet umrzesz przed swoimi zwierzętami? Oto dlaczego jest to kwestia życia i śmierci twoich zwierząt domowych … i co możesz z tym zrobić.
7 fajnych rzeczy, których nauczyłem się w tym roku, dzięki którym stałem się lepszym weterynarzem
Doktor Patty Khuly z Vetstreet dzieli się z innymi chłodnymi odkryciami weterynaryjnymi, które zrobiła w tym roku, poprawiając zarówno jej życie, jak i pacjentów.
